ანთიმოზ ივერიელი

დაუჯდომელი საგალობელი უნგრო-ვლახეთის მიტროპოლიტისა, წმიდისა მღდელმოწამისა ანთიმოზ ივერიელისა

დაუჯდომელი საგალობელი

უნგრო-ვლახეთის მიტროპოლიტისა,

წმიდისა მღდელმოწამისა ანთიმოზ ივერიელისა

 

ლოცვითა წმიდათა მამათა ჩვენთათა, უფალო, იესუ ქრისტე, ღმერთო ჩვენო, შეგვიწყალენ ჩვენ.

დიდებაი შენდა, ღმერთო ჩუენო, დიდებაი შენდა.

მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩუენ შორის და წმიდა-მყვენ ჩუენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩუენნი.

წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკუდაო, შეგვიწყალენ ჩუენ (3-გზის).

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩუენ; უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდვათა ჩუენთაგან; მეუფეო, შეგვინდვენ უსჯულოებანი ჩუენნი; წმიდაო მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩუენნი სახელისა შენისათვის.

უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის).

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

მამაო ჩუენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევაი შენი, იყავნ ნებაი შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქუეყანასა ზედა, პური ჩუენი არსობისაი მომეც ჩუენ დღეს, და მომიტევენ ჩუენ თანანადებნი ჩუენნი, ვითარცა ჩუენ მიუტევებთ თანამდებთა მათ ჩუენთა და ნუ შემიყუანებ ჩუენ განსაცდელსა, არამედ მიხსნენ ჩუენ ბოროტისაგან.

უფალო, შეგვიწყალენ (12-გზის).

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა.

მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ და შეუვრდეთ ქრისტესა, მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა.

მოვედით, თაყუანის-ვსცეთ და შეუვრდეთ თვით ქრისტესა, მეუფესა და ღმერთსა ჩუენსა.

კონდაკი 1

ქებით შეგამკობთ დიდსა მღდელმთავარსა და მამასა რუმინთა ერისასა და გევედრებით: ვითარცა გაქუს კადნიერებაი დიდი, შეგვაწყნარე ქრისტესა, ღმერთსა ჩუენსა, მოგვანიჭოს სინანული და მოტევებაი ცოდვათაი, და გვიხსნას ყოვლისაგან ძვირისა, რაითა ვევლტოდეთ რისხვასა ღმრთივაღძრულსა და გნატრიდეთ შენ ძალისაებრ ჩუენისა: გიხაროდენ, მწყემსო ჭეშმარიტო ქრისტეის სამწყსოთაო, წმიდაო მღდელმთავარო ანთიმოზ ივერიელო!

იკოსი 1

იყავ რაი კეთილი ნაყოფი ივერთა ქუეყანისაი, ნეტარო, სახარებისა სიღრმისა ძალსა საკვირველითა სიბრძნითა მიწვდომილი და რიტორი დიდად ხელოვანი, ძეებრითა გულმხურვალებითა მსახურებდი რუმინთა ერსა, რომელ აწ გსახავს შენ მამად და მოძღურად თვისად, დიდო განმანათლებელო ანთიმოზ, და აღორძინებული ღუაწლითა შენითა გაქებს და შეგასხამს გიხაროდენსა:

გიხაროდენ, ღმრთისა სიტყვისა მოშურნეობითა მქადაგებელო;

გიხაროდენ, სიწმიდისა და სიმდაბლისა მასწავლელო;

გიხაროდენ, მორწმუნეთათვის მადლისმიერისა სიხარულისა მომფენელო;

გიხაროდენ, ბოროტისაგან დათესილისა ღუარძლის აღმომფხურელო;

გიხაროდენ, უმეცრებისა სიღრმესა შინა დანთქმულთა სულთა შესამეცნებელად ღმრთისა აღმომყუანებელო;

გიხაროდენ, დაშრეტილისა ქრისტეანულისა სულისა აღმაორძინებელო;

გიხაროდენ, ბრძენო მუშაკო, სწავლისმეძიებელთა სრულმყოფელო;

გიხაროდენ, გულთა შინა ჩუენსა ქრისტეს სიყუარულისა შთამსახველო;

გიხაროდენ, მწყემსო ჭეშმარიტო ქრისტეის სამწყსოთაო, წმიდაო მღდელმთავარო ანთიმოზ ივერიელო!

კონდაკი 2

ვითარცა მორჩი ღმრთივბრწყინვალეი, აღმოსცენდი ძირთა მიერ კეთილმსახურთა მესხთა, და სახელად გეწოდებოდა რაი ანდრიაი, ჯერეთცა ყრმაი წარგიტაცეს ოსმალოთა, ნეტარო, და მონობასა შინა უფროისად თავისუფალ იქმნა სული შენი სიყუარულითა ღმრთისაითა, ევედრებოდი რაი შეწევნასა, და აქებდი სახიერებასა მისსა: ალილუია.

იკოსი 2

აღგისრულა რაი კეთილი სათხოვარი უფალმან, ვითარცა სათნომყოფელსა მისსა, მოგიყიდა კონსტანტინოპოლისა პატრეარქმან მონათა ბაზარსა შინა სტამბულისასა, და მიერითგან ირწყვებოდი, ვითარცა ხეი დანერგული ღმრთისა მიერ თანა-წარსადინელსა წყალთა მათ სულისა წმიდისათა, აწ ჩუენცა შეგვავედრე სახიერებასა მისსა, რაითა მოგვცეს სიბრძნეი და გონიერებაი, და აღგვძრას გალობად შენდა:

გიხაროდენ, ხეო მრავალნაყოფიერო, ნერგად მოღუაწებისად აღორძინებულო;

გიხაროდენ, წარმწყმედელთა მწიკულთაგან სულთა განწმედილო;

გიხაროდენ, საღმრთოთა წერილთა მიერ განსწავლულო;

გიხაროდენ, ზეგარდამოითა სიბრძნითა და სწავლულებითა აღვსილო;

გიხაროდენ, მხართა შენთა ზედა ქრისტეს ჯუარისა ამღებელო;

გიხაროდენ, მოღუაწებისა უცთომელითა სიმხნითა შეჭურვილო;

გიხაროდენ, სიმდაბლითა და კრძალულებითა შემკულო;

გიხაროდენ, ყოველსა მეცნიერებასა შინა წარმატებულო;

გიხაროდენ, მწყემსო ჭეშმარიტო ქრისტეის სამწყსოთაო, წმიდაო მღდელმთავარო ანთიმოზ ივერიელო!

კონდაკი 3

საკვირველისა სათნოებისა შენისა და სიბრძნისათვის ფრიად უყვარდი რაი პატრეარქსა, განგსწავლიდა ბერულსა მას ღუაწლსა შინა, და მსწრაფლ დაისწავე რაი ყოველივე საეკლესიო წესნი ბერძნულსა ენასა ზედა, მწიგნობრობაიცა ისწავე მრავალთა ენათაი, აწ ჩუენცა შეგვეწიე და აღგვავსე მღვიძარებითა საღმრთოითა, რაითა განვერნეთ ცოდვილსა ცხორებასა და მარადის ვადიდებდეთ ყოვლისმპყრობელსა: ალილუია.

იკოსი 3

ღმრთისა მიერ საკვირველად განბრძნობილმან გამოავლინე რაი საკვირველი ნიჭი არა ხოლო თუ ქვასა და ხესა ზედა მკვეთელობისაი და ხუროთმოძღურებისაი, არამედ ოქრომჭედლობისა, მხატვრობისა და კალიგრაფიისაი, და საღმრთოითა მგზებარებითა აღვსილი ყოველივეს იქმოდი სადიდებლად ღმრთისა, აწ ჩუენცა შეგვეწიე წინაშე მისსა, აღანთოს გულსა შინა ჩუენსა საღმრთოი ცეცხლი მოშურნეობისაი, და ღირს გვყოს შეწირვად შენდა ქებისა:

გიხაროდენ, ახოვანო მხედარო ქრისტეის მხსნელისაო;

გიხაროდენ, რჩეულო ჭურო სულისა წმიდისაო;

გიხაროდენ, წყაროო დაუწყვედელო მართლმადიდებლობისაო;

გიხაროდენ, აღმასრულებელო ქრისტეისმიერისა სიყუარულისაო;

გიხაროდენ, სჯულისა სიმტკიცეო და მოძღუარო სინანულისაო;

გიხაროდენ, უფსკრულო სიმდაბლისა და ერთგულებისაო;

გიხაროდენ, თუალუხვავო მსაჯულო სიმართლისაო;

გიხაროდენ, ქუხილო საღმრთოისა ქადაგებისაო;

გიხაროდენ, მწყემსო ჭეშმარიტო ქრისტეის სამწყსოთაო, წმიდაო მღდელმთავარო ანთიმოზ ივერიელო!

კონდაკი 4

მოიმუშაკე რაი ნიჭნი სულისა წმიდისანი, ღმერთშემოსილო, წესსა მას ზედა ანგელოზებრივსა აღგკვეცეს იერუსალემს – აღდგომის ეკლესიასა შინა, და მუნვე გაკურთხეს მღდელ-მონაზვნად სადიდებელად ღმრთისა, მას ევედრე, განგვიმრავლოს ერის-მძღუარნი და მწყემსნი, შემკობილნი საქმითა და სიტყვითა, რაითა შენებრ ღირსებითა და სიმართლითა ემსახურონ მამულსა და ღმერთსა, და არცაღა დასცხრენ ქებად შენდა და დიდებად მისა: ალილუია.

იკოსი 4

ვითარ მოძღუარი ღმრთისმოშიში და ბრძენი, კრძალვითა მსახურებდი რაი ქრისტეს საფლავსა, გარდამოადინებდი მდინარეთა მათ ღმრთისმეცნიერებისათა, ღირსო ანთიმოზ, და ყოველთა განსწავლიდი სულიერსა მას ღუაწლსა შინა, აწ ჩუენცა მოგუანიჭე ცხორებისა სიწმიდეი და შიში ღმრთისაი, რაითა არა მივიდრიკოთ უსჯულოებისადმი, და აღმოვსთქუათ ძალისაებრ ჩუენისა:

გიხაროდენ, კეთილმსახურებისა ხატო ბრწყინვალეო;

გიხაროდენ, ღმრთის-მხილველობისა მესაიდუმლეო;

გიხაროდენ, სახიერებისა და სათნოებისა სავანეო;

გიხაროდენ, ანგელოზთა მოდასეო და ზეცისა მოქალაქეო;

გიხაროდენ, მამათა შუენიერებაო და ღირსთა თანა-მოღუაწეო;

გიხაროდენ, მონაზონთა ნუგეშო და მღდელმთავართა სიკეთეო;

გიხაროდენ, სამწყსოისა შენისა ჭირთათვის ფრიად მგლოვარეო;

გიხაროდენ, ყოველთა მორწმუნეთა შეუძრველო ზღუდეო;

გიხაროდენ, მწყემსო ჭეშმარიტო ქრისტეის სამწყსოთაო, წმიდაო მღდელმთავარო ანთიმოზ ივერიელო!

კონდაკი 5

სახეი იქმენ რაი სიწმიდისა და ღმრთისმოსავობისაი, ყოვლად ნეტარო, წარგგზავნეს მოლდოვას ჩეტაცუიას სავანესა, და დაემოწაფე რაი წინამძღვარსა მისსა, მსწრაფლ დაისწავე რუმინული და სლავური, ღმრთივგანბრძნობილო, და გყვეს რაი წინამძღვარ სავანისაი, დაუცხრომელად იღუწიდი განსწავლისათვის სამწყსოისა შენისა და სადიდებელად ზეცათა მეუფისა და ღმრთისა: ალილუია.

იკოსი 5

ღმრთისა მიერ მოცემული მადლი განამრავლე რაი სიბრძნითა, უნგრო-ვლახეთსა წარგგზავნა პატრიარქმან სასწავლოდ მესტამბეობისა, და დახელოვნდი რაი, სანატრელო, ივერიას წარავლინე მესტამბე მიქაელი თხოვისაებრ ვახტანგ მეფისა, დააფუძნა რაი სტამბაი შეწევნითა შენითა, და ბეჭდვიდა წიგნთა საეკლესიოთა და საეროთა განსანათლებლად ქართველთა, ამისთვისცა გვიხარის ნათესავსა შენსა და მოგიძღუნით სამადლობელსა:

გიხაროდენ, სარწმუნოო მღდელო ეკლესიისაო;

გიხაროდენ, უშურველო წყაროო წყალობისაო;

გიხაროდენ, საცნაურო მზეო, მნათობო რუმინეთისაო;

გიხაროდენ, დიდო მოამაგეო ენისა მათისაო;

გიხაროდენ, ხმა-მაღალო ქადაგო ღმრთისმშობლისაო;

გიხაროდენ, წმიდათა წიგნთა მიერ შემამკობელო ეკლესიისაო;

გიხაროდენ, ფრიად მოჭირნახულეო ერისა შენისაო;

გიხაროდენ, დამაცხრობელო სულიერისა სიყმილისაო;

გიხაროდენ, მწყემსო ჭეშმარიტო ქრისტეის სამწყსოთაო, წმიდაო მღდელმთავარო ანთიმოზ ივერიელო!

კონდაკი 6

ესმა რაი საქმენი შენი კონსტანტინეს, კეთილმორწმუნესა მთავარსა რუმინთასა, გულისხმა-ყო, ვითარმედ გპოვა მარგარიტი მრავალსასყიდლისაი, და პატივითა გიწვია რაი ბუქარესტსა, ფრიადი ღუაწლი მოგანდო სამეფოსა თვისსა, ხოლო იწყე რაი თარგმანებაი და ბეჭდვაი წიგნთა საღმრთოთაი რუმინთა ენასა ზედა, რომელიცა დამცრობილ იყო ბერძულისაგან ეკლესიასა შინა, მრავალთა განსწავლიდი და აღძრვიდი დიდებად ღმრთისა: ალილუია.

იკოსი 6

ვითარცა წინამძღუარი სნაგოვოს მონასტრისაი, არაი დადუმნებოდი შენ ყოველსა ჟამსა ლოცვისა-ყოფად, და გაკურთხეს რაი ეპისკოპოსად რიმნიკისა, მოშურნე იყავ განსწავლისათვის სამწყსოისა შენისა, რამეთუ წმიდათა წიგნთა თარგმანებითა და ნამუშაკევთა შენთა დაბეჭდვითა აღავსე ნაკლულევანებაი ღმრთისმსახურებისაი, აწ ჩუენცა წარგვიმართე გზასა კეთილსა, და განგვაბრძვნე ქებად და გალობად სიწმიდისა შენისა:

გიხაროდენ, მწყემსო სულიერო, სამწყსოისა შენისა სიბრძნითა დამწყსველო;

გიხაროდენ, სხუათა წყლულებისა გულსა შინა დამტევნელო;

გიხაროდენ, სიტყვითა ტკბილო და ზრახვითა საწადელო, სიძულვილისა და შფოთისა დამაცხრობელო;

გიხაროდენ, უსამართლოთა ბჭობათა დამარღვეველო;

გიხაროდენ, უმანკოთა ყრმათა მანკიერებისაგან დამხსნელო;

გიხაროდენ, მამათა ღირსებისა და დედათა ცხორებისა წესისა ამამაღლებელო;

გიხაროდენ, ღმრთისა სიტყვისა მოშურნეობითა მქადაგებელო;

გიხაროდენ, ძალითა მისითა ყოველთა წინააღმდგომთა მძლეველო;

გიხაროდენ, მწყემსო ჭეშმარიტო ქრისტეის სამწყსოთაო, წმიდაო მღდელმთავარო ანთიმოზ ივერიელო!

კონდაკი 7

სიმხნითა იღუწიდი რაი რუმინთა ეკლესიისათვის, ვითარ სარწმუნოი მწყემსმთავარი დაგამტკიცეს მიტროპოლიტად უნგრო-ვლახეთისა, და ივერიელსა უწოდდი რაი თავსა თვისსა, ღმრთივსულიერად ქადაგებდი და ყოველთა ასწავებდი საღმრთოთა წეს-განგებულებათა განუხრელად დაცვასა, ამისთვისცა მრავალნი მოისწრაფდენ ეკლესიად, რაითა არა დააკლდენ სიტყუათა შენთა, თაფლისა უტკბილესთა, და აქებდენ ღმერთსა, განმაბრძნობელსა შენსა: ალილუია.

იკოსი 7

მამად და მოძღურად გყო რაი უფალმან მტერთაგან მიმძლავრებულისა ერისა, გულსმოდგინებითა უძღოდი მათ, ვითარცა მოსეი ისრაელთა, და დააფუძნე რაი სამკითხველონი და სასწავლებელნი განსანათლებლად ყოველთა, საფასითა თვისითა განსწავლიდი მრავალთა, და ასწავებდი რაი დამარხვასა მართლისა სარწმუნოებისასა, აღძრვიდი ქებად და დიდებად ღუაწლისა შენისა და სიწმიდისა:

გიხაროდენ, ჟამთა სიავითა განბნეულთა ძუელთა ხელნაწერთა მომძიებელო და დამბეჭდველო;

გიხაროდენ, წყაროო, სულთა სარგებელთა სწავლათა აღმომადინებელო;

გიხაროდენ, ღმრთივსულიერთა წიგნთა განმამრავლებელო;

გიხაროდენ, ქრისტეს მოძღურებისა განმავრცობელო;

გიხაროდენ, სოფლის ღელვათაგან შერყეულთა გულთა ღმრთისმოსავობასა შინა განმსწავლელო;

გიხაროდენ, ლამპარო ბრწყინვალეო, უღმრთოებისა წყუდიადისა განმაბნეველო;

გიხაროდენ, მოწყალეო, გლახაკთა შესავედრებელო და უპოვართა კეთილისმყოფელო;

გიხაროდენ, მრავალთა ყრმათა აღმზრდელო და განმანათლებელო;

გიხაროდენ, მწყემსო ჭეშმარიტო ქრისტეის სამწყსოთაო, წმიდაო მღდელმთავარო ანთიმოზ ივერიელო!

კონდაკი 8

ჟამსა მას იწროებისასა მოღუაწეთა კაცთა მოუვლენდა რაი უფალი სამწყსოთა თვისთა, შენცა აღრჩეულ იქმენ, ვითარ მთავარი კონსტანტინე, რაითა ორნივე ეგე წინამბრძოლ ექმნეთ რუმინთა ერსა, თურქთა და ბერძენთაგან შეჭირვებულსა, და დაუცხრომელითა ღვაწლითა აღაგზებდით რაი შორის მათსა ცეცხლსა სარწმუნოებისა და სამშობლოს სიყუარულისასა, აღაშენეთ და შეამკეთ მრავალნი ეკლესიანი მოსახსენებლად და თაყუანისცემისათვის ყოველთა წმიდათა, და სადიდებელად ღმრთისა: ალილუია.

იკოსი 8

ნაცულად შვილთა მათ საკუთართა მოგცა რაი ქრისტემან საღუაწად ერი რუმინთაი, ნეტარო, აღაორძინებდი ღმრთისმსახურებასა ენასა ზედა მათსა, დევნულსა ბერძენთა სამღდელოთაგან, და ქადაგებასა შინა ამხელდი რაი ანგარებასა მათსა, ეშმაკთაებრ ურცხვად გწამებდენ ცილსა, გარნა სძლე ამა ყოველსა სიმტკიცითა სარწმუნოებისა შენისაითა, და ყოველთა უჩვენე სიმაღლეი სიმდაბლისაი, ამისთვისცა ვითხოვთ მეოხებასა შენსა ღმრთისა მიმართ, რაითა  ჭეშმარიტსა სარწმუნოებასა შინა განგვამტკიცოს და აღგვძრას ქებად და გალობად სიმტკიცისა შენისა:

გიხაროდენ, ღმრთისმსახურებისა ღუაწლისა კეთილად მომმუშაკებელო;

გიხაროდენ, პატიოსანთა მღდელთა შემყუარებელო და ანგართა მარცხვენელო;

გიხაროდენ, საპყრობილესა შინა მყოფთა მომკითხველო და მათთვის წყალობისა მიმნიჭებელო;

გიხაროდენ, უძლურთა და ძვირ-ხილულთა ხელის-აღმპყრობელო;

გიხაროდენ, მშიერთა და მწყურვალთა გამომზრდელო;

გიხაროდენ, შიშველთა შემმოსველო და მწირთა ნუგეშინისმცემელო;

გიხაროდენ, სიბრძნისა შენისა მდინარეთაგან ფიცხელთა გულთა მომალბობელო;

გიხაროდენ, სახლსა შინა ღმრთისასა წესიერებისა დამამყარებელო;

გიხაროდენ, მწყემსო ჭეშმარიტო ქრისტეის სამწყსოთაო, წმიდაო მღდელმთავარო ანთიმოზ ივერიელო!

კონდაკი 9

სიყუარულისათვის ქრისტეის ღმრთისა და ერთგულებისათვის ერისა თავი წარკვეთეს რაი ოსმალოთა თანამოაზრესა შენსა კონსტანტინეს, მწუხარებდი და უსჯულოთა თანა აღრევისათვის ამხილებდი ახალსა მთავარსა და დიდებულთა, მარადის მოუწოდდი რაი სინანულად, და დაცვად ერისა და სარწმუნოებისა, ამისთვის აღგძრავთ მეოხებად ღმრთისა მიმართ, შეგვინდოს უსჯულოებანი ჩუენნი, და გვიხსნნეს ძმათა შორის შუღლისაგან, რაითა აღდგეს ქუეყანისა ჩუენისა ერთობაი და ვაქებდეთ ღმერთსა წადიერებითა: ალილუია.

იკოსი 9

ზღუდედ უბრძოლველად და ფარად სიმტკიცისად ექმენ რაი რუმინთა ერსა, ზრუნვაი დიდი გიხმდა სამწყსოისათვის შენისა, და იცავდი რაი ორგულთა და მტერთაგან, ვითარცა მესაჭეი დიდად ხელოვანი, ესრეთ მართებდი ეკლესიისა მათისა ხომალდსა მღელვარესა ზღუასა შინა განსაცდელთასა, აწ ჩუენცა შეგვეწიე და გარე-წარგვხადე განსაცდელნი და ეშმაკთა კვეთებანი მოსავთა შენთა და მაქებელთა:

გიხაროდენ, სწავლითა საღმრთოითა ღმრთისმსახურთა და ერთა შორის მრავალთა მანკიერებათა აღმომფხურელო;

გიხაროდენ, თესლთა წმიდათა წიგნთასა დამთესველო;

გიხაროდენ, აღორძინებითა მისითა მრავალთა სულთა გამომზრდელო;

გიხაროდენ, მოწესეთა ღუაწლთა შინა განმამტკიცებელო;

გიხაროდენ, შრომისა და თავშეკავებისა სიტკბოებისა მასწავლელო;

გიხაროდენ, სულ-მოკლეთათვის მაგალითისა მიმცემელო;

გიხაროდენ, სულისა ახოვანებითა ხორციელად ძლიერთა ხელმწიფეთა მძლეველო;

გიხაროდენ, მათ მიერ დაჩაგრულთა მეოხო და მსწრაფლ-შემწეო;

გიხაროდენ, მწყემსო ჭეშმარიტო ქრისტეის სამწყსოთაო, წმიდაო მღდელმთავარო ანთიმოზ ივერიელო!

კონდაკი 10

მარადის ხვიდოდი რაი გზასა მას იწროსა და ფიცხელსა, რომელსა ზედა დაგადგინა ღმერთმან, სილტოლვითა ანგარებათა და ფუფუნებათაგან უარჰყავ თავი თვისი და ნათლითა სიტყუათა შენთაისა დასთრგუნვიდი რაი ყოველთა გარდასლვათა ჭეშმარიტისა სარწმუნოებისაგან, ბოროტთა კაცთა მზაკუვარებითა და მათ მიერ შეთხზულთა ბრალთათვის, უპატიოდ შეგიპყრეს მთავართა და შეგსვეს დილეგსა, ხოლო შენ ახოვნად დაითმენდი შეურაცხებათა, და აქებდი განმაძლიერებელსა შენსა უფალსა: ალილუია.

იკოსი 10

ფრიად განდიდნა რაი სახელი შენი შორის სამწყსოისა შენისა, შიშითა სძრწოდენ მტერნი შენნი, წმიდაო, და ეგულვებოდი რაი მზაკუვარებისა მათისა განმაქარვებლად, ვითარცა ამბოხისა მოთავე შეგაჩვენეს, და აგხადეს რაი პატივი მღდელთმთავრობისაი, ეკლესიითგან განგკვეთეს, და განგიჩინეს ექსორიობაი სინას მთის მონასტერსა, ხოლო თანმხლებთა შენთა უბრძანეს რაი მოკუდინებაი შენი, ნეტარო, გულისხმა-ყავ ზრახვაი მათი და აკურთხევდი ქრისტესა, აწ ჩუენცა შეგვეწიე წინაშე მისსა, რაითა მოგვცეს განსუენებაი და შუებაი წარუვალი მოსავთა შენთა და მაქებელთა:

გიხაროდენ, რუმინთა ეკლესიისა მნათობო, განგებულებითა საღმრთოითა წინაითვე გამორჩეულო;

გიხაროდენ, ნათლითა ღმრთისმეტყუელებისაითა განბრწყინვებულო;

გიხაროდენ, ქრისტეანეთა სულიერისა ძილისა განმაფრთხობელო;

გიხაროდენ, შეპყრობილთაგან ბოროტთა სულთა განმდევნელო;

გიხაროდენ, მძლავრთა სიქადულისა შეურაცხმყოფელო;

გიხაროდენ, მადლითა მხილებისა შენისაითა ღმრთისმგმობართა პირთა დამხშველო;

გიხაროდენ, ცრუთა ბრალდებათა სულგრძელებითა დამთმენელო;

გიხაროდენ, მრავალთა სიმწარეთა სიმართლისათვის მგემებელო;

გიხაროდენ, მწყემსო ჭეშმარიტო ქრისტეის სამწყსოთაო, წმიდაო მღდელმთავარო ანთიმოზ ივერიელო!

კონდაკი 11

უკეთურთა მათ უწყალოდ აგკაფეს რაი ხრმლითა, ნეტარო, მრავალმოღვაწე ნეშტი შენი შთასთხიეს მდინარესა, და აწ მადლითა მით, რომელ გაქუს წინაშე ღმრთისა, გვითხოვე, მოჰხედოს ვენახსა ამას თვისსა, რომელ დაასხა ხელითა ანდრია მოციქულისაითა, და გამოავლინოს ღირსნი მოღუაწენი და მუშაკნი, რომელნი ჰყოფდენ ნაყოფსა მისსა, რაითა თავს-იდვან მწყსაი და მოქცევაი ქართველთაი გზისაგან ბოროტისა, და ყოველნი აღგუძრან დიდებად ჭეშმარიტისა ღმრთისა და მეუფისა ჩუენისა: ალილუია.

იკოსი 11

ჯუარისმტვირთველმან სამწყსოისა შენისამან დაუტევე რაი წარმავალი ესე ცხორებაი, ფრიად მწუხარებდენ, ვითარცა ობოლნი მამისაგან, და ცრემლოოდენ რაი განშორებისათვის შენისა, საქმენი შენნი დიდად საკვირველნი სიყუარულითა აღწერნეს მოწაფეთა შენთა, და განთქუეს რაი ყოველსა ქუეყანასა, აჰა ქართველთა ეკლესიაიცა იქადის ღუაწლითა და სიწმიდითა შენითა, და შესხმად შენდა მოგვიწოდს ყოველთა შვილთა თვისთა:

გიხაროდენ, უკუდავისა მის ცხორებისა მომგებელო;

გიხაროდენ, სასუფეველსა შინა წმიდათა მღდელმთავართა შეერთებულო;

გიხაროდენ, არაწმიდათა სულთა ზედა ხელმწიფებისა მიმღებელო;

გიხაროდენ, სულიერთა ნიჭთა უხვად მიმმადლებელო;

გიხაროდენ, დახსნილთა ახოვან-მყოფელო და დაცემულთა აღმმართებელო;

გიხაროდენ, ყოველთა მვედრებელთა შენთა განმამხნევებელო;

გიხაროდენ, მორწმუნეთათვის კეთილთა თხოვათა აღმასრულებელო;

გიხაროდენ, ნავთსაყუდელსა მას საუკუნოისა ცხორებისასა მშვიდობით შემყვანებელო;

გიხაროდენ, მწყემსო ჭეშმარიტო ქრისტეის სამწყსოთაო, წმიდაო მღდელმთავარო ანთიმოზ ივერიელო!

კონდაკი 12

იყავ რაი მღვიძარეი, დიდო მღდელმთავარო, გულსმოდგინებითა შეუდეგ კუალსა მას მოციქულთასა, და მათებრ მოშურნეობითა განავრცობდი რაი სიტყუასა ღმრთისასა, მის მიერ კულად აღასრულებ კურნებათა და ხატთა შენთა მიერ საკვირველებათა იქმ რაი სადიდებელად მისა, აწ მადლითა მით შენითა გვითხოვე ღმრთისაგან ხსნაი საფრხეთაგან ეშმაკისათა და ბოროტებისაგან კაცთაისა, რაითა უვნებელად დაცულნი გმადლობდეთ და ვაქებდეთ ძალსა მისსა: ალილუია.

იკოსი 12

სიჭაბუკითგან სიკუდიდმდე ხვიდოდი რაი გზასა მას ზედა მოწამეობრივსა, მადლი ღმრთისაი თანამავალ-გექმნა შენ, დიდო წინამძღუარო კეთილთა მოძღუართაო, და გყო რაი ჭეშმარიტად მსახურად მისად, აწ წარდგომილი წინაშე საყდრისა მეუფისასა, მეოხ ეყავ ერსა შენსა, ვიდრე ჟამამდე დამცრობილსა და შეჭირვებულსა, რაითა დაიცვას ყოველთა გარე მოდგომილთა ძვირთა და ურვათაგან, და სარწმუნოებაი შენებრი მოგუმადლოს მოსავთა შენთა და მაქებელთა:

გიხაროდენ, მწყემსო კეთილო, სამწყსოისა შენისა ღელვათაგან მრავალსახეთა განმარინებელო;

გიხაროდენ, ნაბეჭდთა წიგნთა შენთა სიმრავლითა ყოველთა განმაკვირვებელო;

გიხაროდენ, წმიდათა წერილთა და მამათა ნაღუაწთა განმმარტებელო;

გიხაროდენ, გამოუკვლეველითა მით სიბრძნითა უგულისხმოთა გულისხმისყოფად განმკრძალველო;

გიხაროდენ, ყოვლისა ნამუშაკევისა შენისა ქურივ-ობოლთა სამზრუნველოთა და სასწავლებელთათვის განმყოფელო;

გიხაროდენ, მადლითა მხილებისა შენისაითა ერისა სულიერისა ძილისა განმაფრთხობელო;

გიხაროდენ, სიყუარულისათვის ღმრთისა თავისა გამწირველო;

გიხაროდენ, ჩუენ მიერ მარადის სანატრელო და სახსენებელო;

გიხაროდენ, მწყემსო ჭეშმარიტო ქრისტეის სამწყსოთაო, წმიდაო მღდელმთავარო ანთიმოზ ივერიელო!

კონდაკი 13

ჰოი, მამათა და მღდელმთავართა ძლიერებაო და წმიდისა ეკლესიისა შუენებაო, წმიდაო ანთიმოზ ივერიელო! იქმენ შენ ვითარცა ლამპარი სიბრძნისაი და სამწყსოი შენი განანათლე რაი სიტყვითა და საქმითა საღმრთოითა, აწ მარტვილებრივითა კადნიერებითა გვიოხე წინაშე ღმრთისა, გვიხსნეს ყოველთა ვნებათაგან სულიერთა და ხორციელთა, და ჟამსა მას საშინელისა განსჯისასა განგუარინოს შესაძრწუნებელსა მას სასჯელსა, რაითა ოხითა შენითა მივემთხვივნეთ სასუფეველსა ცათასა და მარადის ვადიდებდეთ დამბადებელსა ყოველთასა: ალილუია.

ეს კონდაკი სთქვი 3-გზის, შემდეგ: იკოსი 1 და კონდაკი 1

სავედრებელი ლოცვა

ჰოი, სამებისა წმიდისა გამორჩეულო მსახურო და ყოვლად შუენიერო სამკაულო ქრისტეს წმიდისა ეკლესიისაო, ღირსო და ღმერთშემოსილო მამაო ჩუენო ანთიმოზ ოქროპირო, რუმინეთისა სიქადულო და ქართველთა დიდებაო; უსწავლელთა მასწავლელო და მომცემელო სიბრძნისაო; გლახაკთა მწყალობელო, ობოლთა გამომზრდელო და მსაჯულო ქურივთაო, სიტყვიერთა სულთა შემწირველო ზეცისა მამისაო და დიდო მეოხო ჩუენო წინაშე მაცხოვრისა და ყოვლადწმიდისა დედისა მისისაო!

ჰოი, ყოვლად დიდებულო მიტროპოლიტო უნგრო-ვლახეთისაო, წმიდაო მღდელმოწამეო ანთიმოზ! ღმერთმან ინება რაი წყალობაი და ცხორებაი რუმინთა ერისაი, ჟამსა მას ძნელბედობისასა გამოგარჩია მამად და წინამძღურად მისა, და სრულ ყავ რაი ქადაგებაი ჭეშმარიტებისაი, ვითარცა რიტორმან საღმრთომან მართლსწავლითა აღავსენ ყოველნი კიდენი ქუეყანისანი და მიეც მორწმუნეთა საზრდელი უკუდავებისაი, აწ ჩუენცა გვექმენ წინამძღუარ ცხორებისა და მეოხად ქრისტეის მიმართ, მაცხოვრისა ჩუენისა, რაითა მოგვიტევნეს მან ბრალნი და უსჯულოებანი ჩუენნი და მოგუმადლოს შენებრი მხურვალებაი სარწმუნოებისაი, ძმებრივი სიყუარული მოყუასისაი და საღმრთოი მოშურნეობაი მამულისაი, ხოლო ქუეყანაი ჩუენი დაიფაროს მტერისა საფრხისა და ძმათა შორის ბრძოლისაგან და მოგვანიჭოს მწყემსნი კეთილნი განსამტკიცებლად მართლისა სარწმუნოებისა. ყოვლადძლიერითა ლოცვითა შენითა დაიფარე და განაძლიერე უწმიდესი და უნეტარესი, სრულიად საქართველოს კათალიკოს-პატრიარქი, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსი, და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტი დიდი მეუფეი, მამაი ჩუენი ილია, ყოვლადსამღდელონი მიტროპოლიტნი, მთავარეპისკოპოსნი და ეპისკოპოსნი, პატიოსანნი მღდელნი, ქრისტეს მიერ დიაკონნი და ყოველნი სამონაზვნო წესნი, ზიარნი მართლმადიდებელისა ეკლესიისანი და ყოველნი მართლმორწმუნენი ქრისტეანენი.

ჰოი, წმიდათა შორის საკვირველებითა დიდებულო და მღდელმოწამეთა შორის კეთილმსახურებითა განბრწყინვებულო ანთიმოზ ივერიელო, ნუ დასცხრები აწ ვედრებად ღმრთისა მიმართ და გვითხოვე, ქუეყანასა ჩუენსა მოჰმადლოს მშვიდობაი, ეკლესიათა – ჭეშმარიტებაი, სამღდელოთა – პატიოსნებაი, მთავართა და განმგეთა ჩუენთა – კეთილად მწყსაი ერისაი, მხედართა – მამაცობაი, ერისაგანთა – უცოდველობაი და დედათა – კრძალულებაი, მშობელთა – კურთხევაი, აღსაზრდელად ყრმათა შიშსა მისა და სიყუარულსა შინა, უპოვართა და ობოლთა – შეწევნაი და მფარველობაი, რაითა ყოველთა ღმრთის-სათნოდ განვვლოთ ასპარეზი მსწრაფლწარმავალისა ამის ცხორებისაი, და ზეცისა მოქალაქობასა ღირს-ქმნილნი შენ თანა დაუცხრომელად ვადიდებდეთ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, რომელსა შუენის ყოველი დიდებაი, პატივი, და თაყუანისცემაი უკუნითი უკუნისამდე. ამინ.

ღირს არს ჭეშმარიტად, რაითა გადიდებდეთ შენ, ღმრთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად უბიწოდ და დედად ღმრთისა ჩუენისა, უპატიოსნესსა ქერობინთასა და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებთ.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის).

უფალო, იესო ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლადწმიდისა დედისა შენისაითა, წმიდისა მღდელმოწამისა ანთიმოზ ივერიელისაითა, და ყოველთა წმიდათაითა, შეგვიწყალენ ჩუენ, ამინ.

შეადგინა თინათინ მჭედლიშვილმა