დიდ მწუხრსა ზედა
_ „მოვედით თაყუანის – ვჰსცეთ“ – იგალობება.
_ „აკურთხევს სული ჩემი სული უფალსა“ (103 ფსალმუნი) _ იგალობება.
_ „ნეტარ არს კაცი“ – I კანონის I ანტიფონი.
_ ,,უფალო ღაღად – ვჰყავ“ (იგალობება V ხმაზე).
_ მარკოზ მთავარეპისკოპოსისა – მუხლი 8.
ჰოი, ახოვანო აღმსარებელო მართლმადიდებლობისაო, მარკოზ მღდელთმთავარო, აღმოსცენდი რაი კონსტანტინეპოლს, შვილი წარჩინებულთა მშობელთაი, აღგზარდეს სიყუარულითა ღმრთისაითა, და მოგეცა რაი საღმრთოი მღვიძარებაი, სიყრმიგან ისწავე სიბრძნეი სახარებისაი ბრძენთა მათ ღმრთისმეტყველთაგან, და საშუებელ შენდა იყო სიტყუაი ღმრთისაი, აწ გვიოხე მისა მიმართ, გარდამოვლინებად ეკლესიათა ერთობაი, მშვიდობაი და დიდი წყალობაი.
ჰოი, ახოვანო აღმსარებელო მართლმადიდებლობისაო მარკოზ მღდელთმთავარო, სიბრძნეი უზეშთაესი მოგანიჭა რაი ღმერთმან, წარემატე საეროთა და საფილოსოფოსოთა მეცნიერებათაცა შინა, და განასრულე რაი სწავლაი კეთილად, ქალაქსა სამეუფოსა დაგადგინეს მოძღურად რიტორთა, და საპატრიარქოსა მას ტაძარსა განმარტებდი რაი წმიდასა წერილსა, აწ გვიოხე ღმრთისა მიმართ, გარდამოვლინებად ეკლესიათა ერთობაი, მშვიდობაი და დიდი წყალობაი.
ჰოი, ახოვანო აღმსარებელო მართლმადიდებლობისაო მარკოზ მღდელთმთავარო, მარადის იქცეოდი რაი ყოვლითა სიმდაბლითა და მოღუაწებითა, ფრიად შეგიყვარა პატრიარქმან და იქმენ რაი მახლობელ და მრჩეველ მეფისა, მრავალნი აღძარ ქებად და დიდებად ღმრთისა, აწ გვიოხე მისა მიმართ, გარდამოვლინებად ეკლესიათა ერთობაი, მშვიდობაი და დიდი წყალობაი.
ჰოი, ახოვანო აღმსარებელო მართლმადიდებლობისაო, მარკოზ მღდელთმთავარო, და-რაი-ემკვიდრა შენ თანა მადლი ღმრთისაი, მოგაძულა შენ საწუთოისა დიდებაი, და შეგაყუარა რაი სიმდაბლეი და სიწმიდეი, ლოცვაი ლმობიერი, მღვძარებაი და ზე-დგომაი ხელგანპყრობით უხორცოთა მიმსგავსებული, შეიმოსე სქემაი ანგელოზებრივი მარკოზის სახელითა, რაითა მარადის ილოცვიდე სადიდებელად ღმრთისა, აწ გვიოხე მისა მიმართ, გარდამოვლინებად ეკლესიათა ერთობაი, მშვიდობაი და დიდი წყალობაი.
ჰოი, ახოვანო აღმსარებელო მართლმადიდებლობისაო, მარკოზ მღდელთმთავარო, მოწოდებული მსახურებად ღმრთისა ევლტოდი რაი პატივთა სოფლისათა, კუნძულსა ანტიგონსა დამკვიდრდი უკაცრიელსა მას მონასტერსა და დაემოწაფე რაი „სვიმეონ საკვირველსა“, ღმრთისა მიერ მოცემული მადლი განამრავლე სიბრძნითა, და დაუცხრომელად იღუწიდი სადიდებელად ღმრთისა, აწ გვიოხე მისა მიმართ, გარდამოვლინებად ეკლესიათა ერთობაი, მშვიდობაი და დიდი წყალობაი.
ჰოი, ახოვანო აღმსარებელო მართლმადიდებლობისაო, მარკოზ მღდელთმთავარო, დაიპყრეს რაი მცირე ასიაი და ბალკანეთი თურქთა, მოძღვრისა შენისა თანა უკუნ იქეც სამეუფოსა მას ქალაქსა და დამკვიდრდი რაი მანგანის მონასტერსა, იწყე ღუაწლი მდუმარებისა და მარტოდმყოფობისაი, აწ გვიოხე ღმრთისა მიმართ, გარდამოვლინებად ეკლესიათა ერთობაი, მშვიდობაი და დიდი წყალობაი.
ჰოი, ახოვანო აღმსარებელო მართლმადიდებლობისაო, მარკოზ მღდელთმთავარო, შუენიერებისთვის სათნოებათა შენთათა, ნეტარო, ხელდასხმულ იქმენ მღდელად, მამაო, და ჟამსა მას უსისხლო მსხვერპლ-შეწირვისასა ღმრთეებრივი მადლი სახედ ნათლისა გარდამოდიოდა შენზედა და ყოველთა მხილველთა აღძრვიდა დიდებად ღმრთისა, აწ გვიოხე მისა მიმართ, გარდამოვლინებად ეკლესიათა ერთობაი, მშვიდობაი და დიდი წყალობაი.
ჰოი, ახოვანო აღმსარებელო მართლმადიდებლობისაო, მარკოზ მღდელთმთავარო, ყოველსა დღეთა ცხორებისასა განჰლევდი რაი მოღუაწებასა და მღვიძარებასა შინა, უბრალოი ცხორებაი შენი და წესისა სიმარტივეი და სიწმიდეი იხილა რაი ღმერთმან, წარჩინებულ გყო და მოგანიჭა რაი საყდარი მღდელმოძღურებისაი, დაღათუ იყავ უცხოი კაცობრივისაგან დიდებისა, სცან ნებაი უფლისაი, რაითამცა იყო შენ მწყემს ერისა შენისა, აწ გვიოხე მისა მიმართ, გარდამოვლინებად ეკლესიათა ერთობაი, მშვიდობაი და დიდი წყალობაი.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
დღესასწაულობს ქრისტეს ეკლესიაი ხსენებასა შენსა და გვიწესს შესხმად ღუაწლისა შენისა, ჰოი, მარკოზ საკვირველო, ანგელოზთა თანა შეერთებულო ტაძარო საიდუმლოთაო, უფსკრულო გულისხმისყოფისაო, მხილველო გამოუთქმელთაო, მამაო მამათაო დ მღდელთმოძღვარო კეთილმსახურთაო, სიქადულო მონაზონთაო და წინამძღუარო მართლმადიდებელთაო, რომელი წინაშე ყოვლადწმიდისა სამებისა იხარებ მრავლითა ბრწყინვალებითა განათლებული და შემწე ხარ მვედრებელთათვის შენთა, გვიოხე აწ ღმრთისა მიმართ და გვითხოვე, ღირსო, გარდამოვლინებად ეკლესიათა ერთობაი, მშვიდობაი და დიდი წყალობაი. (ხმაი 6).
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ვინ არა გნატრიდეს შენ ყოვლადწმიდაო ქალწულო, ვინ არა უგალობდეს უხრწნელსა შობასა შენსა, რამეთუ რომელი იგი უჟამოდ მამისაგან გამობრწყინდა, ძეი მხოლოდშობილი, იგივე შენგან უბიწოისა გამოვიდა გამოუთქმელად ხორცშესხმული, ღმერთი იყო ბუნებით და ჩუენთვის კაც-იქმნა წყალობით. არა ორებად პირთასა განიკუეთა, არამედ ორითა ბუნებითა შეურევნელად საცნაურ-იქმნა. მას ევედრე, პატიოსანო და ყოვლადსანატრელო, ცხორებისათვის სულთა ჩუენთასა. (ხმაი 6).
– შესვლა საცეცხლურით.
– წარდგომა დღისა
– საწინაწარმეტყველო – 3 საკითხავი ღირსისა. (მღვდელთმთავრისა საზიაროდან).
– ლიტსა ზედა დასდებელი ტაძრისა – 1 მუხლი.
– ესრეთ მარკოზ მთავარებისკოპოსისა
ვითარცა მწყემსი კეთილი და გონიერი, გაკურთხეს რაი მთავარებისკოპოზად ეფესოისა, იქმენ სარწმუნოი განმგებელ, ღმერთშემოსილო, და მწყსიდი რაი სამწყსოთა მათ ქრისტეისთა, ცხოვართა პირ-მეტყველთა, შინაგან მგელ-ღმრთისმსახურთა ამხილებდი და დიდითა შრომითა შენითა მოკრებდი რაი განბნეულთა, გამოჰზარდე იგინი ღმრთისმეცნიერებითა, და მრავალნი აღძარ დიდებად ღმრთისა.
შუენიერი გვირგვინი იგი, რომელ შეგითხზა სიმდაბლემან შენმან, წმიდაო, ვერა დააჭნო აღმაღლებამან ხარისხსა ზედა მღდელმთავართასა, რამეთუ არა ელტვოდი დიდებასა და მონაგებსა, არამედ ლმობიერებითა გულისაითა ნუგეშსა-სცემდი ურვეულთა, და შეეწეოდი რაი უპოვართა და სნეულთა, ხარბთა და ანგართა ამხილებდი და ასწავებდი გლახაკთ-მოწყალებასა და ღმრთის-მსახურებასა.
მოღუაწედ, მლოცველად, და ხატად სიწმიდისად მოგიგო შენ ერმან და სამწყსომან შენმან, ღმერთშემოსილო, რამეთუ სიყუარულითა მათითა მოვლიდი დაბა-სოფლებთა, და განსწავლიდი ყოველთა, რაითა ბოროტსა განეშორონ და სულისა თვისისათვის ზრუნვიდენ მოწყალებითა, მარხვითა, და ლოცვითა, ეგრეთვე აწ დაამშვიდე გული ჩემი სოფლისა ღელვათაგან შერყეული და შეგინებული, და აღმავსე მღვიძარებითა საღმრთოითა.
ჯაჭვი სარწმუნოებისაი სიმხნითა შეიმოსე, ჰოი, ქრისტეის მხედარო, ახოვანო, და ნიში ჯუარისაი საჭურველად აღიღე და განხვედ ბრძოლად მწვალებელთა ლათინთა, რომელთაცა აცთუნეს მეფეი და მღდელმთავარნი ბრძოლათა შინა შეწევნისა აღთქუმითა და იწყეს რაი შერყუნაი მსოფლიოთა კრებათა მიერ დამტკიცებულთა დოღმატთა სარწმუნოებისა ჩუენისათა, განაქარვე ბოროტი ზრახვანი მათნი დაუცხრომელითა ღუაწლითა, და აწ ჩუენცა მეოხ გუეყავ წინაშე ღმრთისა, რაითა ეკლესიაი ჩუენი დაიცვას წვალებისაგან და შვილნი მისნი გვიხსნნეს ყოვლისაგან ბოროტისა.
მსგავს იქმენ შენ სათნოებითა ქრისტეის ღმრთისა მოციქულთა, და ვითარცა ორღანოი, აღმოადინებდი მაცხოვნებელთა მათ ტკბილთა სწავლათა, და გამოსჩნდი რაი სუეტად და სიმტკიცედ მართლმადიდებლობის ჭეშმარიტებისა, აწ ჩუენცა გვექმენ წინამძღუარ ცხორებისა, რაითა არცაღა განმცემელ ვექმნნეთ სიქადულსა ჩუენსა მართლმადიდებლობასა, და ხმითა მაღლითა მარადის ვადიდებდეთ ყოვლად წმიდასა სამებასა.
მრავალთა აცთუნებდენ რაი მეფეი და მღდელმოძღუარნი, ებისტოლეთა მიერ ამხილებდი ცთომილებასა მათსა, და დაუცხრომელად განაქიქებდი რაი ლათინთა ბოროტსა მას წვალებასა, ვითარცა მიზეზი შფოთისაი შეგიპყრეს მეფისა ბრძანებითა, და ორსა მას წელსა დაჰყავ რაი საპყრობილესა შინა, მიერითგან წარგზავნიდი წერილთა და ჭეშმარიტებისა დაცვისათვის განამხნობდი ერსა, ამისთვისცა სამართლად პატივ-გცემთ და გევედრებით ხსნასა განსაცდელთაგან.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
საკვირველ არიან საიდუმლონი შენნი, ქრისტე ღმერთო, რამეთუ ესე ღირსი ხსენებისაი – ყოვლად ქებული მამაი ჩუენი და მწყემსი კეთილი მარკოზ მღდელმოძღვარი მოშურნედ იქცა დიდთა მათ მამათა, შვიდთა მსოფლიოთა კრებათა გაბრწყინებულთა, და თვითცა ფერარა-ფლორენციისა კრებასა გამობრწყინდა რაი ჭეშმარიტებისა აღსარებითა, ყოველსა ქუეყანასა ზედა განითქუა მწვალებელთა მხილებითა, და აჰა, აწ ჩუენცა განგვსწავლის უცთომელითა სწავლებითა, და აღგვძრავს დიდებად ღმრთისა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
გიხაროდენ, ქალწულო, ღრუბელო და ეტლო სიტყვისაო; გიხაროდენ, უზესთაეს გონებისა და გარეგან საზღუარისა წმიდაო ღმრთისა საყოფელო; გიხაროდენ, უქორწინებელო სულითა, ზესთა ბუნებათა მიდგომილო; გიხაროდენ, თვინიერ თესლისა მშობელო, და თვინიერ ხრწნილებისა მაწოვნებელო; გიხაროდენ, მარადის ქალწულო, კურთხეულო.
სტიქარონსა ზედა დასდებელი. ხმაი 8.
მოჰკრძალავდი რაი ეკლესიასა ზღუდითა მართლისა მოძღურებისაითა, ღირსად საკვირველო მარკოზ ეფესელო, ცრუმორწმუნეობისა საცთურსაცა აღხოცდი და ყოველთა განამტკიცებდი რაი წმიდათა მამათა მიერ გარდამოცემულსა მართლმადიდებლობასა შინა, დიდისა ღუაწლისა შენისა მხილველთა განაცვიფრებდი და აღძრვიდი ქებად შენდა და დიდებად ღმრთისა.
მუხლი. პატიოსან არს წინაშე უფლისა სიკუდილი წმიდათა მისთა.
მოშურნე იყავ რაი განსწავლისათვის ერისა, სახარებისა სიღრმისა ძალსა საკვირველითა სიბრძნითა მიწთომილი და რიტორი ეგე ფრიად ხელოვანი, ღმრთივსულიერად და მარტივად გამოიტყოდი საღმრთოთა ქადაგებათა შენთა, ნუგეშსა-სცემდი შეცთომილთა და წარუმართებდი გზასა ჭეშმარიტსა, აწ ჩუენცა წარგვიმართე სლვად კეთილ-სახედ სოფელსა ამას შინა, რაითა არა მივიდრიკოთ უსჯულოებისადმი, და მარადის ღირს-ვიქმნეთ დიდებად ღმრთისა.
მუხლი. მღდელთა შენთა შეიმოსონ სიმართლე და წმიდანი შენნი სიხარულით იხარებდენ.
მადლითა ღმრთისაითა აღსავსეი ლოცვაი შენი და სიტყუაი და სწავლაი საჭეთმპყრობელ და მმართებელ ექმნა ურიცხუთა სამღდელოთა და ერთა, რამეთუ სიყურულითა ჰმწყსიდი და ასწავებდი დამარხვად მართლისა სარწმუნოებისა, და გამოჩნდი რაი კანონად მღდელმოძღურთა, საღმრთოი სიხარული მოჰფინე ქრისტეს ეკლესიასა და სარწმუნოთა შვილთა მისთა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
ბაგეთა შენთა მიერ წყაროი მადლისაი აღმოსცენდა თაფლისა უტკბილესი, ჰოი, ყოვლად სამღდელოო მარკოზ, და ეკლესიაი ქრისტეისი განაშუენე რაი საღმრთისმეტყველოთა წერილთა მიერ სახედ სამკაულისა სამეუფოისა, შვილთა თვისთა თანა შეიმკუების ბრწყინვალედ სწავლებათა შენთა სიმრავლითა, და გვიწესს ყოველთა მორწმუნეთა ქებად საკვირველისა ღუაწლისა შენისა და დიდებად ყოვლადწმიდისა სამებისა.
აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
უსძლოო ქალწულო, რომელმან ღმერთი მუცლად-იღე გამოუთქმელად, დედაო ღმრთისა მაღლისაო, ვედრებაი მონათა შენთაი შეიწირე, ყოვლადუბიწოო, რომელი მისცემ ყოველთა შენდობასა ცოდვათასა, ჩუენიცა ვედრებაი შეიწირე და გვითხოვე ჩუენ დიდი წყალობაი.
– „აწ განუტევე“.
– შემდგომად „მამაო ჩვენო“-სი:
– ტროპარი მღვდელთმთავრისა
ტროპარი, ხმაი 8
მართლმადიდებლობისა მოძღუარო და მბრძოლო ახალთა სწავლებათაო, სარწმუნოებისა სიმაღლეო, ეკლესიისა ლამპარო და ღმრთივსულიერო ხატო მოძღუართაო, მარკოზ ყოვლადბრძენო, წერილთა შენთა მიერ ყოველნი განანათლენ, ვითარცა ქნარმან სულიერმან, ევედრე ქრისტესა ღმერთსა შეწყალებად სულთა ჩუენთათვის.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
ბერძნული ტროპარი, ხმაი 3
საღმრთოისა სარწმუნოებისა აღმსარებლობისთვის მოშურნედ დიდად მოგიგო შენ ეკლესიამან, ღმრთეებრივო მარკოზ ყოვლადქებულო, მამათა სწავლებისა დამცველო და განმაქარვებელო მწვალებლობისა წყუდიადისაო, ევედრე ქრისტესა ღმერთსა, რაითა მოგუმადლოს ცოდვათა შენდობაი პატივისმცემელთა შენთა.
აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
– ღმრთისმშობელო ქალწულო – 1 გზის.
– პურის კურთხევა.
დიდი ცისკარი:
– „ღმერთი უფალი“ (იგალობება IV ხმაზე).
– ტროპარი მღვდელთმთავრისა
ტროპარი, ხმაი 8
მართლმადიდებლობისა მოძღუარო და მბრძოლო ახალთა სწავლებათაო, სარწმუნოებისა სიმაღლეო, ეკლესიისა ლამპარო და ღმრთივსულიერო ხატო მოძღუართაო, მარკოზ ყოვლადბრძენო, წერილთა შენთა მიერ ყოველნი განანათლენ, ვითარცა ქნარმან სულიერმან, ევედრე ქრისტესა ღმერთსა შეწყალებად სულთა ჩუენთათვის.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
ბერძნული ტროპარი, ხმაი 3
საღმრთოისა სარწმუნოებისა აღმსარებლობისათვის მოშურნედ დიდად მოგიგო შენ ეკლესიამან, ღმრთეებრივო მარკოზ ყოვლადქებულო, მამათა სწავლებისა დამცველო და განმაქარვებელო მწვალებლობისა წყუდიადისაო, ევედრე ქრისტესა ღმერთსა, რაითა მოგვანიჭოს ცოდვათა შენდობაი პატივისმცემელთა შენთა.
აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
– ღმრთისმშობლისა ,,აღდგომის განსატევებელი“ (ტროპარი ხმის მიხედვით): –
რომელი საუკუნითგან დაფარულ-იყო, და ანგელოზთაგან უცნაურ საიდუმლო, ღმრთისმშობელო, შენ მიერ კაცთა გამოეცხადა, ღმერთი შეურევნელად შენგან განხორციელდა, ჯუარცმაი ნებსით თავს იდუა, რომლისათვისცა აღადგინა პირველდაძინებულნი, და იხსნა მან სიკუდილისაგან სულნი ჩუენნი.
– შემდგომად I ფსალმუნებისა, წარდგომა. ხმაი 1.
ცხორებაი კეთილმსახურებითა ქუეყანასა ზედა აღასრულე, ჰოი, ყოვლად ნეტარო მარკოზ მღდელთმოძღვარო, და გამოსჩნდი რაი წინამძღურად მღდელთმთავართა და ბრწყინვალე მნათობად ყოვლისა სოფლისა, აწცა გამოაბრწყინვე გულსა ჩუენსა ნათელი ჭეშმარიტი და მეოხ-გუეყავ მაქებელთა შენთა. – 2-გზის
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
განეცხადების საიდუმლოი საუკუნითგან დაფარული მთავარანგელოზსა, მითხრობად ძრწოლით ქალწულისა მიმართ, ხოლო იგი ახარებს კურთხეულსა დედათა შორის, რომლისა-თანა ვხმობდეთ: გიხაროდენ, მიმადლებულო, უფალი შენ თანა.
– შემდგომად II ფსალმუნებისა, წარდგომა. ხმაი 4.
იქებიან მარადის მართლმადიდებელთა ქრისტეისმოყუარეთა მიერ, საღმრთონი სათნოვებანი შენნი, სიწმიდეი, სიმშვიდეი, სიმდაბლეი და ჭეშმარიტებისა აღმსარებლობაი, ამისთვის აწ ჩუენცა პატივს გცემთ, წმიდაო, სამ-გზის სანატრელო მღდელთმთავარო მარკოზ, და გაქებთ და გიგალობთ, ახოვან ქმნილნი ღუაწლითა შენითა. – 2-გზის.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ყოველთა შემოქმედი ღმერთი და დამბადებელი, ყოვლადუბიწოო, წმიდაო, საღმრთოისა სულისა მიერ მუცლად იღე და უხრწნელად ჰშევ, რომლისათვისცა გადიდებთ შენ და გიგალობთ, ქალწულო, ვითარცა ყოველთა მეუფისა პალატსა და სოფლისა შემწესა.
_ ,,სადიდებელი“ მე-19 კანონი (134-ე და 135-ე ფსალმუნები).
_ ,,გადიდებსა“ მღდელთმთავრისა (ფსალმუნთა გამოკრებილი მუხლებით – დავითნიდან).
_ ,,წარდგომა“ შემდგომად ,,სადიდებელისა“: სიბრძნე ხმაი 8.
უფალმან ჩუენმან იესუ ქრისტემან დაგადგინა რაი მღდელთმოძღურად ეფესოისა და განმანათლებელად ყოვლისა სოფლისა, კუერთხითა სარწმუნოებისაითა განიოტებდი ბოროტთა მგელთა, გარეგან ცხოვართაითა მოსილთა, და შერისხავდი სარწმუნოებისა შემრყუნელთა ძალითა ქრისტეს ღმრთისაითა, მას ევედრე, ცოდვათა მოტევებისა მონიჭებად, სურვილით პატივის-მცემელთა ხსენებისა შენისასა. – 2-გზის
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
თანა დაუსაბამოი სიტყუაი მამისაი, შენგან მიიღებს დასაბამსა ბუნებისა ჩუენისასა, ღმრთისმშობელო, და უჟამო შემოვალს ჟამსა შინა და სიტყუაი განზრქებოდის, ხოლო ძეი ღმრთისაი ძედ შენდა იწოდების. ეჰა, მიუწვთომელი ესე საიდუმლოი, იესუ ქრისტე გუშინ და დღეს, და იგი თავადი არს უკუნისამდე.
– წარდგომა (საცისკრო სახარებისა): ,,პატიოსან-არს წინაშე უფლისა სიკუდილი წმიდათა მისთა“. ხმაი 7.
მუხლი. ,,რაი მივაგო უფალსა ყოვლისავეთვის, რომელი ესე მომაგო მე“.
საცისკრო სახარება იოანესი
თ. 10. მუხლი 9-16
ჰრქუა უფალმან მოსრულთა მათ მისსა მიმართ ჰურიათა: მე ვარ კარი: ჩემ მიერ თუ ვინმე შევიდეს, ცხონდეს; შევიდეს და გამოვიდეს და საძოვარი პოვოს. ხოლო მპარავი იგი არა მოვიდის, არამედ რაითა იპაროს და დაკლას და წარწყმიდოს. ხოლო მე მოვედ, რაითა ცხორებაი აქუნდეს და უმეტესი აქუნდეს. მე ვარ მწყემსი კეთილი: მწყემსმან კეთილმან სული თვისი დადვის ცხოვართათვის. ხოლო სასყიდლით-დადგინებულმან და რომელი არა არნ მწყემსი, რომლისა არა არიედ ცხოვარნი თვისნი, იხილის რაი მგელი მომავალი, დაუტევნის ცხოვარნი და ივლტინ, და მგელმან წარიტაცნის იგინი და განაბნინის ცხოვარნი. ხოლო სასყიდლით დადგინებული იგი ივლტინ, რამეთუ სასყიდლით დადგინებული არნ და არარაი სჭირნ მას ცხოვართათვის. მე ვარ მწყემსი კეთილი და ვიცნი ჩემნი იგი, და მიციან ჩემთა მათ. ვითარცა მიცის მე მამამან, ვიცი მეცა მამაი და სულსა ჩემსა დავსდებ ცხოვართათვის. და სხუანიცა ცხოვარნი მიდგან, რომელნი არა არიან ამის ეზოისაგანნი, იგინიცა ჯერ-არიან მოყვანებად ჩემდა, და ხმისა ჩემისაი ისმინონ და იყვნენ ერთ სამწყსო და ერთ მწყემს.
– შემდგომად 50-ე ფსალმუნისა დასდებელი.
სრულ ყავ რაი ქადაგებაი ჭეშმარიტებისაი, ვითარცა რიტორმან საღმრთომან, მართლსწავლითა აღავსენ ყოველნი კიდენი ქუეყანისანი, და მიეც რაი მორწმუნეთა საზრდელი უკუდავებისაი, ჰოი, ყოვლადსამღდელოო მამაო მარკოზ, ყოველთა მოუწოდე მეცნიერებად და დიდებად ღმრთისა, აწ ჩუენცა გვექმენ წინამძღუარ ცხორებისა და მეოხად მისა მიმართ, რაითა დაარღვიოს ყოველივე უღმრთოებისა საცთური და დაამხუნეს მტერნი და მბრძოლნი ქრისტეანობისაი.
საცისკრო კანონთა 9 ოდა (გალობა).
– იკითხება 2 კანონი .
– I კანონი – ღმრთისმშობლისა (ძლისპირი 2-გზის) – 6 მუხლად (იხ. პარაკლიტონის ბოლოს ღმრთისმშობლის კანონები: „ეტლთა მფლობელი ფარაო… ან „ქუეყანასა მწყურნებსა…“ ).
– II კანონი – მღდელთმთავრისა (ძლისპირის გარეშე) – 8 მუხლად. (ხმაი 8).
– კატავასია: რიგითი.
– „უმცირესი“ – „უგალობდით უფალსა“.
გალობაი 1, უგალობდითსა, ხმაი 4
ძლისპირი: ეტლთა მფლობელი ფარავო დაანთქა საკვირველთ-მოქმედმან კუერთხმან მოსესმან, რომელმან გამოსახა სახე ჯუარისაი და განუპო ზღუაი მეწამული და ისრაელი იხსნა განმავალად მეტყუელი გალობასა უფლისასა: რამეთუ დიდებით დიდებულ არს.
იყავ რაი სამკვიდროი ღმრთისა მაღლისა ბრწყინვალებისაი, შუენიერებისთვის სათნოებათა შენთათა, ქრისტეს სამწყსოი განანათლე, ღმერთშემოსილო, და წარდგომილ იქმენ რაი წინაშე მიუმწუხრებელისა ნათლისა, სიტყვისა განმაბრწყინვებელი მადლი შთაბერე ხსენებისა შენისა მედღესასწაულეთა.
აღეგზო რაი წმიდასა სულსა შინა შენსა მართლმადიდებლობისათვის მოშურნეობაი, დასწვი ბოროტადმეტყველებაი და გმობაი მწვალებელთაი, მარკოზ ყოვლად ნეტარო, და მოაუძლურენ ეშმაკისა მზაკუარებანი ძალითა ღმრთისაითა.
სახარულევან-ჰყავ რაი ქრისტეს ეკლესიაი მადლითა ღმრთისმეტყუელებისა შენისაითა, შეცთომილთა უჩუენე გზაი მიმყვანებელი ცხორებასა, და შენცა მკვიდრ იქმენ რაი საშუებელთა საუკუნეთა, არა დასცხრე აწ ლოცვად მშვიდობით დაცვისათვის ეკლესიისა ჩუენისა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
ჭეშმარიტისა სიბრძნისა მდინარენი აღმოადინნა ენამან შენმან, ღმრთივმეტყუელმან და კეთილხმოვანმან, და ქებითა განდიდებულ გყო დღესა ამას ქრისტეს წმიდამან ეკლესიამან, გვიწესს რაი სარწმუნოთა შვილთა თვისთა ქებით შესხმასა შენსა და ღმრთისა დიდებასა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
დიდებულნი ითქუნეს შენთვის თესლითი თესლამდე, ქალწულო, რომელმან შეიწყნარე სიტყუაი ღმრთისაი წიაღსა შენსა და დაადგერ ქალწულად, ღმრთისმშობელო მარიამ, ამისთვის ყოველნი გადიდებთ, რომელი შემდგომად ღმრთისა მხსნელად ჩუენდა იპოვე, რამეთუ დიდებით დიდებულ ხარ.
გალობა 3, განძლიერდასა
ძლისპირი: შენ, დამამყარებელო კამარათა ცისათაო, უფალო, და აღმაშენებელო ეკლესიათაო, დამამტკიცენ ჩუენ სიყუარულსა შენსა, თავო ყოვლისა სიხარულისაო და განმაძლიერებელო მორწმუნეთაო, მხოლოო კაცთ-მოყუარე.
ყოველი წადიერებაი შენი ყრმობითგანვე მიჰმართე ქრისტეისა მიმართ, ჰოი, მარკოზ დიდებულო, და სათნოებათა მიერ მაღალთა შეიმკვე რაი პირველითგან, განაშუენე მოქალაქობაი შენი სიტყუათა მიერ და საქმეთა.
იყავ რაი მეგობარი მეფისაი, სამეუფოსა მას პალატსა შინა მოსილ-იყავ პატივითა, გარნა გენება რაი ანგელოზებრივი ცხორებაი, ლოცვითა განიწმიდე თავი თვისი, და უცხო იქმენ სოფლისა შუებათაგან.
მონაზონებითა შეიმკვე, ღმერთშემოსილო მამაო, და მრავალსა წელსა იყავ რაი მდუმარებასა შინა, საღმრთოითა სწავლებითა მღვიძარეი, ფრიად წარემატებოდი საღმრთოსა წერილსა და მამათა სწავლებათა შინა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
მსგავსად ფუტკრისა მოიფრინე რაი სამოთხეი, სათნოი და კეთილსუნნელი ცუარი მოჰკრიბე პირველთა მათ განმანათლებელთა მამათა წერილთაგან, და შეჰქმენ მისგან თაფლი სარწმუნოებისაი და მეფენი და მდაბიონი იხუმევენ სიმრთელისა მოსაღებელად.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
დაემკვიდრე საშოსა ქალწულისასა, უფალო, და გამოუჩნდი კაცთა ხორციელად, ვითარცა სათნო-იყავ, და გამოაჩინე იგი ჭეშმარიტად ღმრთისმშობელად და შემწედ ყოველთა მორწმუნეთა, მხოლოო კაცთ-მოყუარე.
წარდგომაი, ხმაი 8
საკვირველად აღვსილმან სიბრძნითა საღმრთოითა, ღმრთისმეტყველებისა ზეციერი სუნნელებაი მიჰფინე ყოველთა, და განანათლე რაი ჭეშმარიტითა სწავლებითა, ეკლესიაი შეამკვე მადლითა სიტყუათა შენთაითა, და მრავალთა განაბრძნობდი დიდებად ყოვლადწმიდისა სამებისა, აწ ჩუენცა მეოხ გუეყავ მისა მიმართ, რაითა შეწევნაი და ცოდვათაგან ხსნაი მოგუმადლოს ურვათა, სენთა და მწუხარებათა მიერ ღელვა-გუემულთა.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
მრავალშეთხზულთა საბრხეთა შინა შთავვარდი მტერთა მიერ ხილულთა და უხილავთა, და შეცულ ვარ ურიცხვთა შეცოდებათა მიერ ჩემთა, და მოვივლტი ნავთსაყუდელისა მომართ სახიერებისა შენისა, უბიწოო, ვითარცა მხურვალისა შუამდგომელობისა და საფარველისა. ამისთვის გულსმოდგინედ ევედრე შენგან უთესლოდ განხორციელებულსა ქრისტესა, რაითა ცოდვათა მოტევებაი მოგუმადლოს დიდებისა შენისა ღირსად მაქებელთა.
გალობაი 4, უფალო მესმასა
ძლისპირი: მესმა, უფალო, განგებაი საიდუმლოთა შენთა გამოუთქუმელთა, განვიცადენ საქმენი შენნი და აღვიარე მე ღმრთეებაი შენი.
სამღდელმთავროითა სამოსელითა განშუენდი რაი, წმიდაო მარკოზ, დაუყვენ პირნი მწვალებელთა, და გუასწავე ჭეშმარიტი თაყუანისცემაი ღმრთისა.
იყავ რაი უწმიდესი ტაძარი სულისა წმიდისაი, ღმრთისმეტყველებისა საღმრთოი სუნნელებაი მიჰფინე ყოველთა, ყოვლადსამღდელოო.
გარდამოედინა მადლი ბაგეთაგან შენთა, ყოვლადნეტარო, და ეკლესიისა სამყაროი განაბრწყინვა საღმრთოთა მიერ განსჯათა.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
სარკედ ყოვლისაშემოქმედისა სულისა ბრწყინვალებისა გამოსჩნდი, ნეტარო, განანათლე რაი მორწმუნენი უცთომელთა სწავლებათა მიერ შენთა, და განამტკიცნე გალობად ხელთუქმნელისა სამებისა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ჭეშმარიტად უზესთაეს იქმენ გონებათა უხორცოთასა, წმიდაო, შევ რაი ყოველთა არსად შემქმნელი, რომლისა მიერ გამოვიხსნენით საცთურთაგან.
გალობაი 5, ღამითგანსა
ძლისპირი: რაისათვის განმიშორებ პირისაგან შენისა, ნათელო წარუვალო, და დამფარა მე ბნელმან წყუდიადისამან განუნათლებელმან, არამედ მომხედენ და ნათელსა მცნებათა შენთასა წარჰმართე სლვაი ჩემი, გევედრები.
გალობაი ღმრთივსულიერი ეკლესიასა შინა ტკბილად იგალობე, ასწავებდი რაი მამასა, მშობელსა ძისასა და გამომავლინებელსა წმიდისა და ყოვლადდიდებულისა სულისასა, და სახარულევან-ყოფდი კრებულსა მორწმუნეთასა.
მამათა თქუმულთა და საღმრთოთა განმარტებათა შედგომილი, არა შეიწყნარებდი ღუარძლსა მას წვალებისასა, და კრებასა მას სჯულისა გარდამავალსა, ამხილებდი მართლითა მსაჯავრითა, ღმერთშემოსილო, და ასწავებდი გზასა ჭეშმარიტსა.
ესრეთ მხნე იქმენ ღუაწლით-შემოსილო მღდელთმთავარო, და ესრეთ ახოვნად დასთრგუნე რაი ყოველი ძალი მწვალებელთა, ფრიად განრისხდა წინამძღუარი მათი პაპი ჰრომისაი, ვერა იხილა რაი ხელრთვაი შენი ბილწისა მის ერთობისა ქარტიასა ზედა.
დიდება მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
უცხოი და საკვირველი გზაი წარვლე, დიდო აღმსარებელო ქრისტეს ღმრთისაო, რამეთუ გამოგირჩია ღირსი ეგე მღდელთმთავარი, და აღგავსო რაი ღმრთისმეტყუელებისა მადლითა, ახოვანებითა ჰბრძოდი შერყვნასა სარწმუნოებისასა და გარდასლვასა დოღმატთაგან, და სჯულიერად წინააღუდგებოდი პაპსა, მეფესა და მღდელთმთავართა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
გიხაროდენ, კიბეო იაკობისაო, რომლისა მიერ ღმერთი გარდამოხდა და მოკუდავი არსებაი ჩუენი ზეციერისა დიდებისა მიმართ აღიყუანა, სძალო ღმრთისაო, გიხაროდენ ანგელოზთა სახარულო და სასოებაო და მტკიცეო მისავლტოლველო მორწმუნეთაო.
გალობაი 6, ღაღადყავსა
ძლისპირი: მომიტევენ, სახიერ, აღურაცხელნი ცოდვანი ჩემნი, რომლისათვის გიხმობ შენ, მიხსენ მე ბოროტთაგან, შენდა მომართ ვღაღადებ: ისმინე ჩემი, ღმერთო, მაცხოვარო ჩემო.
მემკვიდრე იქმენ რაი ქრისტეს მქადაგებელთა მოუკლებელისა სარწმუნოებისა, დაიმარხე იგი შეურყვნელად წინაშე მთავრობის მქონებელთა, და არცაღა შეუშინდი ლათინთა მზაკუვარებასა.
ნათლითა მით საღმრთოითა განბრწყინდა გონებაი შენი და ელვარებაი საღმრთოთა სიტყუათა შენთაი გამობრწყინდა მცხინვარებითა საკვირველითა, და დასწვი ყოველი საცთური ჭეშმარიტებითა.
სიმტკიცემან შენმან არცხვინა მღდელთმთავართა, რამეთუ მხოლოი შენ დაიცევ მართალი სარწმუნოებაი უქცეველად და ქუეყანითგან განიოტე ნისლი წვალებისაი, აწ ჩუენცა დაგვიფარე გარდახდომისაგან დოღმატთასა და სჯულისაგან უცხოისა.
დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა.
ერთარსისა მამისაგან ძეი და სული უჟამოდ გამობრწყინდენ, პირველი იგი შობითა და მეორე გამოსლვითა – ესრეთ ასწავებდი დოგმატთა და განამტკიცებდი მორწმუნეთა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
დიდებული ჰყო შენ თანა ყოვლადძლიერმან, შორის ეკალთასა გამოგირჩია რაი შენ, ყოვლადწმიდაო, ვითარცა რტოი შუენიერი და ყოველი ქმნილებაი აღავსო კეთილსუნნელებითა ღმრთეებისაითა.
კონდაკი, ხმაი 4
მჭევრმეტყუელებისა შენისა ყოვლადსიბრძნითა, ნეტარო, პირნი დაუყავ ყოველთა მგმობართა ღმრთისათა და განანათლენ მორწმუნენი ერთარსად აღსარებად სამებისა.
სხუაი კონდაკი, ხმაი 8
შეიმეცნე რაი გულითა ღმრთივგანბრძნობილნი წერილნი ღმრთისმეტყველთანი, ვითარცა ჭეშმარიტმან ქადაგმან უფლისამან, ჯერისაებრ გვაუწყე სულისა წმიდისა მამისაგან გამოსლვაი, მარადის ქებულო, და დაჰბეჭდე ყოვლადწმიდაი სიმბოლოი სარწმუნოებისაი, რაისთვისცა გიგალობთ: გიხაროდენ, მარკოზ, ქადაგო ღმრთისაო.
იკოსი
სამებისა წმიდისა მქადაგებელსა ვაქებდეთ ყოველნი, რამეთუ სარწმუნოებაი ღმრთისაი ხმამაღლად ქადაგა კრებასა მამათასა, და მოძღურებისა საღმრთოისა განმტკიცებითა, სუეტად გამოსჩნდა მართლმადიდებლობისად, და კლდედ განუკვეთელად სარწმუნოებისად, ვითარცა დიდებული ღმრთისმეტყველი, და სიყუარულით პატივს-ვჰსცემდეთ, და უღაღადებთ: გიხაროდენ, მარკოზ, ქადაგო ღმრთისაო.
გალობაი 7, კურთხეულარსა
ძლისპირი: საღმრთოისა შურისაგან ცეცხლმან შეიკდიმა პირველად ბაბილონს, რომელსა სამნი ყრმანი, ვითარცა სამოთხესა შინა, ვიდოდეს და შეცურეულნი ესრეთ ღაღადებდეს და იტყოდეს: კურთხეულ ხარ შენ, უფალო, ღმერთო მამათა ჩუენთაო.
განსძლიერდი რაი ჭეშმარიტითა სარწმუნოებითა, ნეტარო, არა შეიწყნარებდი ღუარძლსა მას წვალებისასა, და მეფესა, სჯულისა გარდამავალსა, ამხილებდი მართლითა მსაჯავრითა, და ასწავებდი: კურთხეულ ხარ შენ, ღმერთო მამათა ჩუენთაო.
ყოველთა აუწყე ნუგეშინისმცემელისა სულისა ღმრთეებრივი გამომავლობაი, რომელ არს მხოლოისა მამისაგან, ვითარცა მიზეზისაგან, და არცხვინე განხრწნილნი ბრძნობანი ღმრთისმგმობთანი, რომელთა არა უწყოდენ ღაღადებაი უფლისა მიმართ: კურთხეულ ხარ შენ, ღმერთო მამათა ჩუენთაო.
ყოველნივე განსაცდელნი ახოვნად დაითმინენ ქრისტეს ღმრთისათვის, ჰოი, მარკოზ ღმრთივგანბრძნობილო, და კადნიერად ჰქადაგებდი რაი ჭეშმარიტსა სარწმუნოებასა მისსა, შეცთომილთა უჩუენე გზაი მიმყვანებელი ცხორებასა, რაითა ღაღადებდენ: კურთხეულ ხარ შენ, ღმერთო მამათა ჩუენთაო.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა სამებით და ერთარსებით ღმრთის-ვმეტყუელებთ და თაყუანის-ვსცემთ, განვჰყოფთ გონიერად და შევარწყუამთ ღმრთისმსახურებით და მარადის ვღაღადებთ: წმიდა არს, წმიდა არს, წმიდა არს სამებაი წმიდაი
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ნაყოფისა შენისა მიერ, ღმრთისა მშობელო, მოკვდავი ბუნებაი ძუელისა მის წყევისაგან განთავისუფლდა, და ღირს იქმნა კურთხევისა, ამისთვის უგალობს და ადიდებს მას, და ესრეთ უხმობს: კურთხეულ ხარ შენ, ღმერთო მამათა ჩუენთაო.
გალობაი 8, აკურთხევდითსა
ძლისპირი: შვიდწილ აღაგზნა სახუმილი მძლავრმან ქალდეველმან ყრმათათვის გულის-წყრომითა, რისხვითა, ძალითა მაღლისაითა იხილნა უვნებელად დაცვულნი ცეცხლისაგან განურყუნელად, დამბადებელისა მიმართ და მხსნელისა ღაღად-ყო: აკურთხევდით ყრმანი და მღდელნი უგალობდით, ერნი უფროისად ამაღლებდით მას უკუნისამდე.
გულსმოდგინებითა აღასრულებდი რაი სამღდელთმთავროსა მას მსახურებასა, ღმერთშემოსილო, სიწმიდითა მსახურებდი სახარებასა, და სიბრძნესა მისსა ასწავებდი რაი მორწმუნეთა, აღძრვიდი გალობად ღმრთისა: ყრმანი აკურთხევდით, მღდელნი უგალობდით, კაცნი აღამაღლებდით უკუნისამდე.
ვითარცა მზეი აღმოსავალით, ესრეთ აღმობრწყინდი რაი, ღმრთივგანბრძნობილო, განანათლე სოფელი ღმრთისმეტყუელებისა ბრწყინვალებითა, და ასწავე მორწმუნეთა ძრწოლითა გალობაი სამებისა მიმართ: ყრმანი აკურთხევდით, მღდელნი უგალობდით, კაცნი აღამაღლებდით უკუნისამდე.
მხოლოი შენ გამოსჩნდი რაი ყოვლად უძლეველად, არცა ძლიერებისაგან მეფეთაისა, და არცა პყრობილებისაგან შეშინდი, ახოვანო, რამეთუ განძლიერებულ იყავ ჭეშმარიტებითა, და ქრისტეს სარწმუნოებაი შეურყეველი ჰქადაგე რაი დილეგსა შინა, აწ ჩუენცა შეგვაწყნარე ძალსა მისსა, რაითა განგვიმრავლოს მწყემსნი კეთილნი, მცველნი ჭეშმარიტებისანი და ქადაგნი წმიდისა სამებისანი.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
ყოველთა აუწყე შენ, ყოვლადდიდებულო, ვითარმედ არა ურთიერთისაგან აქუთ მყოფობაი, რამეთუ ერთისა მიზეზისაგან გამოვლენ, არამედ ძეცა და სულიცა მამისაგან მოივლინენ, ვითარცა ერთისა დაუჭნობელისა ძირისაგან აღმოცენებულნი, ამისთვის უკუნისამდე პატივის-ვჰსცემთ წმიდასა ხსენებასა შენსა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ღმრთეებისა სამებასა, ერთარსებასა დიდებულსა, არსებით მიუწდომელსა სამგუამოვნებასა, მამასა უშობელსა და მშობელსა, ძესა შობილსა დაუსაბამოსა და სულსა წმიდასა თანაარსსა სამარადისოსა აკურთხევდით ყრმანი, და მღდელნი უგალობდით, ერნი უფროისად ამაღლებდით მას უკუნისამდე.
გალობაი 9, ადიდებდითსა
ძლისპირი: ღმრთისმშობლად აღგიარებთ, რომელნი შენ მიერ ვიხსნენით, ქალწულო უბიწოო და გუნდთა თანა ზეცისათა შენ დაუცხრომელად გადიდებთ.
სნეულებითა მძვინვარითა მოუძლურდი და გულისხმაყავ რაი განსლვაი ხორცთაგან, აღმოსთქვი აპოლოგიაი, საღმრთოი და სულიერი, და სული შენი შეჰვედრე რაი უფალსა, ზეცისა ნეტარებასა მიემთხვიე და კადნიერად მეოხ ხარ ცხორებისათვის სულთა ჩუენთაისა.
მრავალმოღვაწეი გუამი შენი პატივითა დაკრძალეს რაი მანგანის სავანესა, სიხარულითა აღხუედ სამბრწყინვალისა ნათლისა მიმართ და იშუებ მისდა ზიარ-ყოფითა.
რომელი კეთილმსახურებისა ზღუდედ განსდიდენ და მართლმადიდებლობისა სიმტკიცედ გამოსჩნდი, მოგეცა ღმრთისა მიერ მადლი შეწევნისაი, და შეგრაცხა ეკლესიამ წმიდათა შორის თვისთა.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა
ხსენებაი ღუაწლთა შენთა მოიწია, რამეთუ ეკლესიაი წლითი-წლად გვიწესს რაი გალობად შენდა და დიდებისმეტყუელებად, ღმერთშემოსილო, აწ ლხინებასა გარდამოუვლენ და განსაცდელთაგან იხსნი მოსავთა შენთა.
აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ვითარცა უზესთაესმან ყოველთა გონებათასა, და ღმერთსა მიახლებულმან, გონებაი ჩემი განანათლე და აღმომიყუანე მრავალფერთა იწროებათაგან, ქალწულო უბიწოო.
განმანათლებელი
მადლმან ნუგეშინის-მცემელისა სულისამან, შენ შორის დავანებულმან, მარკოზ ღმრთივგანბრძნობილო, გამოგაჩინა შენ მდინარედ საღმრთოთა დოღმატთასა, დამნთქმელად მხედრობათა მწვალებელთასა და სახარულევან-მყოფელად მართლმადიდებელთა.
დიდებაი (იგივე) აწდა…
შენ, დედოფალსა ყოველთასა, ხმამაღლად გიგალობთ და გევედრებით, ღმრთისმშობელო: გვექმენ ჩუენ საღმრთოდ საფარველად, მაოტებელად ჩუენგან ისართა ბელიარიათა.
– ,,ყოველი სული“ – იგალობება.
– „აქებდითსა“ ზედა დასდებლები – მუხლი 8.
იქების აწ ჩუენ მიერ ყოვლადწმიდაი ტაძარი საღმრთოთა მადლთაი, მარკოზ ყოვლადპატიოსანი, რომლისაგან ყოველთა ღმრთისმოსავობითა ცხორებულთა მოეფინების კეთილსუნნელებაი ხელთუქმნელისა სამებისა, ერთარსისა ღმრთისა ჩუენისა საიდუმლოთაი, რაითა უვნებლობითა, რწმენითა და სიხარულითა შეჰმოსოს ყოველი, ვინაიცა პატივსა მიაგებს სახელოვანსა ხსენებასა მისსა.
წინა-აღმდგომ ექმენ რაი მძლავრთა სიმხნით, ბრძენო მამაო, ქადაგებდი დაუსაბამოსა და საღმრთოსა და ერთარსსა სამებასა, და ამხილებდი რაი ლათინთა მწვალებელთა და თანამგრძნობთა მათთა, დაითმინენ განსაცდელნი მართლ-აღსარებისათვის სჯულისა, გარნა არა დასდუმენ შენ კადნიერად მეტყველი, და დამტკიცებდი რაი მორწმუნეთა საღმრთოითა სწავლითა შენითა, გაქუს აწ კადნიერებაი ღმრთისა მიმართ, რაითა მოგვიტევნეს მან უსჯულოებანი ჩუენნი და მოგუმადლოს შენებრი მხურვალებაი სარწმუნოებისაი.
საკვირველ ყო აღსარებაი შენი მართლმადიდებლობისაი ქრისტემან, მეტყველმან შენ შორის, ჰოი, ბრძენო მამაო, რამეთუ შენ მიერ ვისწავეთ დაყოფაი ბილწთა მწვალებელთა პირისაი და დიდებაი ერთარსებისა სამებისაი, და ქებითა განდიდებულ იქმენ კონსტანტინე მეფისა და პატრიარქისა მიერ სოფიას წმიდასა ტაძარსა, ვითარცა მცველი ჭეშმარიტებისა, და დაარღვიეს რაი ღმრთივსაძაგელი ეგე ერთობაი, ქმნილი ფლორენციას, ყოველნი მომხრენი მისნი განკვეთეს ეკლესიითგან.
ესოდენთა მრავალფერთა მათ შრომათა და ტანჯვათა შინა, და ჭირთა ექსორიობისათა, არაოდეს უდებ იქმენ, ჰოი, დიდებულო მამაო მარკოზ, და სნეულებასა შინა ფრიადსა განჰვლე რაი სახუმილი იგი განსაცდელთაი, ყოვლადვე არა შეირყია გონებაი შენი, და არცა დახსენ ჭეშმარიტისა სარწმუნოებისათვის მოღუაწებაი, არამედ სიტყუათა შენთა წყაროითა მოჰრწყენ გულნი მორწმუნეთა, და წარუძეღ ღმრთისა მიმართ ცხოველისა, მას ევედრე, რაითა მზაკუვარებაი მტერთა და ორგულთა ჩუენთაი განხადოს და დაგვიფაროს მონებისაგან სულთა წარმწყმდელისა საცთურისა.
იქების დღესასწაული შენი მოყუარეთა შენთა მიერ, ჰოი, ქრისტეს ერისა წინამძღუარო მღდელშუენიერო, და აწ ჩუენცა სარწმუნოებითა ვადიდებთ და თაყუანის-ვჰსცემთ ყოველთა მწყემსმთავარსა ქრისტესა, რომელმანცა განგამტკიცა შენ, წმიდაო, და აღგძრავთ მეოხებად ყოვლადწმიდისა დედისა მიმართ მისისა, მარიამ ღმრთისმშობლისა, რაითა საწუთოსა ამას კეთილად წარგვიმართოს და განგვამტკიცოს სარწმუნოებასა, სიყუარულსა და სასოებასა შინა მისსა.
მუხლი. ,,პატიოსან არს წინაშე უფლისა სიკუდილი წმიდათა მისთა“.
ვითარცა მწყემსი კეთილი, სიტყუათა სულიერთა და წესთა შჯულისათა ასწავებდი რაი სამწყსოსა შენსა, საღმრთონი ქადაგებანი შენნი განეფინა ყოველსა ქუეყანასა, ჰოი, მოღუაწეო და მუშაკო სათნოებისაო მარკოზ, და განვლე რაი სოფელი ესე ღირსად, დიდებულო, აწ შუებასა სამოთხისასა შეერთებული, ანგელოზთა თანა იხარებ, და უკუნისამდე ჰსუფევ ქრისტეის თანა, მას ევედრე, რაითა განაშოროს ყოველი სილაღეი და ამპარტავნებაი დაბნელებულისაგან გონებისა ჩუენისა და ერი ჩუენი, ქრისტეს მოსახელეი მოაქციოს ყოვლისაგან გზისა უკეთურისა, რაითა წყალობისა წილ არა მოვიღოთ სასჯელი კადნიერებისაი.
– მუხლი. „მღდელთა შენთა შეიმოსონ სიმართლე და წმიდანი შენნი სიხარულით იხარებდენ“.
შემოკრბით, ჰოი, მორწმუნენო, და შესხმითა სულიერითა უგალობდეთ წმიდასა და დიდსა მღდელთმთავარსა მარკოზ ევგენიკოსსა, ჭეშმარიტისა სარწმუნოებისათვის ფრიად დამაშურალსა წინაშე ღმრთისა, და ვევედროთ შეწევნაი წინაშე მისა, რაითა განვძლიერდეთ და განვცხოველდეთ სულითა და ხორცითა, და შემძლებელ ვიქმნნეთ წინააღდგომად ყოვლისა ბოროტისა.
დიდებაი მამასა და ძისა და წმიდასა სულსა
დავჰბეროთ საყვირსა გალობათასა და ვიხარებდეთ და ვიშუებდეთ მოხარულნი ყოვლადწმიდასა შინა დღესასწაულსა ეფესოს მთავარებისკოპოსის, წმიდისა მარკოზისასა, და ვაქებდეთ სანატრელსა მას, ვითარცა სწავლისა მდინარეთა აღმომდენთა ჩუენდა და უგალობდეთ: უძლურნი – სენთა მკურნალსა, განწირულნი – მხსნელსა, შეცოდებულნი – მხურვალესა მეოხსა, მწუხარენი – მლხინებელსა, შორიელად მავალნი – თანა მოგზაურსა, მენავენი – მმართებელსა და ყოველნი ყოვლით კერძო, ყოველთა-ვე სასოსა სარწმუნოებითა ვაქებდეთ და ვიტყოდეთ: მეოხ-გუეყავ, დიდებულო, რაითა ლოცვათა შენთა მიერ შეგვჭურნეს უფალმან ღმერთმან ძალითა თვისითა უძლეველითა, ყოველთა ხილულთა და უხილავთა მტერთა ჩუენთა ზედა და გუაცხოვნნეს ჩუენ. (ხმაი 5.)
,,აწდა მარადის და უკუნითი უკუნისამდე ამინ“:
ღმრთისმშობელო ქალწულო, შენ ხარ ვენახი ჭეშმარიტი, რომელმან გამოიღე ტევანი ცხორებისა, შენ გევედრებით, მიმადლებულო, მოციქულთა თანა მეოხ გვეყავ ცხორებისათვის სულთა ჩუენთასა.
– „დიდებამაღალიანი“ – იგალობება.
ტროპარი მღდელთმთავრისა, ხმაი 8
ტროპარი, ხმაი 8
მართლმადიდებლობისა მოძღუარო და მბრძოლო ახალთა სწავლებათაო, სარწმუნოებისა სიმაღლეო, ეკლესიისა ლამპარო და ღმრთივსულიერო ხატო მოძღუართაო, მარკოზ ყოვლადბრძენო, წერილთა შენთა მიერ ყოველნი განანათლენ, ვითარცა ქნარმან სულიერმან, ევედრე ქრისტესა ღმერთსა შეწყალებად სულთა ჩუენთათვის.
დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა.
ბერძნული ტროპარი, ხმაი 3
საღმრთოისა სარწმუნოებისა აღმსარებლობისათვის მოშურნედ დიდად მოგიგო შენ ეკლესიამან, ღმრთეებრივო მარკოზ ყოვლადქებულო, მამათა სწავლებისა დამცველო და განმაქარვებელო მწვალებლობისა წყუდიადისაო, ევედრე ქრისტესა ღმერთსა, რაითა მოგვანიჭოს ცოდვათა შენდობაი პატივისმცემელთა შენთა.
აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.
ღმრთისმშობლისა ,,აღდგომის განსატევებელი“ (ტროპარი ხმის მიხედვით): –
რომელი საუკუნითგან დაფარულ-იყო, და ანგელოზთაგან უცნაურ საიდუმლო, ღმრთისმშობელო, შენ მიერ კაცთა გამოეცხადა, ღმერთი შეურევნელად შენგან განხორციელდა, ჯუარცმაი ნებსით თავს იდუა, რომლისათვისცა აღადგინა პირველდაძინებულნი, და იხსნა მან სიკუდილისაგან სულნი ჩუენნი.
I, III და VI ჟამნებზე:
– ორი ტროპარი: მღდელთმთავრისა
– კონდაკი: მღდელთმთავრისა
წმ. იოანე ოქროპირის საღმრთო ლიტურგია:
– „გამომსახველობითი ანტიფონები“ – ,,ნეტარებების“ – გალობისას ჩაერთვის
„მომიხსენენი“ – 8 მუხლად:
– ღირსის III გალობიდან – 4 მუხლი (ძლისპირით).
– ღირსის VI გალობიდან – 4 მუხლი, თავისი ,,დიდება“ ,,აწ და“ – თი.
სამოციქულო – მღვდელთმთავართა. – ებრაელთა თ.13 17-25;
სახარება – ლკ. 6. 43 დას. XI, 27-30.
შესვლად.
ტროპარი – მღდელთმთავრისა
კონდაკები – ,,დიდება“ – მღდელთმთავრისა
,,აწ და“ – ,,სასოო და შესავედრებელო…“
,,წარდგომა“: ,,იხარებდით მართალნი უფლისა მიმართ და ესვიდით მას“.(ხმაი 7).
მუხლი. ,,შეისმინე ღმერთო ხმისა ჩემისა“.
,,ალილუია“: ,,მღდელთა შენთა შეიმოსონ სიმართლე“.(ხმაი 4).
განიცადე: ,,სახსენებელად საუკუნოდ იყოს მართალი. ჰამბავისაგან ბოროტისა არა ეშინოდის“.
წეს-განგება შეადგინა: თინათინ მჭედლიშვილმა (საცისკრო კანონის ტექსტში ნაწილობრივ გამოყენებულია მისი სალავური კანონი – თარგამნა ნონა ნამგალაძემ)