ვლადიმირის ღვთოსმშობლის ხატის დაუჯდომელი

 

ლოცვითა წმიდათა მამათა ჩუენთათა, უფალო, იესო ქრისტე, ღმერთო ჩუენო, შეგვიწყალენ ჩუენ, ამინ. 

მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩუენ შორის და წმიდა–მყვენ ჩუენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩუენნი.

წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკუდაო, შეგვიწყალენ ჩუენ (3-გზის). 

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩუენ; უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდვათა ჩუენთაგან; მეუფეო, შეგვინდვენ უსჯულოებანი ჩუენნი; წმიდაო მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩუენნი სახელისა შენისათვის. 

უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის). 

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

მამაო ჩუენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევაი შენი, იყავნ ნებაი შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქუეყანასა ზედა, პური ჩუენი არსობისაი მომეც ჩუენ დღეს, და მომიტევენ ჩუენ თანანადებნი ჩუენნი, ვითარცა ჩუენ მიუტევებთ თანამდებთა მათ ჩუენთა და ნუ შემიყუანებ ჩუენ განსაცდელსა, არამედ მიხსნენ ჩუენ ბოროტისაგან. 

უფალო, შეგვიწყალენ (12-გზის). 

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. 

მოვედით, თაყუანის–ვსცეთ მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა. 

მოვედით, თაყუანის–ვსცეთ და შეუვრდეთ ქრისტესა მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა. 

მოვედით, თაყუანის–ვსცეთ და შეუვრდეთ თვით ქრისტესა მეუფესა და ღმერთსა ჩუენსა. 

კონდაკი 1

ზესთამბრძოლსა უძლეველსა და მფარველსა ჩუენსა ღმრთისმშობელსა აღგივლენთ ქებისა გალობასა, და გევედრებით: წმიდაი კურთხევაი შენი გარდამოგვივლინე ყოველთა მართლმადიდებელთა ქრისტიანეთა, თაყუანისმცემელთა შენთა და მვედრებელთა წინაშე წმიდისა ხატისა შენისათა, რაითა ვიყუარებოდეთ ურთიერთას და ღირს ვიქმნნეთ გალობად შენდა: გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

იკოსი 1

ძალნი ანგელოზთანი დაუცხრომელად გაქებენ შენ, ყოვლადწმიდაო ქალწულო, სჭურეტენ რაი ყოვლადღმრთეებრივსა ნათელსა შენსა, რომლითაცა განგადიდა ძემან შენმან, და ჩუენცა ვუწყით რაი ძალნი და საკვირველებანი, ქმნილი ხატისა მიერ შენისა, ვლადიმირისად სახელდებულისა, გევედრებით: სიმტკიცეი მოჰმადლე ეკლესიასა და მშვიდობაი განაჩინე ერთა შორის მართლ–აღმსარებელთა,  რაითა სიყუარულითა ვცხონდებოდეთ და გნატრიდეთ სურვილითა: 

გიხაროდენ, კურთხეულო ასულო ზეციერისა მამისაო;

გიხაროდენ, ვრცელო სამკვიდრებელო ღმრთისა სიტყვისაო;

გიხაროდენ, შობადმდე წინა–აღრჩეულო დედად მაცხოვარისაო;

გიხაროდენ, მთავარანგელოზისა გაბრიელისაგან მიმღებელო საკვირველისა ხარებისაო; 

გიხაროდენ, ღმრთისა დამტევნელო და მტვირთველო მზისა მის სიმართლისაო; 

გიხაროდენ, სძითა შენითა გამომზრდელო სოფლისა მხსნელისაო; 

გიხაროდენ, სასოებაო ყოველთა აღდგომისაო და თავსმდებო საუკუნოისა ცხორებისაო; 

გიხაროდენ, ხატისა ამის შენისათვის მიმნიჭებელო მადლისაო;                                         

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

კონდაკი 2

ვითარცა შარავანდედი მადლისა შენისა ნათლისაი, გარდამოგვივლინე რაი ხატი შენი, პირველდაწერილი ლუკა მოციქულისა მიერ იერუსალეიმსა, ესრეთ აკურთხევდი: „იყავნ მადლი და ძალი ჩემი ხატსა ამას ზედა მეოხებითა ჩემითა“, და შემდგომად კონსტანტინეპოლეს წარიხუნა რაი მთავარეპისკოპოსმა მიქაელმან, მრავალთა განამტკიცებდი მადლითა მისითა და აღძრვიდი ქებად შენდა და დიდებად ღმრთისა: ალილუია.

იკოსი 2

ყოვლად დიდებული ხატი ეგე შენი „ელეუსა“, დედოფალო, სამეუფოისა მის ქალაქითგან მიავლინე რაი კიევისა რუსეთსა, გულისხმაყო დიდმან მთავარმან მსტისლავმან, ვითარმედ მიეცა იგი წინდად მოწყალებისა, და დააბრძანა ვიშგოროდის დედათა სავანესა, რაითა მარადის გმსახურებდენ მონაზონნი და არა დასცხრებოდენ გალობად შენდა:

გიხაროდენ, ხატისა შენისათვის ახლისა სამკვიდრებელისა მბოძებელო;

გიხაროდენ, საფარველითა მისითა მორწმუნეთა დამფარველო;       

გიხაროდენ, მისდა შევრდომილთა სახარულითა აღმავსებელო;

გიხაროდენ, მადლთა საღმროთა უხუებითა მომნიჭებელო;

გიხაროდენ, ცოდვილთა შეწყალებად უფლისა მიმდრეკელო;

გიხაროდენ, მისა მიმართ მოშურნეობითა ყოველთა აღმგზებელო;

გიხაროდენ, ამაოთა მათ საცთუთაგან მომზღუდველო;

გიხაროდენ, მონანულთათვის ნუგეშინისცემისა მომცემელო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

კონდაკი 3

ხედვიდენ რაი ეკლესიისა მსახურნი კედლითგან გარდამოსრულსა წმიდასა ხატსა შენსა, და მდგომსა ჰაერსა შინა, აუწყეს ანდრიას, ვიშგოროდისა მფლობელსა, და ილოცა რაი მხურვალედ წინაშე მისა, გულისხმაყო, რამეთუ გეწადა დატევებაი მხარისა მის, ღმრთისმშობელო, და წარიხუნა რაი პატივითა როსტოვსა, სიხარულითა გმადლობდა და ადიდებდა უფალსა: ალილუია.  

იკოსი 3

ყოველთა გულისხმა ყვეს ძლიერებაი შენი, ჰოი, ხატო საკვირველო, რამეთუ სნეულნი იკურნებოდენ ჟამსა მას სლვისა შენისასა, და სხუათაცა მრავალთა ნიშთა აღასრულებდი რაი შენდა მომართ სარწმუნოებითა მოლტოლვილთა ზედა, აწ ჩუენცა გევედრებით სულთა და ხორცთა სიმრთელესა, და არა დავსცხრებით ქებად და გალობად შენდა:

გიხაროდენ, ხედვითა ბრწყინვალისა ხატოვნებისა შენისათა ყოველთა დამატკბობელო;

გიხაროდენ, სიმდაბლითა აღვლენილთა ლოცვათა შემწყნარებელო;

გიხაროდენ, ყოველთა ჭირთაგან მომზღუდველო;

გიხაროდენ, კეთილთა ზრახვათა მომმადლებელო;

გიხაროდენ, უძლურთა განმაძლიერებელო;

გიხაროდენ, დავრდომილთა მსწრაფლშემწეო;

გიხაროდენ, უკურნებელთა წყლულებათა აღმხოცველო;

გიხაროდენ, ჯოჯოხეთისა სიღრმესა შთასრულთა დამხსნელო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო!

კონდაკი 4

მადლითა შენითა დაცულ იყო რაი კეთილმსახური მთავარი ანდრია, მშვიდობითა მიიწია ვლადიმირისა სამზღუართა და მუნ ღამეულსა მას ჩუენებასა შინა უბრძანე რაი წმიდისა მის ხატისა შენისა დავანებაი ქალაქსა, აღგიშენა ტაძარი შუენიერი, დედოფალო, სახელსა ზედა მიძინებისა შენისასა, რაითა საფარველ ექმნე ჩრდილოთა მათ მხარეთა რუსეთისათა, და მკვიდრთა მისთა აღმძრველად დიდებად ღმრთისა: ალილუია.

იკოსი 4

ღელვასა შინა იჭვნეულობათასა იყოფვოდა კეთილმსახური მთავარი ანდრია, გარე–შეცული მტერთა და ორგულთაგან, გარნა შენ, ყოვლადწმიდაო, წინა–აუწყე ნიშითა მით საკვირველისა ხატისა შენისაითა, ვითარმედ ჰყოფდა მათ ზედა ძლევასა, და განმტკიცდა რაი სარწმუნოებითა, სახელითა შენითა მოქადულმან განხადა ურიცხვი მტერი და ღაღადყო მადლიერებითა:

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო დედოფალო, ძისა შენისა მიერ კურთხეულო დედად ყოველთა კეთილ–მორწმუნეთაო;

გიხაროდენ, მაკურთხეველო  კეთილმორწმუნეთა მთავრობათა და მხედრობათაო;

გიხაროდენ, დამშრეტელო ჭირთაგან დათრგუნვილთა სულთქუმათაო; 

გიხაროდენ, დამხსნელო ყოვლისა განბოროტებისაგან მტერთაო;

გიხაროდენ, ჟამსა ურვისასა ნუგეშინისმცემელო მრავალთაო;

გიხაროდენ, აღმხოცველო მრავალშეთხზულთა მანქანებათა ეშმაკთაო;

გიხაროდენ, განმანათლებელო ურწმუნოთა გონებათაო;

გიხაროდენ, სასოო მწუხარებისა წყუდიადსა შინა დანთქმულთაო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

კონდაკი 5

ეუწყათ რაი კეთილმსახურისა მთავრისა ანდრიას მოკუდინებაი მეამბოხეთა, ეწადათ ქალაქ ვლადიმირისა განძარცვაი, გარნა იხილეს წმიდაი ხატი შენი, ზღუდესა მას ზედა ქალაქისასა მკვიდრთა მისთა მიერ დაბრძანებული, და ლმობილ–იქმენ რაი გულითა, შეინანეს ცოდვაი თვისი, და დიდებასა შესწირვიდენ უფალსა: ალილუია.

იკოსი 5

ოდეს საღმრთოსა მას ჩუენებასა შინა იხილეს ვლადიმირისა მკვიდრთა ქალაქი მათი აღტაცებული ჰაერსა ზედა და მზეებრ განბრწყინვებული ხატი შენი ზემოითგან მისა, გულისხმა–ყვეს, უბიწოო, ვითარმედ არს იგი განუშორებელი საფარველი ქალაქისა მათისაი, და აქებდენ მოწყალესა განგებულებასა შენსა:

გიხაროდენ, საუნჯეო სასწაულთაო;

გიხაროდენ, მიურულებელო მცველო ქრისტეანეთა ქალაქთაო;

გიხაროდენ, ღმრთისა სასოებისა შთამნერგველო გულთა შინა მართლმადიდებელთაო;

გიხაროდენ, გულისხმიერ–მყოფელო მცირედ–მორწმუნეთაო;

გიხაროდენ, ლმობიერ–მყოფელო განფიცხებულთა გულთაო;

გიხაროდენ, წრფელსა მას გზასა უკუნ–მქცეველო შეცთომილთაო;

გიხაროდენ, გონიერ–მყოფელო საღმრთოისა ბრძანებისა ურჩ–ქმნილთაო;

გიხაროდენ, აღმკუეთელო ძმათა შორის ბრძოლათაო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

კონდაკი 6

გამოუთქმელთა სასწაულთა შენთა ქადაგ–იქმნა, უბიწოო, ტაძარი შენი ქალაქსა ვლადიმირსა, განშუენებული წმიდითა ხატითა შენითა, და დაღაცათუ ცეცხლსა შინა დაინთქა შუენიერებაი მისი, წმიდაი ხატი შენი, ვითარცა მაყვალი შეუწველი, ჰგიებდა უვნებელად, ხოლო მხილველნი და გულისხმა–მყოფელნი მუნ მყოფობისა შენისანი, ქალწულო, სიხარულითა გნატრიდენ და აქებდენ ღმერთსა: ალილუია. 

იკოსი 6

რაჟამს მიშუებითა ღმრთისაითა აღიძრა ბათო–ყაენ და ლაშქრითა ურიცხვითა მოიწია დაპყრობად რუსეთისა, დასწვეს ქალაქი ვლადიმირი უსჯულოთა მათ თათართა, და მოხსნეს რაი პერანგი ოქროისა ხატსა მას შენსა, ვერცაღა მოსწყვიდნა თუალნი ყაენმან, და დაუტევა ეკლესიასა შინა, ხოლო იხილეს რაი უვნებელად დაცული საუნჯეი ეგე ქალაქისა მკვიდრთა, იხარებდენ ყოველნი და აქებდენ ძალსა მას შენსა, უძლეველსა: 

გიხაროდენ, მართლმადიდებელთა სლავთა შემყუარებელო;

გიხაროდენ, ერისა მის ღმრთისმოსავობასა შინა დამმარხველო; 

გიხაროდენ, ხატისა შენისა ძლიერებისა საკვირველად გამომაბრწყინვებელო; 

გიხაროდენ, მისგან მომდინარე სასწაულთა მიერ მორწმუნეთა განმამტკიცებელო; 

გიხაროდენ, დახსნილებისა ძილისაგან განმაფხიზლებელო;

გიხაროდენ, ბოროტმადიდებელთა ზრახვათა განმდევნელო; 

გიხაროდენ, ყოველთა ღმრთისმოსავთა დაუშრეტელითა სახარულითა აღმავსებელო;

გიხაროდენ, ყუდროისა ცხორებისა მიმმადლებელო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

კონდაკი 7

ეწადა რაი ურუცხუთა მტერთაგან დაცვაი მოსკოვისაი დიდსა მთავარსა ვასილისა, ბრძანებითა მისითა წარიხუნეს ხატი შენი, და მიეგება რაი სამღდელოთა და ერთა თანა, სიწმიდეი ეგე შენი სიყუარულითა მიიქუეს და გევედრებოდენ რაი შეწევნასა, ქებასა შეგასხმიდენ და ადიდებდენ მკლავთა შენთა ზედა ტვირთულსა წინა–საუკუნეთა ყრმასა: ალილუია.

იკოსი 7

დედობრივითა მოწყალებითა მოხედე რაი სლავთა ნათესავსა, ვითარცა ზეციერი დედოფალი, ეჩვენე საშინელსა ხილვასა შინა ხანსა მონღოლთასა, უწყალოსა კოჭლ–თემურსა, და უბრძანე რაი განვლტოლაი სამზღვართაგან რუსეთისათა, იხილა ზეცისა ძალთა მხედრობანი გარემოის შენსა, და უკუნ–აქცია რაი ლაშქარი თვისი შეძრწუნებულმან, სიხარულითა გმადლობდენ ყოველნი, და გიგალობდენ შენ, ვითარცა მცველსა ქრისტეანეთასა:

გიხაროდენ, დედოფალო ზეცისა ძალთაო;

გიხაროდენ, სირცხვილეულ–მყოფელო ორგულთაო; 

გიხაროდენ, ზარ–განმხდელო ურწმუნოთა მტერთაო;

გიხაროდენ, მოულოდებელო სიხარულო მოსავთა შენთაო;   

გიხაროდენ, შორად განმაოტებელო უცხოთა მხედრობათაო;      

გიხაროდენ, შესავედრებელო და მსწრაფლ–შემწეო მიმძლავრებულთაო;

გიხაროდენ, ხელისაღმპყრობელო ძვირთა შინა შთავრდომილთაო;

გიხაროდენ, უბიწოებისა მასწავლელო და გამწმენდელო სულთა ჩუენთაო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

კონდაკი 8

აჩვენე რაი ყოველთა ძლიერებაი წმიდისა ხატისა შენისაი, დედოფალო, ეკლესიამან დაადგინა დღესასწაული მოსახსენებლად დიდისა მის სასწაულისა – ურიცხუთა მტერთა ზედა ქრისტეანეთა ძლევისა, თვინიერ ბრძოლისა აღსრულებულისა ყოვლადძლიერითა მფარველობითა შენითა, და უწესს შვილთა თვისთა, რაითა ჯეროვნად პატივს–ვჰსცემდეთ საკვირველთმოქმედსა ხატსა შენსა და ვაქებდეთ ღმერთსა: ალილუია. 

იკოსი 8

ფრიად განითქუა რაი საკვირველთმოქმედებაი ხატისა შენისაი, ღმრთისმშობელო, გულისხმა–ყვეს სამღდელოთა და ერთა გამოსახვაი ღმრთივშუენიერთა პირთა მისთა, და იგინიცა განადიდე რაი ნიშ–სასწაულთა სიმრავლითა, აჰა, აწ ჩუენცა მხედველნი მადლისანი, რომელი მოგვეფინება მათ მიერ, სიხარულითა განვსცხრებით და ვღაღადებთ წადიერად:

გიხაროდენ, სიქადულო მლოცველთაო და ხსნაო ქრისტეანეთა ერთაო;

გიხაროდენ, ღმრთისა მიმართ მიმყუანებელო და მაცხოვნებელო ცოდვილთაო;

გიხაროდენ, მომმადლებელო სულიერთა და ხორციელთა ნიჭთაო;

გიხაროდენ, ურცხვენელო ხელისაღმპყრობელო მაშურალთაო;

გიხაროდენ, განმკითხველო უპოვართა და გლახაკთაო;

გიხაროდენ, ყოვლადსახიერო მკურნალო სნეულთაო;

გიხაროდენ, გამომხსნელო სიკუდიდ განწირულთაო;

გიხაროდენ, შემწეო ქურივ–ობოლთა და მწირთაო; 

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

კონდაკი 9

მრავალთა სასწაულთმოქმედთა ხატთა შენთა შორის ბრწყინავს ყოვლადმოწყალეი ხატი შენი `ელეუსა~ ვლადიმირისაი, რომელსაცა პატივს–ვჰსცემთ ჩუენ და გევედრებით, ვითარცა მართლმადიდებელთა ერთა სიმტკიცესა და მხურვალესა შესავედრებელსა წინაშე ღმრთისა, რაითა  ყოველთა მთავრობასა შინა მყოფთა მოანიჭოს სული გონიერებისა და ღმრთისმოსაობისაი, კეთილად განგებისათვის ერისა ამის ჩუენისა, და ღირს ყოს დიდებად მისა: ალილუია.

იკოსი 9

ვერ შემძლებელ არს ხელოვანებაი რიტორთაი ღირსად ქებისა შენისა, ყოვლადწმიდაო ქალწულო, და ვერცა ვინ შეუძლოს აღრაცხვაი წმიდისა ხატისა შენისა სასწაულთა, რომელთა მიერ განდიდნების მართლმადიდებელი ეკლესიაი, და ერთგულნი შვილნი მისნი ლოცვითა შეუვრდებით საფარველსა მისსა, რაითა აღანთო ლამპარი გულსა შინა ჩუენსა ღმრთისადმი სიყუარულისა, და ღირს გვყო შეწირვად შენდა გალობისა: 

გიხაროდენ, დედოფალო, მეოხო სჯულისაო, და დამნერგველო ქრისტეის სარწმუნოებისაო;

გიხაროდენ, ყოველთათვის მასწავლელო ღმრთისა ნებისაო;

გიხაროდენ, ძისა შენისა მიერ მიმღებელო ურვათა ნუგეშინისცემისა მადლისაო;

გიხაროდენ, მოწყალებითა შემტკბობელო შენდამი შემოწირულისა ლოცვისაო; 

გიხაროდენ, განმაახლებელო კაცთა განხრწნილისა ბუნებისაო;

გიხაროდენ, მნათობო ქუეყანისა და სარწმუნოებისაო;

გიხაროდენ, შუენიერო სამკაულო წმიდისა ეკლესიისაო;

გიხაროდენ, ვარსკულავო ელვარეო, ხსნისა მეძიებელთათვის წარმმართებელო გზისაო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო!

კონდაკი 10

ყოველნი ხსნისა მეძიებელნი შენდა მოვივლტით, ჰოი, გულმოწყალეო დედაო, და წარდგომილნი წინაშე საკვირველთმოქმედისა ხატისა შენისა სიყუარულითა მოვიხსენებთ ყოველთა წყალობათა შენთა, კაცთმოყუარებითა შენითა ქრისტეანეთა შესაწევნელად აღსრულებულთა, და გევედრებით ხსნასა სულთა წარმწყმედელთა მათ ცოდვათაგან, რაითა შენ მიერ მოვიხუეჭდეთ სულისა ცხორებასა, და მარადის ვუგალობდეთ ღმერთსა: ალილუია.

იკოსი 10

ზღუდეი ხარ და მცველი ყოველთა შენდა მოვლტოლვილთა, ჰოი, ხატო საკვირველო, და მარადის გარდამოუვლენ რაი წყალობათა  და მრავალსახეთა შეწევნათა მიერ იხსნი ყოველთა ჭირთა და საფრხეთაგან, არა დაგვიხშო ჩუენცა კარი შეწევნისაი, და თანა–წარგუხადე განსაცდელნი და ეშმაკთა კუეთებანი მოსავთა შენთა და მგალობელთა:

გიხაროდენ, განდიდებითა სასწაულთა შენთაითა მთავართა და მეფეთა განმამტკიცებელო;

გიხაროდენ, მღდელობისა სიწმიდითა განმაშუენებელო;  

გიხაროდენ, მხედრობათა ახოვნებითა განმაძლიერებელო;  

გიხაროდენ, მუშაკთა ნაყოფიერმყოფელო და მშიერთა გამომზრდელო; 

გიხაროდენ, ყოვლისაგან მანქანებისა საეშმაკოისა გამომხსნელო;

გიხაროდენ, შეპყრობილთაგან სულთა ბოროტთა განმდევნელო; 

გიხაროდენ, უნაყოფოთათვის შვილიერებისა აღმდგენელო;

გიხაროდენ, მვედრებელთა მიმართ წყალობითა მიდრეკილო და მოსავთა შენთა განმამხნევებელო; 

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო!

კონდაკი 11

ღრთივმავალ ვარსკულავად გამოუჩნდა წმიდაი ხატი ეგე შენი, დედოფალო, ერსა რუსეთისასა, რამეთუ ნათლითა მისითა წარმართებულნი მრავალგზის ჰყოფდენ ძლევათა მტერთა ზედა, და განაოტებდნენ ლაშქართა მხდომთათა, ეგრეთცა მფარველ ექმენ ქუეყანასა ჩუენსა, რაითა შენ მიერ ხსნილი მრავალთა მტერთა და საფრხეთაგან ვიხარებდეთ და ვადიდებდეთ უფალსა: ალილუია.

იკოსი 11

მცნობელმან კაცთა ბუნების უძლურებისამან, ქალწულო, წმიდაი ხატი შენი, ვითარცა მხსნელი უხილავთა და ხილულთა ვნებათაგან, ძუელ–ოდესმე მიანიჭე რაი მართლმადიდებელთა სლავთა, არა დაუტევებდი ერსა მას, ყოვლადწმიდაო, შეჭირვებასა შინა, გარნა მრავალსა ჟამსა მას მუზეუმსა შინა ტყუე ქმნილი, დიდი პატივითა დააბრძანეს ტაძარსა, რაითა ყოველნი შენდა მოლტოლვილი გიგალობდეს და გნატრიდეს, ვითარცა უსაკუთრესსა მფარველსა თვისსა:

გიხაროდენ, სხივცისკროვანო მზეო, მორწმუნეთათვის ძლევათა ტკბილისა ნათლისა მიმფენელო; 

გიხაროდენ, გულმოწყალეო დედოფალო, უცხოითა მით საკვირველებითა ხატისა შენისა ძლიერებისა გამომაჩინებელო;

გიხაროდენ, დღეთა მათ შინა მტერთა ხდომათასა მსწრაფლ–შემწეო;

გიხაროდენ, წარმავალთა მწუხარებათა შინა ნუგეშინისცემისა  მომცემელო;

გიხაროდენ, დედობრივითა თანა–ლმობითა ბოროტად სლვისაგან მომდრეკელო;

გიხაროდენ, მზვაობართა და ურჩთა მამხილებელო; 

გიხაროდენ, ცოდვილთა სინანულად მომწოდებელო;

გიხაროდენ, საღმრთოისა გულისხმისყოფისა მომნიჭებელო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო!

კონდაკი 12

ნუსადა განგვაშორებ მადლსა შენსა და კურთხევასა, ჰოი, მოწყალებისა წყაროო, ვლადიმირისა ღმრთისმშობელო, და ვითარცა მრავალგზის შეიწყალე სლავთა ნათესავი აღწვედისაგან და ქალაქნი მათნი სრულისა მოსრვისაგან, ეგრეთცა გვიხსენ მართლმადიდებელნი ერნი, და უვნებლად დაგვიცევ მბრძოლთა და წინააღმდგომთა ჩუენთაგან, რაითა მშვიდობითა განვვლოთ საწუთოი ესე, და ღირს ვიქმნნეთ დიდებად ღმრთისა: ალილუია.

იკოსი 12

ვუგალობთ აღურაცხელთა წყალობათა შენთა, ღმრთისმშობელო, ვითარცა ძუელთა მათ დღეთა შინა, ეგრეთვე ჟამსაცა ამას აღსრულებულთა, და ვუწყით რაი დედობრივი სიყუარული შენი სამწყსოისა მიმართ ძისა შენისა, გევედრებით: ნუ მოგვაკლებ ზეციერსა საფარველსა შენსა, რაითა სინანულმან ჩუენმან განსაცდელი იგი დაქცევისაი დახსნას, მსგავსად ნინეველთაისა, და ღირს ვიქმნნეთ შეწირვად შენდა `გიხაროდენისა~:

გიხაროდენ, ხატო საკვირველო, მოსავთა შენთა მსწრაფლ–შემწეო, და ზედამდგომელო; 

გიხაროდენ, გულთა შინა ჩუენთა ღმრთისა შიშისა შთამსახველო;

გიხაროდენ, დედათათვის სულიერისა სიმტკიცისა და კრძალულებისა მასწავლელო; 

გიხაროდენ, ყოველთა პატიოსანთა მეუღლეთა მაკურთხეველო; 

გიხაროდენ, მხურვალეთა ვედრებათა ჩუენთა შემსმენელო;        

გიხაროდენ, ძლიერებითა შენითა უძლურებისა ჩუენისა აღმავსებელო;

გიხაროდენ, დაშრეტილთა თუალთა სულისათა აღმხელელო;

გიხაროდენ, უმეცრებისა სიღრმითგან ნათელსა უკუდავებისასა აღმომყუანებელო;      

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო!

კონდაკი 13

ჰოი, ყოვლადძლიერო მფარველო ჩუენო ქალწულო ღმრთისმშობელო, აწ შეიწირე კნინი ესე ვედრებაი ჩუენი, რომელნი გალობითა თაყუანის–ვჰსცემთ საკვირველსა ამას ხატსა შენსა – ვლადიმირისად წოდებულსა, და გევედრებით: გვიხსენ ჩუენ ყოველთა სენთა და ურვათაგან, და დახსენ ზახებაი უხილავთა და ხილულთა მტერთა ჩუენთა, რაითა ყოველთა მართლმადიდებელთა კეთილად განგვემარჯვოს და ლოცვაი ჩუენი შეწირულ იყოს წინაშე ღმრთისა: ალილუია.

ეს კონდაკი იკითხება 3-გზის, შემდეგ იკოსი 1 და კონდაკი 1 

სავედრებელი ლოცვა

ჰოი, ყოვლადმოწყალეო დედაო და დედოფალო ზეცისა და ქუეყანისაო; ჭეშმარიტო წინამძღუარო ცხორებისა ჩუენისაო და უძლეველო ზესთამბრძოლო ყოვლისა მორწმუნისა ერისაო; ურიცხუთა მტერთა ზედა–დასხმისაგან დამცველო და მხსნელო განბოროტებისაგან მოყუასისაო; წყაროო მოწყალებისაო და შესავედრებელო ყოვლისა სოფლისაო; მრავალთა ნიშ–სასწაულთა მოქმედო და მეოხო ჩუენო წინაშე ღმრთისაო!

ჰოი, მხოლოო სასოებაო ჩუენო და სიხარულო, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო ვლადიმირისაო, გმადლობთ შენ ყოველთა ქველისმოქმედებათა შენთათვის, რომელი ჰქმენ ქრისტიანეთათვის და გევედრებით: აწ აღანთე საღმრთოი ცეცხლი მოშურნეობისაი გულთა შინა ჩუენთა, რაითა არა გარდავხდეთ მცნებათა მისთა, და განგვამტკიცენ მართლ–სარწმუნოებასა შინა, რაითა ურიცხუთა მტერთა და განმხრწნელთა საცთურთაგან გარე–შეცულნი დავხსნიდეთ ყოველსა ბოროტსა ძალსა წინააღმდგომთა ერისა და ეკლესიისა ჩუენისათა.  მრავალშემძლებელითა ძალითა შენითა დაიფარე და განამტკიცე უწმიდესი და უნეტარესი, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს პატრიარქი და მცხეთა–თბილისის მთავარეპისკოპოსი, და ბიჭვინთისა და ცხუმ–აფხაზეთის მიტროპოლიტი, მამაი ჩუენი ილია, ყოვლადსამღდელონი მიტროპოლიტნი, მთავარეპისკოპოსნი და ეპისკოპოსნი, და ყოველნი სამღდელო და სამონაზვნო წესნი. განაძლიერე ღმრთისმსახურნი, ქრისტეისმოყუარენი მთავრობანი და მხედრობანი, და ყოველნი მართლმადიდებელნი ქრისტეანენი.

ჰოი, ყოვლადსახიერო და ურცხვენელო შუამდგომელო ჩუენო, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო! აწ მოიხილე ჩუენ ზედა, და შეგვაწყნარე ძესა შენსა, ქრისტესა ღმერთსა ჩუენსა, რაითა დაიცვას ქუეყანაი და ერი ჩუენი სიყმილისაგან, სრვისა, რღვნისა, ცეცხლისა, მახვილისა, ზედა–დასხმისაგან მტერთაისა და ძმათა შორის ბრძოლისგან, მონებისაგან ეშმაკისა და უწმიდურთა სულთა ყოვლისა მოქმედებისაგან, უცნაურისა სენისა და სიკუდილისაგან, რაითა უბრკოლველად თანა–წარვხდეთ საცთურთა მათ სოფლისათა, და ქრისტეანობითსა აღსასრულსა მიმთხვეულნი ზეცათა იერუსალეიმსა შინა ვადიდებდეთ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ღირს არს ჭეშმარიტად რაითა გადიდებდეთ შენ, ღმრთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად უბიწოდ და დედად ღმრთისა ჩუენისა, უპატიოსნესსა ქერობინთასა და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებთ.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. 

უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის), 

უფალო, იესო ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლადწმიდისა დედისა შენისაითა, ძლიერებითა საკვირველმოქმედისა ხატისა მისისა ვლადიმირისათა, და ყოველთა წმიდათაითა, შეგვიწყალენ ჩუენ, ამინ.

თარგმნა ნონა ნამგალაძემ

გადაამუშავა და შეავსო თინათინ მჭედლიშვილმა

რედაქტორი ნონა ნამგალაძე