დაუჯდომელი საგალობელი წმიდისა მოციქულთასწორისა ელენე დედოფლისა

 

უფალო იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლადწმიდისა დედისა შენისაითა და ყოველთა წმიდათაითა, შეგვიწყალენ ჩუენ, ამინ.

დიდებაი შენდა, ღმერთო ჩუენო, დიდებაი შენდა.

მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩუენ შორის და წმიდა–მყვენ ჩუენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩუენნი.

წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკუდაო, შეგვიწყალენ ჩუენ (3-გზის). 

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩუენ; უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდვათა ჩუენთაგან; მეუფეო, შეგვინდვენ უსჯულოებანი ჩუენნი; წმიდაო მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩუენნი სახელისა შენისათვის.

უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის). 

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

მამაო ჩუენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევაი შენი, იყავნ ნებაი შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქუეყანასა ზედა, პური ჩუენი არსობისაი მომეც ჩუენ დღეს, და მომიტევენ ჩუენ თანანადებნი ჩუენნი, ვითარცა ჩუენ მიუტევებთ თანამდებთა მათ ჩუენთა და ნუ შემიყუანებ ჩუენ განსაცდელსა, არამედ მიხსნენ ჩუენ ბოროტისაგან.

უფალო, შეგვიწყალენ (12-გზის). 

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. 

მოვედით, თაყუანის–ვსცეთ მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა. 

მოვედით, თაყუანის–ვსცეთ და შეუვრდეთ ქრისტესა, მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა.  

მოვედით, თაყუანის–ვსცეთ და შეუვრდეთ თვით ქრისტესა, მეუფესა და ღმერთსა ჩუენსა.

სურვილისამებრ წაიკითხავთ 50 ფსალმუნს 

კონდაკი 1

წინასაუკუნოისა ღმრთისა, ქრისტეს მიერ გამორჩეულ იქმენ მოძიებად ჯუარისა ცხოველისა, რომლისაგან აღსრულდა გამოხსნაი კაცთა ნათესავისაი, და მოგანიჭა რაი მადლი შეწევნისა ჩუენისაი, აწ გვიოხე მისა მიმართ, რაითა  განჰბანოს გულნი ჩუენნი ვნებათაგან, და ღირს–გვყოს შეწირვად შენდა გალობისა: გიხაროდენ, წმიდაო მოციქულთასწორო დედოფალო ელენე!

იკოსი 1

ძალნი ზეცისანი ხედვიდენ, თუ ვითარ მოგემადლა ღმრთისაგან პატივი ქუეყანასა შინა დაფარულისა ცხოველსმყოფელისა ჯუარის აღმოყუანებისაი, და განკვირვებულნი გაქებდენ ცათა შინა, ხოლო ჩუენ გევედრებით შეწევნასა და გიგალობთ, ვითარცა გულსა შინა მრავალთასა უფლის სიყუარულისა ცეცხლებრ აღმგზებელსა:

გიხაროდენ, ჭურო პატიოსანო, სამკვიდრებელო სულიწმიდისაო;

გიხაროდენ, რჩეულო ღმრთეებრივისა განგებულებისაო;

გიხაროდენ, შემტკბობელო მხურვალისა სარწმუნოებისა და საღმრთოისა სიყუარულისაო;

გიხაროდენ, მომპოვნებელო ქრისტეს ცხოველსმყოფელისა ჯუარისაო;

გიხაროდენ, ფრიად დამაშურალო განმტკიცებისათვის ქრისტეს ეკლესიისაო;

გიხაროდენ, მისთვის მზრუნველო მსგავსად შვილთმოყუარისა დედისაო;

გიხაროდენ, ტკბილთა სწავლათა მიერ განმანათლებელო ურწმუნოისა ერისაო;

გიხაროდენ, შეურყეველო ზღუდეო კეთილმსახურებისაო;

გიხაროდენ, წმიდაო მოციქულთასწორო დედოფალო ელენე!

კონდაკი 2

რაჟამს საყუარელი ძეი შენი – მეფეი კონსტანტინე ბრძოდა მტერსა თვისსა, ცათა შინა იხილა სუეტი ნათლისაი ჯუარის სახედ, ზედ წარწერითა: aმითა სძლო!, და წარუმძღვანა სპასა თვისსა, ხოლო  მიეცა რაი ძლევაი, ჯუარცმული ქრისტე თვითცა ღმრთად აღიარა, და შენცა გიჩვენებდა რაი გზასა მას ჭეშმარიტსა, შემდგომად სარწმუნოებად მოსლვისა შენისა, ნათელ–იღე შენ, დედოფალო, და მრავალნი აღძარ დიდებად ღმრთისა: ალილუია.

იკოსი 2

დააცხრო რაი დევნულებაი ქრისტეანეთაი ძემან შენმან, აღბორგნა ეშმაკისა მიერ არიოზ და აღაშფოთებდა რაი ყოველთა, შეკრიბნა ებისკოპოსნი ქალაქსა ნიკეასა მეფემან, და აღამაღლა რაი გვირგვინი მართლმადიდებელთაი, საღმრთოსა მას ხილვასა შინა გებრძანა წარსლვაი იერუსალეიმსა, ყოველთათვის ცხადყოფად ადგილთა მათ წმიდათა, სადა იგი ჯუარს ეცვა ქრისტე და ამაღლდა ზეცად, რაისთვისცა ვიხარებთ და აღმოვსთქუამთ ქებულებათა შენთა:

გიხაროდენ, მაცხოვრისა შემყუარებელო უბრალოითა გულითაო;

გიხაროდენ, განშუენებულო სათნოებისა სიკეთითაო;

გიხაროდენ, შემკულო საღმრთოითა სიმდაბლითაო;

გიხაროდენ, აღვსილო ღმრთისმოშიშობითაო;

გიხაროდენ, მოწყალეო, ღატაკთა მზრდელო უხუებითაო;

გიხაროდენ, განსწავლულო საღმრთოთა წერილთა სიბრძნითაო;

გიხაროდენ, განბრძნობილო ძუელითა და ახლითა აღთქუმითაო; 

გიხაროდენ, ზეგარდამო წოდებულო და განცისკრებულო საცნაურითა მადლითაო;

გიხაროდენ, წმიდაო მოციქულთასწორო დედოფალო ელენე!

კონდაკი 3

მხცოვანებასა შინა შესრულმან არა ჰრიდე ჰასაკსა შენსა, დედოფალო, და  საწუთოისა განსუენებისა წილ განიზრახე რაი ტვირთვაი დიდისა მის ღუაწლისაი, საღმრთოი იგი ბრძანებული შენდა აუწყე ძესა შენსა, ღმრთისმსახურსა მეფესა კონსტანტინეს, და წარგავლინა იერუსალეიმდ საფასითა მრავლითა, რაითა გამოჩინებითა ქრისტეს ჯუარისაითა მრავალნი აღძრა დიდებად ღმრთისა: ალილუია.

იკოსი 3

საღმრთოითა მგზებარებითა მიიწიე რაი იერუსალეიმსა, ქალაქსა მას წმიდასა, სიხარულითა მოგეგება მაკარი ებისკოპოსი სამღდელოთა თანა, და ევედრებოდი რაი მოძიებასა ძელისასა, რომელსა ზედა ჯუარს–ეცუა მაცხოვარი, არა რაი უწყოდენ არცა მათ და არცა სხუათა მათ ქრისტეანეთა, და იწყეს ლოცვაი ქრისტეის მიმართ, რაითა გამოუცხადოს მათ დაფარულნი სიწმიდენი, და გნატრიდენ შენ, დედოფალო, ვითარცა საღმრთოსა მოშურნესა:

გიხაროდენ, განგებულებითა საღმრთოითა წინაითვე გამორჩეულო;

გიხაროდენ, მოციქულებრივსა გზასა ზედა ღმრთისა მიერ მოწოდებულო;

გიხაროდენ, წმიდისა მის ძელისა – უფლის ჯუარისა განდიდებისა წყურილითა აღვსებულო;

გიხაროდენ, ქრისტეს სიყუარულისათვის მარიამ მაგდალინელისა და დათა მათ ლაზარეისთა შურისა აღმღებელო;

გიხაროდენ, წყაროო დაუწყუედელო, სულთა სარგებელთა სწავლათა აღმომადინებელო; 

გიხაროდენ, ყოვლისა გულისა ღმრთისად მიძღუანებისა მასწავლელო;

გიხაროდენ, სიწმიდითა და თავმდაბლობითა ყოველთათვის მაგალითისა მიმცემელო;

გიხაროდენ, ლამპარო მოტყინარეო, შეცთომილთათვის წრფელისა გზისა მაჩუენებელო;

გიხაროდენ, წმიდაო მოციქულთასწორო დედოფალო ელენე!

კონდაკი 4

სიყუარულითა ქრისტეისითა მოწყლულმან იწყე რაი გულს–მოდგინედ ძიებაი ჯუარისა მისისაი, შეკრიბნე ყოველნი ჰურიანი, დედოფალო, და ეტყოდი: vითარცა მართალთა ნათესავთა, გყუარობდა თქუენ ღმერთი, გარნა ვერა გულისხმა–ყავთ წინაისწარმეტყუელთა მიერ მაცხოვრისათვის უწყებული თქუენდა, და აყვედრიდი რაი ძუელსა მას სიბრმესა მამათა მათთასა, განუმარტავდი ქრისტეს მიერ ჰურიათათვის სჯულისაგან ქადაგებულთა და აქებდი ძალსა მისსა: ალილუია.

იკოსი 4

არა უწყოდენ ჰურიათა, თუ რასა ჰკითხვიდი შენ, ღმრთისმოყუარეო, და გამოირჩიეს შორის თვისსა იუდა – კეთილად მცოდნეი სჯულისაი, და წარადგინეს რაი წინაშე შენსა, ჰკითხვიდი ჯუარისა და თხემისა ადგილისთვის, და უმეცარ ჰყოფდა რაი თავსა თვისსა ერთგულებისათვის სჯულისა თვისისა, შთაგონებითა სულისა წმიდისაითა ბრძანე შთაგდებაი მისი ჯურღმულსა და განცდაი სიყმილითა, რაითა განაცხადოს საყოფელი ჯუარისაი, განსამტკიცებლად მორწმუნეთა, რაისთვისცა აღვიძრვით ქებად შენდა:

გიხაროდენ, მაცხოვრისაგან საცხოვნებელად და მოღუაწედ ყოვლისა დაბადებულისა გამორჩეულო;

გიხაროდენ, სიყუარულისა მისისა დაუშრეტელისა ცეცხლისა აღმგზებელო;

გიხაროდენ, სიცრუისა თანაზიართა მარცხვენელო;

გიხაროდენ, ჭეშმარიტებისა მოძულეთა მამხილებელო;

გიხაროდენ, ჰურიათა ქრისტეის მიმართ მომწოდებელო;

გიხაროდენ, გულსა შინა მათსა ღმრთისმსახურებისა თესლისა დამთესველო;

გიხაროდენ, სარწმუნოებისაგან განდრეკილთა გზასა უფლისასა დამაყენებელო;

გიხაროდენ, ლოცვითა შენითა ცოდვითა ქვე–დაკვეთებულთა აღმმართებელო;

გიხაროდენ, წმიდაო მოციქულთასწორო დედოფალო ელენე!

კონდაკი 5

საღმრთოითა გულისხმის–ყოფითა განათლდა რაი გული იუდაისი, მეშვიდესა დღესა ითხოვა აღმოყვანებაი, და გეტყოდა: dედოფალო, მთასა სიონისასა, ვენერას საკერპოსა შინა ჰპოოთ ჯუარი თქუენისა მაცხოვრისაი, და  ჰოი, სასწაული, ჟამსავე მას საღმრთოსა ხილვასა შინა ასწავეს მაკარი ებისკოპოსსა ადგილი იგი, სადაცა იყო ნანგრევნი კერპთა ტაძრისაი, და აუწყეს რაი მუნ მყოფობაი ცხოველისა ჯუარისაი, სულითა იხარებდა და ადიდებდა უფალსა იესუ ქრისტესა, მხსნელსა და მაცხოვარსა: ალილუია. 

იკოსი 5

მაშინ შეკრიბე მუშაკთნი და უბრძანე რაი შეგინებულისა მის კერპთა ტაძრისა ძირითურთ დარღუევაი, მხურვალედ ილოცვიდა იუდა, რაითა გამოაჩინოს უფალმან დაფარული იგი ჯუარი მხსნელისაი, და გამოხდა რაი სუნნელებაი საკვირველი ძრვასა მას ქუეყანისასა, განიმხნენ მუშაკნი სასწაულითა მით, დედოფალო, და იწყეს რაი თხრაი მიწისაი, გამოჩნდა საღმრთოი საფლავი და ადგილი გოლგოთისაი, ხოლო მახლობლად მისსა გამობრწყინდა სამნი ჯუარნი, დაფლულნი ქუეყანასა, და ყოველნი აქებდენ წადიერებასა შენსა:

გიხაროდენ, სამ–გვამოვნებასა შინა ერთღმრთეებისა თაყუანისცემისა მასწავლელო;

გიხაროდენ, სადიდებლად მისა ღუაწლისა და შრომისა თავს–მდებელო;

გიხაროდენ, საღმრთოთა განგებულებათა დამმარხველო;

გიხაროდენ, ღმრთისმგმობართა პირთა დამხშველო;

გიხაროდენ, ბელიარისა მონებისაგან მრავალთა დამხსნელო;

გიხაროდენ, წარმართთა და ჰურიათა ბორგნეულობისა დამაცხრობელო;

გიხაროდენ, წინააღმდგომთა მბრძოლთა მახეთა შემმუსრველო;

გიხაროდენ, სიმხნითა სულისაითა კერპთა ტაძრისა ძირითუთ აღმომფხვრელო;

გიხაროდენ, წმიდაო მოციქულთასწორო დედოფალო ელენე!

კონდაკი 6

დიდმან ზრუნვამან შეგიპყრა შენ, სანატრელო, და ევედრებოდი უფალსა, რაითა გაუწყოს, რომელ არს ჯუარი მაცხოვრისაი, და მოაქუნდათ რაი მკუდარი, შეახეთ თითოეულად და განაცხოველა რაი მესამისა ჯუარისა დადებამან, იჭვეულობდა ეშმაკი, ხედვიდა რაი დაცემასა თვისსა და ღაღადებდა: vინ არს ესე, რომელი არა მიფლობს მოღებად სულთა ჩემთა? ხოლო იუდა შეჰრისხავდა და ეტყოდა: Sეჩუენებულ გყავნ სიღრმესა ცეცხლისასა ქრისტემან, რომელმან მკუდარნი აღადგინნა, და აქებდა მას, ვითარცა მეუფესა: ალილუია.

იკოსი 6

ხედვიდი რაი სასწაულსა ამას, დედოფალო, ფრიად დაგიკვირდა ძალი იგი ღმრთისაი, გამოაჩინა რაი სარწმუნოებაი დიდი იუდაისი, რომელსაცა ეტყოდა ეშმაკი ძრწოლითა: iუდა, რაი ესე ჰყავ? პირველისა მის იუდაის მიერ ერი შთავნთხიე ცოდვასა შინა და აწ შენ მიერ ვიდევნები?, და ექადოდა ღმრთისმბრძოლისა მეფისა მოვლინებითა, რომელიცა ფრიად ავნებდა ქრისტეანეთა და მასცა აიძულებდა უვარ–ყოფასა ჯუარცმულისასა, გარნა მას არცაღა რაი აძრწუნებდა, და გმადლობდა შენ მოქცევისათვის თვისისა:

გიხაროდენ, გულსმოდგინედ ძიებითა მაცხოვრისა ჩუენისა წმიდისა აღსადგომელისა გამომაჩინებელო;

გიხაროდენ, მნათობო, საღმრთოითა ნათლითა კიდეთა ქუყანისათა განამანათლებელო;

გიხაროდენ, ზეციერითა სიბრძნითა უგუნურთა და უგულისხმოთა განმაბრძნობელო;

გიხაროდენ, ჰურიათა ქედფიცხელობისა განმაქარვებელო;

გიხაროდენ, ბოროტმადიდებელთა ზრახვათა განმხდელო;

გიხაროდენ, კერპთა მონებისაგან მრავალთა გამომხსნელო;

გიხაროდენ, ძუელისა აღთქუმისა მოძღუართა ღმრთივგანბრძნობილო მასწავლელო;

გიხაროდენ, პატიოსანთა მეუღლეთა მაკურთხეველო;

გიხაროდენ, წმიდაო მოციქულთასწორო დედოფალო ელენე!

კონდაკი 7

ჰოი, დიდსა საკვირველებასა, რამეთუ არა ხოლო თუ მკუდარსა მას ზედა აღესრულა სასწაული ჯუარისა მიერ, არამედ შეხებამან მისმან კუალად განკურნა დედაკაცი, მიწევნული აღმოსლვად სულისა, და ნათელ–სცა რაი მაკარი იერუსალეიმელმან იუდას, უწოდა კვირიაკოს, და ებისკოპოსად აკურთხა, ხოლო შენ მიეც მას საფასეი დიდი სამსახურებელად გლახაკთათვის, და კეთილად იღუწიდა რაი სამწყსოისათვის თვისისა, შემდგომად ივნო იულიანე განდგომილისაგან ქრისტეისთვის, და შეჰვედრა მას სული თვისი ლოცვითა: ალილუია.    

იკოსი 7

ძელისა მისთვის ჯუარისაისა დასცხრა იჭვი გულსა შენსა, და კრძალვითა მიიქუამდი რაი გულსა ზედა თვისსა, მოუწოდე მამასა კვირიაკოსს, რაითა ლოცვაი ჰყოს მოძიებისათვის სამსჭვალთა და წარგიძღუათ რაი თხემისა ადგილსა, ილოცა გამოჩინებისათვის ეგევითარისა ნიშისა, ვითარცა ჯუარსა მას ზედა, და აჰა, ყოველთა იხილეს ნათელი ელვარეი, და მეყსეულად გამოჩნდა რაი სამსჭუალნი, და ფიცარი წარწერითა, მუხლ–მოყრითა თაყუანის–ეც, დედოფალო, და მადლობდი უფალსა, მას ევედრე, რაითა აღგვავსოს მღვიძარებითა საღმრთოითა და აღგვძრას გალობად შენდა:

გიხაროდენ, უფლის პატიოსანისა ჯუარისა იუდიანთა მარცხვენელად გამომაჩინებელო;

გიხაროდენ, დაფარულთა მათ წმიდათა ადგილთა ყოველთათვის ცხადმყოფელო;

გიხაროდენ, ყოვლისა ქუეყანისა ღუარძლთაგან განმწმედელო; 

გიხაროდენ, საწუთოთა მათ ვნებათაგან ღელვაგვემულთა გულთა ღმრთისმოსავობასა შინა განმსწავლელო;

გიხაროდენ, ცოდვისმოყუარეთა კაცთათვის თავშეკავებისა სიტკბოებისა მასწავლელო;

გიხაროდენ, ხილულთა და უხილავთა მტერთა მძლეველო; 

გიხაროდენ, კეთილმორწმუნეთა მთავრობათა და მხედრობათა მაკურთხეველო;

გიხაროდენ, წარწყმედულთა სულთა სინანულად მომაქცეველო;

გიხაროდენ, წმიდაო მოციქულთასწორო დედოფალო ელენე!

კონდაკი 8

გამოაბრწყინე რაი ძელი იგი ჯუარისაი ქუეყანასა ზედა უფროის მზისთუალისა, სიხარულითა აღივსნეს მკვიდრნი იერუსალეიმისანი, და გევედრებოდენ, რაითა ღირს–ყო იგინი ხილვასა მისსა, და სიმდაბლითა აღსავსე ებისკოპოსი მაკარი სამღდელოთა თანა აღამაღლებდა რაი პატიოსანსა მას ნიშსა ქრისტეს სჯულისასა, იყო მიუთხრობელი სიხარული, და ყოველნი მჭურეტელნი მისნი თაყუანს–სცემდენ, და ადიდებდენ მასზედა ჯუარცმულსა მაცხოვარსა: ალილუია.

იკოსი 8

მადლითა და ძალითა ღმრთისაითა ქადაგ–იქმენ რაი სამ–გზის სანატრელისა მის ჯუარისა, დედოფალო, რომელი ჰურიათაგან დამალულ იყო ქუეყანასა ზედა, ნაწილი მისი სამსჭუალთა თანა წარუგზავნე ძესა შენსა კოსტანტინეს, თვითმპყრობელსა მას ჰრომისასა, ხოლო სხუაი ნაწილი შეამკვე ოქროითა და ანთრაკითა, და შექმენ რაი მისთვის ლუსკუმაი ვეცხლისაი, მიეც იგი მაკარის, ებისკოპოსსა იერუსალეეიმისასა დაცვად მისა, და შეეხებოდენ რაი მორწმუნენი, მყის განიკურნებოდენ და გნატრიდენ მადლიერებითა:

გიხაროდენ, ღმრთივგვირგვინოსანო მსახურო ცათა მეუფისაო;

გიხაროდენ, ჰურიათა და წარმართთა განმანათლებელო და ქნარო სულისა წმიდისაო;

გიხაროდენ, ქრისტეს ჯუარისა პოვნითა საცთურისაგან დამხსნელო კაცთა ნათესავისაო;

გიხაროდენ, აღმაღლებითა მისითა განმაახლებელო ქრისტეს აღდგომისაო;

გიხაროდენ, ურწმუნოთა შორის მქადაგებელო მართლისა სარწმუნოებისაო;

გიხაროდენ, დედაო ჩუენო სულიერო, მაჩუენებელო მაცხოვნებელისა გზისაო;

გიხაროდენ, დიდო მნათობო ყოვლისა სოფლისაო;

გიხაროდენ, ღმრთივშუენიერო სამკაულო ქრისტეს ეკლესიისაო;

გიხაროდენ, წმიდაო მოციქულთასწორო დედოფალო ელენე!

კონდაკი 9

მარადის შემწედ გაქუნდა რაი ძალი იგი მაღლისაი, ღმრთივ–განბრძნობილო ელენე, იწყე ტაძრისა აღგებაი – საფლავსა მას ღმრთის შემწყნარებელსა და წმიდასა გოლგოთასა ზედა, სადა იგი ჯუარცმაი თავს იდვა ჩუენთვის ქრისტემან, რაითა მუნ დაავანო სიწმიდეი იგი თაყუანის–საცემელად მორწმუნეთა, და აღორძნდებოდა რაი სამწყსოი იერუსალეიმისა ებისკოპოსისაი, ლოცვათა შინა მდგომარენი ჯუარცუმულსა ადიდებდენ და მარადის აქებდენ ძალსა მისსა: ალილუია. 

იკოსი 9

ვინ შემძლებელ არს ჯერისაებრ ქებად შენდა, ღმერთშემოსილო ელენე, და ღირსად გამოთქუმად სათნოებათა და სიმდაბლეთა შენთა, რამეთუ სახეი ექმენ შემდგომთა მათ დედოფალთა, და რომელნი გემსგავსნეს ღმრთისმოყუარებითა, შენთანა იშუებენ სასუფეველსა, აწ ჩუენთვისცა ევედრე ღმერთსა განრინებად ყოვლისაგან ვნებისა და მონებისაგან სულთა წარმწყმედელისა საცთურისა, რაითა ერთობითა ვიღუწიდეთ სადიდებელად მისა და გნატრიდეთ სარწმუნოებითა:

გიხაროდენ, დედაო მღვიძარეო და ღმრთისმოყუარეო, მოციქულთა სწორად გამოჩინებულო;

გიხაროდენ, საუფლოისა ჯუარისა განდიდებითა ურწმუნოებითა დაბნელებულთა გულთა განმაცისკრებელო;

გიხაროდენ, ჭეშმარიტისა სიტყვისა ყოველსა სოფელსა განმფენელო;

გიხაროდენ, სახარებისა ნათლითა მრავალღმრთეებისა წყუდიადისა განმაქარვებელო;

გიხაროდენ, კერპთ–მსახურებისა საცთურითა დაბნელებულთა ღმრთისმცნობელობითა განმანათლებელო;

გიხაროდენ, წარმწყმედელთა გზათაგან მრავალთა განმარინებელო;

გიხაროდენ, სწავლითა საღმრთოითა ყოველთა განმამტკიცებელო;

გიხაროდენ, კლდესა ზედა სარწმუნოებისასა შეუძრველად დამამტკიცებელო;

გიხაროდენ, წმიდაო მოციქულთასწორო დედოფალო ელენე!

კონდაკი 10

სამეუფოითა ბრწყინვალებითა მოვლიდი რაი პალესტინეს, ღირსო ელენე, ბრძანე ტაძართა აღშენებაი ბეთლემსა, ქუაბსა ზედა, რომელსა შინა მოიღო უფალმან ჩუენმან იესუ ქრისტემან შობაი კაცობრივი; და მთასა მას ზეთის ხილთასა ელეონსა, სადაცა აკურთხნა მოწაფენი თვისნი და დიდებითა აღმაღლდა ზეცას დაჯდომად მარჯუენით მამისა; და კუალად მამრეს მუხისა მახლობელად, სადაცა აბრაჰამმან ისტუმრა იგი, ვითარცა მწირი, რაითა ტაძართა მათ შინა მორწმუნენი უგალობდენ და აქებდენ ყოვლადწმიდასა სამებასა: ალილუია.

იკოსი 10

საუფლოითა ძალითა ჰქმენ რაი მრავალნი კეთილნი საქმენი, დედაი ეგე მეფისაი უკუნ იქეც ზღვითა ძისა მიმართ შენისა, და გზასა მას ზედა მოიხილე რაი კვიპრეი, აღმოხდა მაკურნებელი წყაროი ჟამსა ლოცვისა შენისასა, და მუნცა აღაშენე რაი ტაძარი პირველმოწამისა თეკლაისა, ძუელსა მას ნატაძრალსა აღაგე მონასტერი ნიკოლოზ წმიდისაი, ხოლო ნაწილნი ჯუარისანი მიუბოძე ომოდოსისა და სტავროვუნისა მონასტერთა, და ქადაგებითა და ქუელმოქმედებითა შენითა მრავალნი მოაქციე და აღძარ ქებად შენდა:

გიხაროდენ, სიმხნითა გონებისაითა დედათა ბუნებისა უძლურებისა დამფარველო;

გიხაროდენ, სხუათა წყლულებისა გულსა შინა დამტევნელო;

გიხაროდენ, ქურივ–ობოლთა და უპოვართა გამომზრდელო;

გიხაროდენ, სულთა განმხრწნელთა მოძღურებათაგან დამცველო;

გიხაროდენ, კლდესა ზედა სარწმუნოებისასა შეუძრველად დამამყარებელო;

გიხაროდენ, ნაყოფითა სიმხნეთა შენთაითა დედათა პატივისა და ღირსებისა აღმამაღლებელო;

გიხაროდენ, სიღრმესა უღმრთოებისასა დანთქმულთა სულთა შესამეცნებელად ღმრთისა აღმომყუანებელო;

გიხაროდენ, ზეციერო მონადირეო, მოციქულებრითა შრომითა შენითა საღმრთოისა მის ბადისა აღმავსებელო;

გიხაროდენ, წმიდაო მოციქულთასწორო დედოფალო ელენე!

კონდაკი 11

გიხილა რაი ძემან შენმან, დედოფალო, სიხარულითა შეგიწყნარა, და ბრძანა რაი დღესასწაულისა დაწესებაი პოვნისათვის პატიოსანისა ჯუარისა, ერთსა ნაწილსა მისსა შეუქმნა გუადრუცი ოქროისაი და მიუთუალა რაი ეპისკოპოსსა დაცვად და მოსახსენებელად ნათესავთა თვისთა, სამსჭუალისაგან შექმნა ნაწილი აღვირისაი ჰუნისათვის თვისისა, რაითა მის მიერ ძლევდეს მტერთა, და აღესრულოს თქუმული იგი წინაისწარმეტყუელისაი: mას ჟამსა, რომელი იყო აღვირთა ცხენისათა, წმიდაი იყოს უფლისა ყოვლისა მპყრობელისა: ალილუია. 

იკოსი 11

უფროის განამტკიცა რაი ბრძანებული შენი ღმრთისმსახურმან ძემან შენმან, მიუვლინა მაკარი ეპისკოპოსსა ხუროთ–მოძღუარნი მრავლითა საფასითა, განსასრულებლად წმიდათა მათ ეკლესიათა, რაითა არა იყოს მსგავსი შუენიერებისა მათისა ყოველსა ქუეყანასა, და იგიცა გულსმოდგინებითა იღუწიდა, და განადიდებდა რაი ცხოველსმყოფელსა ჯუარსა უფლისასა, სამწყსოისა თვისისა თანა გნატრიდა შენ, და გიგალობდა, ვითარცა წმიდათა ადგილთა მომძიებელსა:

გიხაროდენ, ნეტარებითა მოხსენიებულო დედოფალო, ღმრთისმსახურებისა ღუაწლისა კეთილად მომმუშაკებელო;

გიხაროდენ, პირველ ეშმაკისაგან წარტყუენულთა ღმრთისა მიმართ მიმყვანებელო;

გიხაროდენ, ჰურიათათვის ძუელისა მის სჯულისა აჩრდილისა მომძარცველო და ნათლითა ღმრთისმსხურებისაითა შემმოსველო;

გიხაროდენ, გულთა შინა მათსა უფლის სიყუარულისა შთამსახველო;

გიხაროდენ, სიწმიდითა განკრძალულთა მღდელთა და მონაზონთა მეოხო და შუამდგომელო;

გიხაროდენ, მართლმორწმუნეთა შემწეო და ხელისაღმპყრობელო;

გიხაროდენ, კაცთა გამოხსნისა მტერისა პატიოსანითა ჯუარითა შემმუსრველო;

გიხაროდენ, საფარველითა მადლთა შენთაითა მოსავთა შენთა დამფარველო;

გიხაროდენ, წმიდაო მოციქულთასწორო დედოფალო ელენე!

კონდაკი 12

არა უგულებელს–ყო რაი ძემან შენმან მხურვალე ვედრებაი მეფისა ჩუენისა მირიანისაი, ქუეყანასა ჩუენსა წარმოგზავნა პატრეარქი ანტიოქიისაი ევსტათი სამღდელოთა თანა, და წარმოატანა რაი ხატი მაცხოვრისაი, ფიცარნი ფერხთაი და სამსჭუალნი ხელთაი, შენცა წარმოუგზავნე, დედოფალო, ნაწილი ძელისა მის ცხორებისაი ქალწულსა ნინოს – განმანათლებელსა ჩუენსა, და წერილსა შინა უწოდე რაი თანაზიარად წმიდათა მოციქულთა, ნათელ–სცეს მოსრულთა სამღდელოთა მეფესა სახლეულთა და ერთა თანა, და ყოველნი აღძრეს დიდებად ღმრთისა: ალილუია.

იკოსი 12

აღაშენებდა რაი მეფეი კონსტანტინე სახელდებულსა მას ქალაქსა თვისსა, შენცა მოიხილე და უკან იქეც რაი პალატთა შენთა, ფრიად მოუძლურდი და მშვიდობითა შეჰვედრე რაი სული თვისი ქრისტესა, ნეშტი შენი პატივითა დაკრძალეს ეკლესიასა შინა ჰრომისასა, და განასრულა რაი სამეუფოი იგი ქალაქი ძემან შენმან, მუნცა გარდიტანა ლუსკუმითა და დაასუენა რაი დიდებულსა მას ტაძარსა მოციქულთასა, აღასრულებდი მრავალთა სასწაულთა და ლხინებისა მომღებელთა აღძრვიდი შესხმად და გალობად შენდა:

გიხაროდენ, წმიდაო მეფეო კონსტანტინე და ნეტარო დედოფალო ელენე, წინაშე წმიდისა სამებისა ძღუნად პატიოსნად ურიცხუთა სულთა მიმრთმეველნო;

გიხაროდენ, მოციქულთა მიერ განათლებულისა ერისა ჩუენისა, კუალად მართალსა სარწმუნოებასა ზედა დამამატკიცებელნო;

გიხაროდენ, ღმრთივგანბრძნობილნო, მათ მიერ შთაფლულისა თესლისა კეთილად აღმაორძინებელნო;

გიხაროდენ, ნათესავისა ჩუენისა ჭეშმარიტისა ღმრთისა მიმართ მიმყუანებელნო;

გიხაროდენ, მეფეთა ჩუენთა სკიპტრისა განმამტკიცებელნო;

გიხაროდენ, საღმრთოისა სრბისა თქუენისა კეთილად სრულმყოფელნო; 

გიხაროდენ, ღმრთისა მიერ ყოველთა მეფეთა და დედოფალთა უფროის აღმაღლებულნო;

გიხაროდენ, ეკლესიისა ჩუენისათვის წინაშე ღმრთისა მხურვალენო მლოცველნო; 

გიხაროდენ, წმიდაო მოციქულთასწორო დედოფალო ელენე!

კონდაკი 13

ჰოი, წმიდათა შორის დიდებულო და დედათა შორის კეთილ–მსახურებითა განშუენებულო დედოფალო ელენე, მიითუალე აწ კნინი ესე შესხმაი ჩუენი, სიყუარულითა შეწირული შენდა და მოციქულებრივითა კადნიერებითა გვიოხე წინაშე ღმრთისა, აღაგზოს გულსა შინა ჩუენსა საღმრთოი ცეცხლი მოშურნეობისაი, და სულნი ჩუენნი იხსნნეს მონებისაგან ეშმაკისა და ტყვეობისაგან ვნებისა, რაითა ქრისტეანებრივსა აღსასრულსა მიმთხვეულნი განვერნეთ საშინელსა მას სასჯელსა, და სასუფეველსა შინა შენ თანა ვაქებდეთ ღმერთსა: ალილუია.

ეს კონდაკი 3-გზის, შემდეგ იკოსი 1 და კონდაკი 1

სავედრებელი ლოცვა

ჰოი, ეკლესიისა დიდო მნათობო და საღმრთოისა დიდებისა მხურვალეო მღაღადებელო, წმიდაო მოციქულთასწორო ელენე, ძისა შენისა თანა წარმართულთა ცდომათა აღმომფხურელო და მართლისა სარწმუნოებისა მცველო და მქადაგებელო; ქრისტეს ცხოველსმყოფელისა ჯუარისა და სხუათა სიწმიდეთა მომპოვნებელო და წმიდასა ქალაქსა შინა იერუსალეიმსა პირველთა მათ ტაძართა აღმგებელო; ყოველთა მოსავთა შენთა მსწრაფლ–შემწეო, და მხურვალედ მვედრებელთა შენთა მეოხო და შუამდგომელო!

ჰოი, ღმრთივსათნოითა დედობითა განშუენებულო და საქმითა მოღუაწებისაითა განბრწყინვებულო ელენე დედოფალო! ზეცით უწყებითა და ღმრთისა მიერ გამოცხადებითა მოიძიე რაი ქუეყანასა შინა დაფარული ცხოველსმყოფელი ჯუარი მაცხოვრისაი, სრულ ყავ ქადაგებაი იგი ჭეშმარიტებისაი, და კერპთ–მსახურებისაგან ხსნილი მრავალი ერი დაუმორჩილე ძალსა მისსა, რაისთვისცა პატივ–გცა მან უფროის ყოველთა დედოფალთა, და მოგანიჭა რაი მადლი შეწევნისაი, აწცა გაქუს კადნიერებაი მისა მიმართ, რაითა მშვიდობაი მოსცეს ეკლესიასა და კეთილდღეობაი ყოველსა სოფელსა, ხოლო ჩუენ მოგუმადლოს მხურვალე სიყუარული ღმრთისა და მოყუასისაი, და აღგვიდგინოს ცხებული ღმრთისაი, რომელიცა სარწმუნოებითა მტკიცითა მოჰკრძალავს საზღუართა საქართუელოისასა და აღამაღლებს და აღადგენს ღირსებასა და ძლიერებასა მისსა, რაითა ვიყოთ ერთ სამწყსოი და უფალი იყოს მწყემს ჩუენდა.  ღმრთივმონიჭებულითა ძალითა შენითა დაიცევ და მსახურებასა შინა განაძლიერე დიდი მეუფე ჩუენი, უწმიდესი და უნეტარესი, სრულიად საქართუელოს კათოლიკოს–პატრიარქი, მცხეთა–თბილისის მთავარეპისკოპოსი, და ბიჭვინთისა და ცხუმ–აფხაზეთის მიტროპოლიტი, მამაი ჩუენი ილია და ყოვლად–სამღდელონი მიტროპოლიტნი, მთავარ–ეპისკოპოსნი და ეპისკოპოსნი, წინამძღუარნი მონასტერთანი, მწყემსნი და მოძღუარნი, მოღუაწენი და აღმსარებელნი, მონაზონთა სიმრავლენი და ყოველნი ზიარნი მართლმადიდებელისა ეკლესიისანი; განანათლენ ქრისტეისმოყუარენი მთავრობანი და მხედრობანი; დაიცვენ კეთილისმყოფელნი ჩუენნი და ყოველნი მართლმადიდებელნი ქრისტეანენი. 

ჰოი, საჩინოთა დედათა  შორის კეთილმსახურებითა განბრწყინვებულო ელენე დედოფალო, შრომანი შენნი და სიწრფოებანი გულისანი იხილნა რაი ქრისტემან, მოხედვა–ყო წყალობითა, და ვითარცა, დედაი კეთილმსახურისა მეფისაი, მიგავლინა მოძიებად ჯუარისა თვისისა და ყოველთა სიწმიდეთა, და აღუშენენ რაი ტაძარნი დიდებულნი ადგილთა მათ წმიდათა, სადა იგი უხრწნელნი ვნებანი ჩუენთვის ხორცითა დაითმინა, აწ გაქუს კადნიერებაი მისა მიმართ, რაითა აღმოგვიყუანოს უფსკრულთაგან ცოდვათასა, და გვიხსნნეს სიყმილისაგან, სრვისა, ძრვისა, ცეცხლისა, მახვილისა, ზედამოსვლათაგან მტერისა, უცნაურისა სიკუდილისა და გარემოდგომილისაგან ბოროტისა, რაითა ყოველნი ვცხონდეთ და ზეცათა იერუსალეიმსა შინა შენთანა ვადიდებდეთ მას, თანა დაუსაბამოით მამით მისით, და ყოვლად–წმიდით და ცხოველს–მყოფელით სულითურთ, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ღირს არს ჭეშმარიტად, რაითა გადიდებდეთ შენ, ღმრთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად უბიწოდ და დედად ღმრთისა ჩუენისა, უპატიოსნესსა ქერუბიმთასა და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებთ.

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.  

უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის). 

უფალო, იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლადწმიდისა დედისა შენისაითა, და წმიდისა მოციქულთასწორისა დედოფლისა ელენეისა და ყოველთა წმიდათა შენთაითა, შეგვიწყალენ ჩუენ, ამინ.

შეადგინა თინათინ მჭედლიშვილმა

რედაქტორი ნონა ნამგალაძე

 

სავედრებელი პარაკლისი წმიდისა დედოფლისა მოციქულთასწორისა ელენესი

See more

 

ვლადიმირის ღვთოსმშობლის ხატის დაუჯდომელი

 

ლოცვითა წმიდათა მამათა ჩუენთათა, უფალო, იესო ქრისტე, ღმერთო ჩუენო, შეგვიწყალენ ჩუენ, ამინ. 

მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩუენ შორის და წმიდა–მყვენ ჩუენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩუენნი.

წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკუდაო, შეგვიწყალენ ჩუენ (3-გზის). 

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩუენ; უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდვათა ჩუენთაგან; მეუფეო, შეგვინდვენ უსჯულოებანი ჩუენნი; წმიდაო მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩუენნი სახელისა შენისათვის. 

უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის). 

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

მამაო ჩუენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევაი შენი, იყავნ ნებაი შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქუეყანასა ზედა, პური ჩუენი არსობისაი მომეც ჩუენ დღეს, და მომიტევენ ჩუენ თანანადებნი ჩუენნი, ვითარცა ჩუენ მიუტევებთ თანამდებთა მათ ჩუენთა და ნუ შემიყუანებ ჩუენ განსაცდელსა, არამედ მიხსნენ ჩუენ ბოროტისაგან. 

უფალო, შეგვიწყალენ (12-გზის). 

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. 

მოვედით, თაყუანის–ვსცეთ მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა. 

მოვედით, თაყუანის–ვსცეთ და შეუვრდეთ ქრისტესა მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა. 

მოვედით, თაყუანის–ვსცეთ და შეუვრდეთ თვით ქრისტესა მეუფესა და ღმერთსა ჩუენსა. 

კონდაკი 1

ზესთამბრძოლსა უძლეველსა და მფარველსა ჩუენსა ღმრთისმშობელსა აღგივლენთ ქებისა გალობასა, და გევედრებით: წმიდაი კურთხევაი შენი გარდამოგვივლინე ყოველთა მართლმადიდებელთა ქრისტიანეთა, თაყუანისმცემელთა შენთა და მვედრებელთა წინაშე წმიდისა ხატისა შენისათა, რაითა ვიყუარებოდეთ ურთიერთას და ღირს ვიქმნნეთ გალობად შენდა: გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

იკოსი 1

ძალნი ანგელოზთანი დაუცხრომელად გაქებენ შენ, ყოვლადწმიდაო ქალწულო, სჭურეტენ რაი ყოვლადღმრთეებრივსა ნათელსა შენსა, რომლითაცა განგადიდა ძემან შენმან, და ჩუენცა ვუწყით რაი ძალნი და საკვირველებანი, ქმნილი ხატისა მიერ შენისა, ვლადიმირისად სახელდებულისა, გევედრებით: სიმტკიცეი მოჰმადლე ეკლესიასა და მშვიდობაი განაჩინე ერთა შორის მართლ–აღმსარებელთა,  რაითა სიყუარულითა ვცხონდებოდეთ და გნატრიდეთ სურვილითა: 

გიხაროდენ, კურთხეულო ასულო ზეციერისა მამისაო;

გიხაროდენ, ვრცელო სამკვიდრებელო ღმრთისა სიტყვისაო;

გიხაროდენ, შობადმდე წინა–აღრჩეულო დედად მაცხოვარისაო;

გიხაროდენ, მთავარანგელოზისა გაბრიელისაგან მიმღებელო საკვირველისა ხარებისაო; 

გიხაროდენ, ღმრთისა დამტევნელო და მტვირთველო მზისა მის სიმართლისაო; 

გიხაროდენ, სძითა შენითა გამომზრდელო სოფლისა მხსნელისაო; 

გიხაროდენ, სასოებაო ყოველთა აღდგომისაო და თავსმდებო საუკუნოისა ცხორებისაო; 

გიხაროდენ, ხატისა ამის შენისათვის მიმნიჭებელო მადლისაო;                                         

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

კონდაკი 2

ვითარცა შარავანდედი მადლისა შენისა ნათლისაი, გარდამოგვივლინე რაი ხატი შენი, პირველდაწერილი ლუკა მოციქულისა მიერ იერუსალეიმსა, ესრეთ აკურთხევდი: „იყავნ მადლი და ძალი ჩემი ხატსა ამას ზედა მეოხებითა ჩემითა“, და შემდგომად კონსტანტინეპოლეს წარიხუნა რაი მთავარეპისკოპოსმა მიქაელმან, მრავალთა განამტკიცებდი მადლითა მისითა და აღძრვიდი ქებად შენდა და დიდებად ღმრთისა: ალილუია.

იკოსი 2

ყოვლად დიდებული ხატი ეგე შენი „ელეუსა“, დედოფალო, სამეუფოისა მის ქალაქითგან მიავლინე რაი კიევისა რუსეთსა, გულისხმაყო დიდმან მთავარმან მსტისლავმან, ვითარმედ მიეცა იგი წინდად მოწყალებისა, და დააბრძანა ვიშგოროდის დედათა სავანესა, რაითა მარადის გმსახურებდენ მონაზონნი და არა დასცხრებოდენ გალობად შენდა:

გიხაროდენ, ხატისა შენისათვის ახლისა სამკვიდრებელისა მბოძებელო;

გიხაროდენ, საფარველითა მისითა მორწმუნეთა დამფარველო;       

გიხაროდენ, მისდა შევრდომილთა სახარულითა აღმავსებელო;

გიხაროდენ, მადლთა საღმროთა უხუებითა მომნიჭებელო;

გიხაროდენ, ცოდვილთა შეწყალებად უფლისა მიმდრეკელო;

გიხაროდენ, მისა მიმართ მოშურნეობითა ყოველთა აღმგზებელო;

გიხაროდენ, ამაოთა მათ საცთუთაგან მომზღუდველო;

გიხაროდენ, მონანულთათვის ნუგეშინისცემისა მომცემელო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

კონდაკი 3

ხედვიდენ რაი ეკლესიისა მსახურნი კედლითგან გარდამოსრულსა წმიდასა ხატსა შენსა, და მდგომსა ჰაერსა შინა, აუწყეს ანდრიას, ვიშგოროდისა მფლობელსა, და ილოცა რაი მხურვალედ წინაშე მისა, გულისხმაყო, რამეთუ გეწადა დატევებაი მხარისა მის, ღმრთისმშობელო, და წარიხუნა რაი პატივითა როსტოვსა, სიხარულითა გმადლობდა და ადიდებდა უფალსა: ალილუია.  

იკოსი 3

ყოველთა გულისხმა ყვეს ძლიერებაი შენი, ჰოი, ხატო საკვირველო, რამეთუ სნეულნი იკურნებოდენ ჟამსა მას სლვისა შენისასა, და სხუათაცა მრავალთა ნიშთა აღასრულებდი რაი შენდა მომართ სარწმუნოებითა მოლტოლვილთა ზედა, აწ ჩუენცა გევედრებით სულთა და ხორცთა სიმრთელესა, და არა დავსცხრებით ქებად და გალობად შენდა:

გიხაროდენ, ხედვითა ბრწყინვალისა ხატოვნებისა შენისათა ყოველთა დამატკბობელო;

გიხაროდენ, სიმდაბლითა აღვლენილთა ლოცვათა შემწყნარებელო;

გიხაროდენ, ყოველთა ჭირთაგან მომზღუდველო;

გიხაროდენ, კეთილთა ზრახვათა მომმადლებელო;

გიხაროდენ, უძლურთა განმაძლიერებელო;

გიხაროდენ, დავრდომილთა მსწრაფლშემწეო;

გიხაროდენ, უკურნებელთა წყლულებათა აღმხოცველო;

გიხაროდენ, ჯოჯოხეთისა სიღრმესა შთასრულთა დამხსნელო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო!

კონდაკი 4

მადლითა შენითა დაცულ იყო რაი კეთილმსახური მთავარი ანდრია, მშვიდობითა მიიწია ვლადიმირისა სამზღუართა და მუნ ღამეულსა მას ჩუენებასა შინა უბრძანე რაი წმიდისა მის ხატისა შენისა დავანებაი ქალაქსა, აღგიშენა ტაძარი შუენიერი, დედოფალო, სახელსა ზედა მიძინებისა შენისასა, რაითა საფარველ ექმნე ჩრდილოთა მათ მხარეთა რუსეთისათა, და მკვიდრთა მისთა აღმძრველად დიდებად ღმრთისა: ალილუია.

იკოსი 4

ღელვასა შინა იჭვნეულობათასა იყოფვოდა კეთილმსახური მთავარი ანდრია, გარე–შეცული მტერთა და ორგულთაგან, გარნა შენ, ყოვლადწმიდაო, წინა–აუწყე ნიშითა მით საკვირველისა ხატისა შენისაითა, ვითარმედ ჰყოფდა მათ ზედა ძლევასა, და განმტკიცდა რაი სარწმუნოებითა, სახელითა შენითა მოქადულმან განხადა ურიცხვი მტერი და ღაღადყო მადლიერებითა:

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო დედოფალო, ძისა შენისა მიერ კურთხეულო დედად ყოველთა კეთილ–მორწმუნეთაო;

გიხაროდენ, მაკურთხეველო  კეთილმორწმუნეთა მთავრობათა და მხედრობათაო;

გიხაროდენ, დამშრეტელო ჭირთაგან დათრგუნვილთა სულთქუმათაო; 

გიხაროდენ, დამხსნელო ყოვლისა განბოროტებისაგან მტერთაო;

გიხაროდენ, ჟამსა ურვისასა ნუგეშინისმცემელო მრავალთაო;

გიხაროდენ, აღმხოცველო მრავალშეთხზულთა მანქანებათა ეშმაკთაო;

გიხაროდენ, განმანათლებელო ურწმუნოთა გონებათაო;

გიხაროდენ, სასოო მწუხარებისა წყუდიადსა შინა დანთქმულთაო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

კონდაკი 5

ეუწყათ რაი კეთილმსახურისა მთავრისა ანდრიას მოკუდინებაი მეამბოხეთა, ეწადათ ქალაქ ვლადიმირისა განძარცვაი, გარნა იხილეს წმიდაი ხატი შენი, ზღუდესა მას ზედა ქალაქისასა მკვიდრთა მისთა მიერ დაბრძანებული, და ლმობილ–იქმენ რაი გულითა, შეინანეს ცოდვაი თვისი, და დიდებასა შესწირვიდენ უფალსა: ალილუია.

იკოსი 5

ოდეს საღმრთოსა მას ჩუენებასა შინა იხილეს ვლადიმირისა მკვიდრთა ქალაქი მათი აღტაცებული ჰაერსა ზედა და მზეებრ განბრწყინვებული ხატი შენი ზემოითგან მისა, გულისხმა–ყვეს, უბიწოო, ვითარმედ არს იგი განუშორებელი საფარველი ქალაქისა მათისაი, და აქებდენ მოწყალესა განგებულებასა შენსა:

გიხაროდენ, საუნჯეო სასწაულთაო;

გიხაროდენ, მიურულებელო მცველო ქრისტეანეთა ქალაქთაო;

გიხაროდენ, ღმრთისა სასოებისა შთამნერგველო გულთა შინა მართლმადიდებელთაო;

გიხაროდენ, გულისხმიერ–მყოფელო მცირედ–მორწმუნეთაო;

გიხაროდენ, ლმობიერ–მყოფელო განფიცხებულთა გულთაო;

გიხაროდენ, წრფელსა მას გზასა უკუნ–მქცეველო შეცთომილთაო;

გიხაროდენ, გონიერ–მყოფელო საღმრთოისა ბრძანებისა ურჩ–ქმნილთაო;

გიხაროდენ, აღმკუეთელო ძმათა შორის ბრძოლათაო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

კონდაკი 6

გამოუთქმელთა სასწაულთა შენთა ქადაგ–იქმნა, უბიწოო, ტაძარი შენი ქალაქსა ვლადიმირსა, განშუენებული წმიდითა ხატითა შენითა, და დაღაცათუ ცეცხლსა შინა დაინთქა შუენიერებაი მისი, წმიდაი ხატი შენი, ვითარცა მაყვალი შეუწველი, ჰგიებდა უვნებელად, ხოლო მხილველნი და გულისხმა–მყოფელნი მუნ მყოფობისა შენისანი, ქალწულო, სიხარულითა გნატრიდენ და აქებდენ ღმერთსა: ალილუია. 

იკოსი 6

რაჟამს მიშუებითა ღმრთისაითა აღიძრა ბათო–ყაენ და ლაშქრითა ურიცხვითა მოიწია დაპყრობად რუსეთისა, დასწვეს ქალაქი ვლადიმირი უსჯულოთა მათ თათართა, და მოხსნეს რაი პერანგი ოქროისა ხატსა მას შენსა, ვერცაღა მოსწყვიდნა თუალნი ყაენმან, და დაუტევა ეკლესიასა შინა, ხოლო იხილეს რაი უვნებელად დაცული საუნჯეი ეგე ქალაქისა მკვიდრთა, იხარებდენ ყოველნი და აქებდენ ძალსა მას შენსა, უძლეველსა: 

გიხაროდენ, მართლმადიდებელთა სლავთა შემყუარებელო;

გიხაროდენ, ერისა მის ღმრთისმოსავობასა შინა დამმარხველო; 

გიხაროდენ, ხატისა შენისა ძლიერებისა საკვირველად გამომაბრწყინვებელო; 

გიხაროდენ, მისგან მომდინარე სასწაულთა მიერ მორწმუნეთა განმამტკიცებელო; 

გიხაროდენ, დახსნილებისა ძილისაგან განმაფხიზლებელო;

გიხაროდენ, ბოროტმადიდებელთა ზრახვათა განმდევნელო; 

გიხაროდენ, ყოველთა ღმრთისმოსავთა დაუშრეტელითა სახარულითა აღმავსებელო;

გიხაროდენ, ყუდროისა ცხორებისა მიმმადლებელო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

კონდაკი 7

ეწადა რაი ურუცხუთა მტერთაგან დაცვაი მოსკოვისაი დიდსა მთავარსა ვასილისა, ბრძანებითა მისითა წარიხუნეს ხატი შენი, და მიეგება რაი სამღდელოთა და ერთა თანა, სიწმიდეი ეგე შენი სიყუარულითა მიიქუეს და გევედრებოდენ რაი შეწევნასა, ქებასა შეგასხმიდენ და ადიდებდენ მკლავთა შენთა ზედა ტვირთულსა წინა–საუკუნეთა ყრმასა: ალილუია.

იკოსი 7

დედობრივითა მოწყალებითა მოხედე რაი სლავთა ნათესავსა, ვითარცა ზეციერი დედოფალი, ეჩვენე საშინელსა ხილვასა შინა ხანსა მონღოლთასა, უწყალოსა კოჭლ–თემურსა, და უბრძანე რაი განვლტოლაი სამზღვართაგან რუსეთისათა, იხილა ზეცისა ძალთა მხედრობანი გარემოის შენსა, და უკუნ–აქცია რაი ლაშქარი თვისი შეძრწუნებულმან, სიხარულითა გმადლობდენ ყოველნი, და გიგალობდენ შენ, ვითარცა მცველსა ქრისტეანეთასა:

გიხაროდენ, დედოფალო ზეცისა ძალთაო;

გიხაროდენ, სირცხვილეულ–მყოფელო ორგულთაო; 

გიხაროდენ, ზარ–განმხდელო ურწმუნოთა მტერთაო;

გიხაროდენ, მოულოდებელო სიხარულო მოსავთა შენთაო;   

გიხაროდენ, შორად განმაოტებელო უცხოთა მხედრობათაო;      

გიხაროდენ, შესავედრებელო და მსწრაფლ–შემწეო მიმძლავრებულთაო;

გიხაროდენ, ხელისაღმპყრობელო ძვირთა შინა შთავრდომილთაო;

გიხაროდენ, უბიწოებისა მასწავლელო და გამწმენდელო სულთა ჩუენთაო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

კონდაკი 8

აჩვენე რაი ყოველთა ძლიერებაი წმიდისა ხატისა შენისაი, დედოფალო, ეკლესიამან დაადგინა დღესასწაული მოსახსენებლად დიდისა მის სასწაულისა – ურიცხუთა მტერთა ზედა ქრისტეანეთა ძლევისა, თვინიერ ბრძოლისა აღსრულებულისა ყოვლადძლიერითა მფარველობითა შენითა, და უწესს შვილთა თვისთა, რაითა ჯეროვნად პატივს–ვჰსცემდეთ საკვირველთმოქმედსა ხატსა შენსა და ვაქებდეთ ღმერთსა: ალილუია. 

იკოსი 8

ფრიად განითქუა რაი საკვირველთმოქმედებაი ხატისა შენისაი, ღმრთისმშობელო, გულისხმა–ყვეს სამღდელოთა და ერთა გამოსახვაი ღმრთივშუენიერთა პირთა მისთა, და იგინიცა განადიდე რაი ნიშ–სასწაულთა სიმრავლითა, აჰა, აწ ჩუენცა მხედველნი მადლისანი, რომელი მოგვეფინება მათ მიერ, სიხარულითა განვსცხრებით და ვღაღადებთ წადიერად:

გიხაროდენ, სიქადულო მლოცველთაო და ხსნაო ქრისტეანეთა ერთაო;

გიხაროდენ, ღმრთისა მიმართ მიმყუანებელო და მაცხოვნებელო ცოდვილთაო;

გიხაროდენ, მომმადლებელო სულიერთა და ხორციელთა ნიჭთაო;

გიხაროდენ, ურცხვენელო ხელისაღმპყრობელო მაშურალთაო;

გიხაროდენ, განმკითხველო უპოვართა და გლახაკთაო;

გიხაროდენ, ყოვლადსახიერო მკურნალო სნეულთაო;

გიხაროდენ, გამომხსნელო სიკუდიდ განწირულთაო;

გიხაროდენ, შემწეო ქურივ–ობოლთა და მწირთაო; 

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო! 

კონდაკი 9

მრავალთა სასწაულთმოქმედთა ხატთა შენთა შორის ბრწყინავს ყოვლადმოწყალეი ხატი შენი `ელეუსა~ ვლადიმირისაი, რომელსაცა პატივს–ვჰსცემთ ჩუენ და გევედრებით, ვითარცა მართლმადიდებელთა ერთა სიმტკიცესა და მხურვალესა შესავედრებელსა წინაშე ღმრთისა, რაითა  ყოველთა მთავრობასა შინა მყოფთა მოანიჭოს სული გონიერებისა და ღმრთისმოსაობისაი, კეთილად განგებისათვის ერისა ამის ჩუენისა, და ღირს ყოს დიდებად მისა: ალილუია.

იკოსი 9

ვერ შემძლებელ არს ხელოვანებაი რიტორთაი ღირსად ქებისა შენისა, ყოვლადწმიდაო ქალწულო, და ვერცა ვინ შეუძლოს აღრაცხვაი წმიდისა ხატისა შენისა სასწაულთა, რომელთა მიერ განდიდნების მართლმადიდებელი ეკლესიაი, და ერთგულნი შვილნი მისნი ლოცვითა შეუვრდებით საფარველსა მისსა, რაითა აღანთო ლამპარი გულსა შინა ჩუენსა ღმრთისადმი სიყუარულისა, და ღირს გვყო შეწირვად შენდა გალობისა: 

გიხაროდენ, დედოფალო, მეოხო სჯულისაო, და დამნერგველო ქრისტეის სარწმუნოებისაო;

გიხაროდენ, ყოველთათვის მასწავლელო ღმრთისა ნებისაო;

გიხაროდენ, ძისა შენისა მიერ მიმღებელო ურვათა ნუგეშინისცემისა მადლისაო;

გიხაროდენ, მოწყალებითა შემტკბობელო შენდამი შემოწირულისა ლოცვისაო; 

გიხაროდენ, განმაახლებელო კაცთა განხრწნილისა ბუნებისაო;

გიხაროდენ, მნათობო ქუეყანისა და სარწმუნოებისაო;

გიხაროდენ, შუენიერო სამკაულო წმიდისა ეკლესიისაო;

გიხაროდენ, ვარსკულავო ელვარეო, ხსნისა მეძიებელთათვის წარმმართებელო გზისაო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო!

კონდაკი 10

ყოველნი ხსნისა მეძიებელნი შენდა მოვივლტით, ჰოი, გულმოწყალეო დედაო, და წარდგომილნი წინაშე საკვირველთმოქმედისა ხატისა შენისა სიყუარულითა მოვიხსენებთ ყოველთა წყალობათა შენთა, კაცთმოყუარებითა შენითა ქრისტეანეთა შესაწევნელად აღსრულებულთა, და გევედრებით ხსნასა სულთა წარმწყმედელთა მათ ცოდვათაგან, რაითა შენ მიერ მოვიხუეჭდეთ სულისა ცხორებასა, და მარადის ვუგალობდეთ ღმერთსა: ალილუია.

იკოსი 10

ზღუდეი ხარ და მცველი ყოველთა შენდა მოვლტოლვილთა, ჰოი, ხატო საკვირველო, და მარადის გარდამოუვლენ რაი წყალობათა  და მრავალსახეთა შეწევნათა მიერ იხსნი ყოველთა ჭირთა და საფრხეთაგან, არა დაგვიხშო ჩუენცა კარი შეწევნისაი, და თანა–წარგუხადე განსაცდელნი და ეშმაკთა კუეთებანი მოსავთა შენთა და მგალობელთა:

გიხაროდენ, განდიდებითა სასწაულთა შენთაითა მთავართა და მეფეთა განმამტკიცებელო;

გიხაროდენ, მღდელობისა სიწმიდითა განმაშუენებელო;  

გიხაროდენ, მხედრობათა ახოვნებითა განმაძლიერებელო;  

გიხაროდენ, მუშაკთა ნაყოფიერმყოფელო და მშიერთა გამომზრდელო; 

გიხაროდენ, ყოვლისაგან მანქანებისა საეშმაკოისა გამომხსნელო;

გიხაროდენ, შეპყრობილთაგან სულთა ბოროტთა განმდევნელო; 

გიხაროდენ, უნაყოფოთათვის შვილიერებისა აღმდგენელო;

გიხაროდენ, მვედრებელთა მიმართ წყალობითა მიდრეკილო და მოსავთა შენთა განმამხნევებელო; 

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო!

კონდაკი 11

ღრთივმავალ ვარსკულავად გამოუჩნდა წმიდაი ხატი ეგე შენი, დედოფალო, ერსა რუსეთისასა, რამეთუ ნათლითა მისითა წარმართებულნი მრავალგზის ჰყოფდენ ძლევათა მტერთა ზედა, და განაოტებდნენ ლაშქართა მხდომთათა, ეგრეთცა მფარველ ექმენ ქუეყანასა ჩუენსა, რაითა შენ მიერ ხსნილი მრავალთა მტერთა და საფრხეთაგან ვიხარებდეთ და ვადიდებდეთ უფალსა: ალილუია.

იკოსი 11

მცნობელმან კაცთა ბუნების უძლურებისამან, ქალწულო, წმიდაი ხატი შენი, ვითარცა მხსნელი უხილავთა და ხილულთა ვნებათაგან, ძუელ–ოდესმე მიანიჭე რაი მართლმადიდებელთა სლავთა, არა დაუტევებდი ერსა მას, ყოვლადწმიდაო, შეჭირვებასა შინა, გარნა მრავალსა ჟამსა მას მუზეუმსა შინა ტყუე ქმნილი, დიდი პატივითა დააბრძანეს ტაძარსა, რაითა ყოველნი შენდა მოლტოლვილი გიგალობდეს და გნატრიდეს, ვითარცა უსაკუთრესსა მფარველსა თვისსა:

გიხაროდენ, სხივცისკროვანო მზეო, მორწმუნეთათვის ძლევათა ტკბილისა ნათლისა მიმფენელო; 

გიხაროდენ, გულმოწყალეო დედოფალო, უცხოითა მით საკვირველებითა ხატისა შენისა ძლიერებისა გამომაჩინებელო;

გიხაროდენ, დღეთა მათ შინა მტერთა ხდომათასა მსწრაფლ–შემწეო;

გიხაროდენ, წარმავალთა მწუხარებათა შინა ნუგეშინისცემისა  მომცემელო;

გიხაროდენ, დედობრივითა თანა–ლმობითა ბოროტად სლვისაგან მომდრეკელო;

გიხაროდენ, მზვაობართა და ურჩთა მამხილებელო; 

გიხაროდენ, ცოდვილთა სინანულად მომწოდებელო;

გიხაროდენ, საღმრთოისა გულისხმისყოფისა მომნიჭებელო;

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო!

კონდაკი 12

ნუსადა განგვაშორებ მადლსა შენსა და კურთხევასა, ჰოი, მოწყალებისა წყაროო, ვლადიმირისა ღმრთისმშობელო, და ვითარცა მრავალგზის შეიწყალე სლავთა ნათესავი აღწვედისაგან და ქალაქნი მათნი სრულისა მოსრვისაგან, ეგრეთცა გვიხსენ მართლმადიდებელნი ერნი, და უვნებლად დაგვიცევ მბრძოლთა და წინააღმდგომთა ჩუენთაგან, რაითა მშვიდობითა განვვლოთ საწუთოი ესე, და ღირს ვიქმნნეთ დიდებად ღმრთისა: ალილუია.

იკოსი 12

ვუგალობთ აღურაცხელთა წყალობათა შენთა, ღმრთისმშობელო, ვითარცა ძუელთა მათ დღეთა შინა, ეგრეთვე ჟამსაცა ამას აღსრულებულთა, და ვუწყით რაი დედობრივი სიყუარული შენი სამწყსოისა მიმართ ძისა შენისა, გევედრებით: ნუ მოგვაკლებ ზეციერსა საფარველსა შენსა, რაითა სინანულმან ჩუენმან განსაცდელი იგი დაქცევისაი დახსნას, მსგავსად ნინეველთაისა, და ღირს ვიქმნნეთ შეწირვად შენდა `გიხაროდენისა~:

გიხაროდენ, ხატო საკვირველო, მოსავთა შენთა მსწრაფლ–შემწეო, და ზედამდგომელო; 

გიხაროდენ, გულთა შინა ჩუენთა ღმრთისა შიშისა შთამსახველო;

გიხაროდენ, დედათათვის სულიერისა სიმტკიცისა და კრძალულებისა მასწავლელო; 

გიხაროდენ, ყოველთა პატიოსანთა მეუღლეთა მაკურთხეველო; 

გიხაროდენ, მხურვალეთა ვედრებათა ჩუენთა შემსმენელო;        

გიხაროდენ, ძლიერებითა შენითა უძლურებისა ჩუენისა აღმავსებელო;

გიხაროდენ, დაშრეტილთა თუალთა სულისათა აღმხელელო;

გიხაროდენ, უმეცრებისა სიღრმითგან ნათელსა უკუდავებისასა აღმომყუანებელო;      

გიხაროდენ, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო, ხატისა შენისაგან წყალობათა გარდამომადინებელო!

კონდაკი 13

ჰოი, ყოვლადძლიერო მფარველო ჩუენო ქალწულო ღმრთისმშობელო, აწ შეიწირე კნინი ესე ვედრებაი ჩუენი, რომელნი გალობითა თაყუანის–ვჰსცემთ საკვირველსა ამას ხატსა შენსა – ვლადიმირისად წოდებულსა, და გევედრებით: გვიხსენ ჩუენ ყოველთა სენთა და ურვათაგან, და დახსენ ზახებაი უხილავთა და ხილულთა მტერთა ჩუენთა, რაითა ყოველთა მართლმადიდებელთა კეთილად განგვემარჯვოს და ლოცვაი ჩუენი შეწირულ იყოს წინაშე ღმრთისა: ალილუია.

ეს კონდაკი იკითხება 3-გზის, შემდეგ იკოსი 1 და კონდაკი 1 

სავედრებელი ლოცვა

ჰოი, ყოვლადმოწყალეო დედაო და დედოფალო ზეცისა და ქუეყანისაო; ჭეშმარიტო წინამძღუარო ცხორებისა ჩუენისაო და უძლეველო ზესთამბრძოლო ყოვლისა მორწმუნისა ერისაო; ურიცხუთა მტერთა ზედა–დასხმისაგან დამცველო და მხსნელო განბოროტებისაგან მოყუასისაო; წყაროო მოწყალებისაო და შესავედრებელო ყოვლისა სოფლისაო; მრავალთა ნიშ–სასწაულთა მოქმედო და მეოხო ჩუენო წინაშე ღმრთისაო!

ჰოი, მხოლოო სასოებაო ჩუენო და სიხარულო, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო ვლადიმირისაო, გმადლობთ შენ ყოველთა ქველისმოქმედებათა შენთათვის, რომელი ჰქმენ ქრისტიანეთათვის და გევედრებით: აწ აღანთე საღმრთოი ცეცხლი მოშურნეობისაი გულთა შინა ჩუენთა, რაითა არა გარდავხდეთ მცნებათა მისთა, და განგვამტკიცენ მართლ–სარწმუნოებასა შინა, რაითა ურიცხუთა მტერთა და განმხრწნელთა საცთურთაგან გარე–შეცულნი დავხსნიდეთ ყოველსა ბოროტსა ძალსა წინააღმდგომთა ერისა და ეკლესიისა ჩუენისათა.  მრავალშემძლებელითა ძალითა შენითა დაიფარე და განამტკიცე უწმიდესი და უნეტარესი, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს პატრიარქი და მცხეთა–თბილისის მთავარეპისკოპოსი, და ბიჭვინთისა და ცხუმ–აფხაზეთის მიტროპოლიტი, მამაი ჩუენი ილია, ყოვლადსამღდელონი მიტროპოლიტნი, მთავარეპისკოპოსნი და ეპისკოპოსნი, და ყოველნი სამღდელო და სამონაზვნო წესნი. განაძლიერე ღმრთისმსახურნი, ქრისტეისმოყუარენი მთავრობანი და მხედრობანი, და ყოველნი მართლმადიდებელნი ქრისტეანენი.

ჰოი, ყოვლადსახიერო და ურცხვენელო შუამდგომელო ჩუენო, ყოვლადწმიდაო ღმრთისმშობელო! აწ მოიხილე ჩუენ ზედა, და შეგვაწყნარე ძესა შენსა, ქრისტესა ღმერთსა ჩუენსა, რაითა დაიცვას ქუეყანაი და ერი ჩუენი სიყმილისაგან, სრვისა, რღვნისა, ცეცხლისა, მახვილისა, ზედა–დასხმისაგან მტერთაისა და ძმათა შორის ბრძოლისგან, მონებისაგან ეშმაკისა და უწმიდურთა სულთა ყოვლისა მოქმედებისაგან, უცნაურისა სენისა და სიკუდილისაგან, რაითა უბრკოლველად თანა–წარვხდეთ საცთურთა მათ სოფლისათა, და ქრისტეანობითსა აღსასრულსა მიმთხვეულნი ზეცათა იერუსალეიმსა შინა ვადიდებდეთ მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ღირს არს ჭეშმარიტად რაითა გადიდებდეთ შენ, ღმრთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად უბიწოდ და დედად ღმრთისა ჩუენისა, უპატიოსნესსა ქერობინთასა და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებთ.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. 

უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის), 

უფალო, იესო ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლადწმიდისა დედისა შენისაითა, ძლიერებითა საკვირველმოქმედისა ხატისა მისისა ვლადიმირისათა, და ყოველთა წმიდათაითა, შეგვიწყალენ ჩუენ, ამინ.

თარგმნა ნონა ნამგალაძემ

გადაამუშავა და შეავსო თინათინ მჭედლიშვილმა

რედაქტორი ნონა ნამგალაძე

დაუჯდომელი საგალობელი წმიდისა დიდმოწამისა მინასი სასწაულთმოქმედისა

PDF ვერსია დასაბეჭდათ: დაუჯდომელი საგალობელი წმიდისა დიდმოწამისა მინასი სასწაულთმოქმედისა

 

ლოცვითა წმიდათა მამათა ჩუენთათა, უფალო იესუ ქრისტე, ღმერთო ჩუენო, შეგვიწყალენ ჩუენ, ამინ.

დიდებაი შენდა, ღმერთო ჩუენო, დიდებაი შენდა.

მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო, მოვედ და დაემკვიდრე ჩუენ შორის და წმიდა–მყვენ ჩუენ ყოვლისაგან ბიწისა და აცხოვნენ, სახიერო, სულნი ჩუენნი.

წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკუდაო, შეგვიწყალენ ჩუენ (3-გზის). 

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ყოვლადწმიდაო სამებაო, შეგვიწყალენ ჩუენ; უფალო, გვიხსენ და გვილხინე ცოდვათა ჩუენთაგან; მეუფეო, შეგვინდვენ უსჯულოებანი ჩუენნი; წმიდაო მოიხილე და განჰკურნენ უძლურებანი ჩუენნი სახელისა შენისათვის.

უფალო, შეგვიწყალენ (3-გზის). 

დიდებაი მამასა და ძესა და სულსა წმიდასა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

მამაო ჩუენო, რომელი ხარ ცათა შინა, წმიდა იყავნ სახელი შენი, მოვედინ სუფევაი შენი, იყავნ ნებაი შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქუეყანასა ზედა, პური ჩუენი არსობისაი მომეც ჩუენ დღეს, და მომიტევენ ჩუენ თანანადებნი ჩუენნი, ვითარცა ჩუენ მიუტევებთ თანამდებთა მათ ჩუენთა და ნუ შემიყუანებ ჩუენ განსაცდელსა, არამედ მიხსენ ჩუენ ბოროტისაგან, ამინ.

 უფალო, შეგვიწყალენ (12-გზის). 

მოვედით, თაყუანის–ვსცეთ მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა. 

მოვედით, თაყუანის–ვსცეთ და შეუვრდეთ ქრისტესა, მეუფესა ჩუენსა ღმერთსა. 

მოვედით, თაყუანის–ვსცეთ და შეუვრდეთ თვით ქრისტესა, მეუფესა და ღმერთსა ჩუენსა.

კონდაკი 1

ქებით შეგამკობთ, ვითარცა ქრისტეს ახოვანსა მხედარსა და მხნესა მოწამესა, და გევედრებით: შეგვაწყნარე სახიერებასა მისსა, რაითა წმიდა ჰყოს გულისსიტყუაი და სული ჩუენი, ნეტარო, და განსდევნოს წყუდიადი ცოდვათა და ვნებათა ჩუენთა, რაითა ვიხსნეთ ეშმაკის მახეთაგან და სავსენი მადლიერებითა ღირს ვიქმნნეთ გალობად შენდა: გიხაროდენ, სასწაულთმოქმედო და მსწრაფლშემწეო, დიდმოწამეო მინა!

იკოსი 1

მრჩობლი ღუაწლი აღასრულე ქუეყანასა ზედა ქრისტეისთვის, წმიდაო მინა, – ანგელოზებრივი – უდაბნოსა შინა, და მარტვილებრივი – სისხლთა დათხევითა, და მრჩობლთაცა გვირგვინთა ღირს იქმენ რაი მოღებად ღმრთისაგან, აწ ჩუენცა შეგვეწიე მისა მიმართ, წარჰმართოს ცხორებაი ჩუენი მცნებათა მიმართ მისთა, რაითა ყოველთა სათნოებათა შინა წარვემატოთ და ღირს ვიქმნნეთ შეწირვად შენდა გალობისა: 

გიხაროდენ, ნათელო შარავანდედო სიმართლისა მზისაო;

გიხაროდენ, მჭურეტელო სამბრწყინვალისა ღმრთისა დიდებისაო;

გიხაროდენ, მისგან მომღებელო დიდმოწამისა გვირგვინისაო;

გიხაროდენ, მაგალითო საღმრთოისა მხედრობისაო;

გიხაროდენ, მაჩვენებელო ღმრთისმოსავობისა ხატისაო;

გიხაროდენ, მოშურნეობითა დამცველო მართლსარწმუნოებისაო;

გიხაროდენ, უხრწნელთა ნაწილთა შენთა მიერ განმასულნელებელო ყოვლისა სოფლისაო;

გიხაროდენ, რჩეულო სამკაულო ქრისტეს წმიდისა ეკლესიისაო; 

გიხაროდენ, სასწაულთმოქმედო და მსწრაფლშემწეო, დიდმოწამეო მინა!

კონდაკი 2

უნაყოფოი დედაი შენი მხურვალედ ევედრებოდა რაი შვილიერებასა ღმრთისმშობელსა, „ამინ“ – ის დამოწმებითა ემცნო აღსრულებაი თხოვისა თვისისაი წინაშე ხატისა მისისა მდგომარესა, და აუწყა რაი მეუღლესა თვისსა, ეტყოდა სარწმუნოებითა:  „აღსრულდეს ნებაი ღმრთისა“, და მიეცათ რაი ძეი, სახელგდვეს მინა, პატივსაცემად „ამინ–ისა“ და არცაღა დასცხრებოდენ ქებად, და დიდებად და  ღმრთისა: ალილუია.

იკოსი 2

იყავ რაი ნათესავით და ტომით ეგვიპტელი, ქრისტეანეთა მშობელთა მიერ აღიზარდე ღმრთისმოსავობითა, და შემდგომად გარდაცვალებისა მათისა, ჯერეთცა ყრმაი არა მიიდრიკე უსჯულოებისადმი, და სიჭაბუკესა შინა იწყე რაი მსახურებაი ლაშქარსა ჰრომისასა, მოიზღუდე რაი თავი თვისი ჭეშმარიტითა სარწმუნოებითა, და არა დასცხრებოდი დიდებად ღმრთისა, აწ ჩუენცა გვიმეოხე მისა მიმართ, რაითა დაამშვიდოს სოფლის ღელვათაგან შერყეულნი გულნი ჩუენნი, და აღგვძრას გალობად სიწმიდისა შენისა: 

გიხაროდენ, მხედრობითსა შინა წყობასა გამოცდილო;

გიხაროდენ, ცხორებისა შენისა სიწმიდითა განმლეველო; 

გიხაროდენ, ლოცვითა მხურვალიტა საღმრთოდ შეჭურვილო;

გიხაროდენ, მარხვითა და მღვიძარებითა განწმედილო;

გიხაროდენ, მაღალსა ნებასა უფლისასა უზაკველითა გონებითა მინდობილო;

გიხაროდენ, ერთგულებითა მისითა და ჭეშმარიტებითა შემოსილო;

გიხაროდენ, მართლითა მსჯავრითა შემკობილო;

გიხაროდენ, სათნოებისა სრულსა საზომსა მიწევნულო;

გიხაროდენ, სასწაულთმოქმედო და მსწრაფლშემწეო, დიდმოწამეო მინა!

კონდაკი 3

ხედვიდი რაი წარმართობისა ამაღლებასა ქალაქსა შინა შენსა, არცაღა გეწადა მსახურებაი უღმრთოთა ხელისუფალთაი, და ჭარმაგობასა მიწევნულმან ქრისტეისთვის დაუტევე რაი პატივი მხედრობისაი, განხვედ უდაბნოსა და მახლობელად მკვიდრნიცა განანათლენ ქადაგებითა, გარნა ქრისტემან უწყოდა სიმტკიცეი გონებისა შენისაი და ზეგარდამო გიბრძანა სარწმუნოებისა მისისა აღსარებაი წინაშე მეკერპეთა, დაბნელებულთა ცოდვითა და სავსეთა ცთომითა ეშმაკთა მონებისაგან, რაითა უქადაგო ჭეშმარიტებაი და აღძრა წარმართნი დიდებად ღმრთისა: ალილუია.

იკოსი 3

ნებსით თვისით მიისწრაფდი რაი ღუაწლთა მიმართ მსგავსად მხსნელისა შენისა, მიხვედ ქალაქსა მას, სადაცა მსახურებდი მრავალსა წელსა, და მკვიდრნი მისნი დღესასწაულობდენ რაი პატივსაცემად „ღმერთთა“ თვისთა, უგუნურებაი მათი ამხილე საკერპოსა მას ტაძარსა, და უშიშად უქადაგებდი ყოველთა ერთსა ჭეშმარიტსა ღმერთსა, მას ევედრე, რაითა მართლ–სარწმუნოებასა შინა განგვამტკიცოს და ღირს გვყოს გალობად შენდა:

გიხაროდენ, ჭეშმარიტითა სარწმუნოებითა გულისა შენისა კეთილად განმწმედელო; 

გიხაროდენ, ქრისტეისგან უშიშად მხილებისა კადნიერებისა მიმღებელო;

გიხაროდენ, კეთილისა განზრახვისა გულსა შინა შენსა დამდებელო;

გიხაროდენ, ჯუარისა მისისა მხართა შენთა ზედა აღმღებელო;

გიხაროდენ, ეშმაკის ცთუნებათა ლოცვითა განმდევნელო;

გიხაროდენ, სწავლათა ზეცისათა გამომთქუმელო;

გიხაროდენ, კერპთა სიგლახაკისა გამომაჩინებელო;

გიხაროდენ, მრავალღმრთეებისა საცთურისა განმაქიქებელო;

გიხაროდენ, სასწაულთმოქმედო და მსწრაფლშემწეო, დიდმოწამეო მინა!

კონდაკი 4

სიკუდილისაგან ცხორებად საუკუნოდ აღმოუწოდე რაი წარმართთა, ხედვიდენ ღმერთთა მათთა დამცრობასა, და განძვინვებულნი გგუემდენ და წარგადგინეს რაი წინაშე ქალაქის მთავრისა, მრისხანედ გკითხვიდა ვინაობასა შენსა, წმიდაო, და ქრისტეანედ სახელსდებდი რაი თავსა თვისსა, უსჯულოებაი მათი ამხილე, და უშიშად ადიდებდი ღმერთსა: ალილუია.

იკოსი 4

მაშინ გიცნეს შენ, ახოვანო, ვითარცა მხედარი ლაშქრისა მათისაი, და აუწყეს რაი პიროსსა, შენცა ეტყოდი, წმიდაო მინა, თუ რაისათვის დაუტევე მხედრობაი, და ყოველთა მოუწოდდი დიდებად საუკუნოისა მეუფისა, აწ ჩუენცა გვიოხე მისა მიმართ, რაითა აღანთოს გულსა შინა ჩუენსა საღმრთოი ცეცხლი მოშურნეობისაი და აღგვძრას ქებად და შესხმად სიმხნისა შენისა და სიწმიდისა:

გიხაროდენ, საღმრთოითა გამოცხადებითა განმტკიცებულო;

გიხაროდენ, ქრისტეს სარწმუნოებისა მხნედ აღმსარებელო;

გიხაროდენ, მისთვის ყუედრებისა და კიცხევისა დამთმენელო;

გიხაროდენ, ჭეშმარიტებისა შეუბღალველად დამცველო;

გიხაროდენ, საკერპოთა ველურობისა კადნიერად დამხსნელო;

გიხაროდენ, სანთელო, გონიერთა განმანათლებელო და უგუნურთა დამწველო;

გიხაროდენ, უღმრთოებასა შინა დანთქმულთა სულთა შესამეცნებელად ღმრთისა აღმომწოდებელო;

გიხაროდენ, ვნებათაგან დაბრმობილთა თუალთა სულისათა აღმხელელო;

გიხაროდენ, სასწაულთმოქმედო და მსწრაფლშემწეო, დიდმოწამეო მინა!

კონდაკი 5

ჰოი, დიდებული სიმხნეი შენი, ახოვანო, რამეთუ წარგადგინეს რაი სამსჯავროსა, პირველ ლიქნითა ეწადა მონადირებაი გულისა შენისაი მთავარსა, და ვერცაღა მოგაქცია რაი კერპთმსახურებასა ზედა, ჰგონებდა მოდრეკასა შენსა ტანჯვითა, და უბრძანა რაი მტარვალთა უწყალოდ გუემაი შენი ხარის ძარღვითა, მტკიცედ დეგ ქრისტეს სარწმუნოებასა ზედა, და ადიდებდი მას, ვითარცა ღუაწლისდამდებელსა შენსა: ალილუია.

იკოსი 5

გულისწყრომითა აღივსო მსაჯული იგი, და ბრძანა რაი ძელსა ზედა დაკიდებაი შენი ფერხითა, რკინის ფოცხითა ხუეტდენ ხორცთა შენთა, და მსგავსად პავლე მოციქულისა ღაღად–ყავ: „ვინ განმაშორნეს ჩუენ სიყუარულსა მას ქრისტესსა: ჭირმან ანუ იწროებამან, დევნამან ანუ სიყმილმან, შიშლოებამან ანუ ურვამან ანუ მახვილმან?“, და არა გარდახედ სჯულისაგან შენისა, აწ ჩუენცა დაგვიფარე სულთა წარმწყმედელისაგან საცთურისა, და ღირს გვყავ გალობად შენდა „გიხაროდენისა“:

გიხაროდენ, საღმრთოითა მოშურნეობითა უღმრთოთა მთავართა და მსაჯულთა მამხილებელო;

გიხაროდენ, წარმართთა უსჯულოებისა მარცხვენელო;

გიხაროდენ, ქრისტეს სჯულისა ახოვნებითა დამცველო;

გიხაროდენ, მისთვის დილეგისა წყუდიადისა თავს–მდებელო;

გიხაროდენ, დაუთმენელთა ტანჯუთა სიმხნითა დამთმენელო;

გიხაროდენ, განსაცდელთა მათ საშუებლად შემრაცხველო;

გიხაროდენ, ბოროტ–მადიდებელთა კადნიერებისა შემმუსრველო;

გიხაროდენ, მართლმადიდებლობისა სარწმუნოებისა ვაზისა დამნერგველო;

გიხაროდენ, სასწაულთმოქმედო და მსწრაფლშემწეო, დიდმოწამეო მინა!

კონდაკი 6

ღუაწლით–შემოსილმან სიმხნემან შენმან უფროის განარისხა მთავარი იგი და ბრძანა რაი ტანჯვაი შენი და აღჭრაი ტყავისაი, უშიშად ღაღად–ყავ: „განვიძარცვავ სამოსსა ტყავისასა და შევიმოს ქიტონსა ცხორებისასა“, და იწყეს რაი მოწვაი ხორცისა შენისაი სანთლებითა, შეურყეველად დაითმენდი მწარესა სალმობასა, და მიუგებდი: `არა მეშინის თქუნგან, რომელთა ძალგიძთ მოწყვიედაი ხორცისაი, ხოლო სულისა ვერ ხელ–გეწიფებით მოკლვად~, და მადლობდი უფალსა, განმამტკიცებელსა შენსა: ალილუია. 

იკოსი 6

ვერა დაითმინა რაი შენგან გამოსრულნი სიტყუანი სიბრძნისანი მთავარმან, განკვირვებულნი გკითხვიდა, თუ ვითარ განისწავლე მხედარი ეგე საღმრთოსა მას სჯულსა შინა, და შენცა მიუგე სიტყუანი ქრისტეისნი: „წინაშე მთავართა და მეფეთა წარდგომილნი ნუ ჰზრუნავთ, თუ ვითარ იტყოდეთ, რამეთუ მოგეცეს თქუენ სიტყვისგებაი მას ჟამსა შინა“, აწ ჩუენთვისცა ევედრე ღმერთსა, რაითა მოგვმადლოს სიბრძნეი, და ძალი დაცვად მამულისა და სარწმუნოებისა ჩუენისა, და ღირს გვყოს შეწირვად შენდა სამადლობელისა:

გიხაროდენ, საუნჯეო სულისა წმიდისაო;

გიხაროდენ, მესაიდუმლეო ღმრთის მხილველობისაო;

გიხაროდენ, მქადაგებელო ქრისტეს, ხორცითა მოსრულისა ღმრთისა ძისა სახარებისაო;

გიხაროდენ, მხნედ განმბასრველო კაცთა ხელოვანებითა შეთხზულისა სჯულისაო;

გიხაროდენ, შეურაცხმყოფელო რკინისა სიმახვილისა და ცეცხლისა სიმხურვალისაო;

გიხაროდენ, ახოვნად დამთმენელო ასოთა შენთა დაბძარვისაო;

გიხაროდენ, ტყუეობასა შინა დამმარხველო სულისა აზნაურებისაო;

გიხაროდენ, ას–წილად აღმაორძინებელო შენდა მოცემულისა ტალანტისაო;

გიხაროდენ, სასწაულთმოქმედო და მსწრაფლშემწეო, დიდმოწამეო მინა!

კონდაკი 7

რისხვითა აღაგზო უსჯულოი იგი სიმტკიცემან შენმან, და ღაღადყო: „დაუტევე, მინა, უქმად მეტყველებაი და აღირჩიე ცხორებაი ანუ სიკუდილი ქრისტეისთვის“, და შენცა უშიშად მიუგებდი: „მე ქრისტიანე ვიყავ, ვარ და ვიქნები მარადის, და ვერა მძლევთ წამებითა, რამეთუ მწე არს ჩემი ზეცათა მეუფისა მხედრობაი“, და აქებდი ღმრთეებასა მისსა: ალილუია.

იკოსი 7

ვერა მიდრიკა გული შენი ჭეშმარიტებისაგან მთავარმან, და ეწადა განტევებაი შენი მცირე ჟამითა, რაითა ნებსით განუდგე ქრისტესა ღმერთსა, გარნა შენ, მხედრად მისად აღუარებდი თავსა თვისსა, და ეშმაკად სახელ–სდებდი რაი კერპთა, მტკიცედ აღუთქუამდი, ვითარმედ არაოდეს შესწირვიდი მათ მსხუერპლსა, აწ ჩუენთვისცა ევედრე ღმერთსა, რაითა მოგვანიჭოს ძლევაი ყოველთა მტერთა და საცთურთა ზედა, და აღგვძრას გალობად შენდა:

გიხაროდენ, სასოებითა ღმრთისაითა ხორციელთა სატანჯუელთა მხნედ თავსმდებელო; 

გიხაროდენ, მისთვის მრავალფერთა გუემათა და წყლულებათა ახოვნად დამთმენელო;

გიხაროდენ, უაღრეს რიტორთაისა მეტყველო;

გიხაროდენ, ღმრთივსულიერთა წერილთა მქადაგებელო;

გიხაროდენ, დაფარულთა საიდუმლოთა განმმარტებელო;

გიხაროდენ, ბრძნადმეტყუელებითა შენითა ყოველთა განმაკვირვებელო;

გიხაროდენ, ღმრთისმბრძოლთა სილაღისა დამამხობელო;

გიხაროდენ, ყოველთა ურწმუნოთა პირისა დამაყოფელო;

გიხაროდენ, სასწაულთმოქმედო და მსწრაფლშემწეო, დიდმოწამეო მინა!

კონდაკი 8

ვერცაღა განაქარვა რაი მგზებარებაი შენი ტანჯვითა, ახოვანო, უბრძანა მოკუდინებაი შენი მთავარმან, და ლოცვითა წარუპყარ რაი ქედი თვისი მახვილსა, წარგკვეთა წმიდაი თავი მტარვალმან, და წმიდაი ნეშტი შენი შთააგდო რაი ცეცხლსა, ძუალნი შენნი მოკრიბნეს მორწმუნეთა და შემურეს რაი ნელსაცხებელითა, დაკრძალეს ფარულად და დიდებასა აღუვლენდენ ღმერთსა: ალილუია.

იკოსი 8

ზეგარდამოითა წოდებითა დაჰბეჭდე რაი სარწმუნოებაი შენი მოწამეობისა ღუაწლითა, პოვე მადლი წინაშე ღმრთისა, და შეგრთო რაი კრებულსა მას მარტვილთასა, მოგანიჭა ძალი მოსავთა შენთა შეწევნისაი, ხოლო წმიდაი ნეშტი შენი წარიღო დამან შენმან ეგვიპტესა, და მიუბოძა რაი ალექსანდრიისა მწყემსმთავარსა, დასრულდა რაი დევნაი, ზეგარდამო ეუწყა წმიდასა ათანასეს, ალექსანდრიისა პატრიარქსა, რაითა უდაბნოსა წარიღოს ლუსკუმაი შენი ვეცხლისაი, და დადგა რაი აქლემი ადგილსა ერთსა, გულისხმაყვეს ნებაი ღმრთისა და დაგკრძალეს გალობითა:

გიხაროდენ, ბრწყინვალედ სრულ–მყოფელო უძლეველისა სრბისა შენისაო; 

გიხაროდენ, ზუარაკო, ქრისტეისთვის დამთხეველო სისხლისაო;

გიხაროდენ, მსხუერპლად სათნოდ ღმრთისად შემწირველო სულისა თვისისაო;

გიხაროდენ, მომღებელო სასწაულთა და კურნებათა ძალისაო;

გიხაროდენ, მორწმუნეთათვის გარდამომავლინებელო შენისა მოწყალისა შუამდგომლობისაო;

გიხაროდენ, ცხორებისათვის ჩუენისა მეოხო წინაშე ზეციერისა საყდრისაო; 

გიხაროდენ, აღმხოცველო ყოვლისა ჭირისა და ურვისაო;

გიხაროდენ, მსწრაფლ გამომაჩინებელო უჩინოდ–ქმნილისაო;

გიხაროდენ, სასწაულთმოქმედო და მსწრაფლშემწეო, დიდმოწამეო მინა!

კონდაკი 9

დავიწყებულ იქმნა რაი საფლავი შენი, წმიდაო, მახლობლად მისა კაცი ერთი მწყსიდა ცხოვართა თვისთა, და დიოდა რაი მუნ მცირეი წყაროი, სნეული კრავი მისი შთავარდა ტბორსა და განიკურნა, ხოლო განცვიფრებულმან მწყემსმან აღრია წყალი მიწასა და წაცხებითა მისითა კურნავდა რაი ცხოვართა და კაცთა, ესმა მეფესა კონსტანტინე დიდსა და წარმოგზავნა ასული თვისი, რამეთუ სნეულ იყო, და იგიცა განიკურნა რაი საკვირველად, პოვა მან საფლავი შენი საღმრთოითა ხილვითა და აქებდა ღმერთსა, წმიდათა შორის საკვირველსა: ალილუია.

იკოსი 9

ესმა რაი საკვირველნი იგი კურნებანი და პოვნაი სამარხისა შენისაი მეფესა, შუენიერი ტაძარი აღაშენა მას ზედა, და მარადის მას შინა იყოფოდი რაი უხილავად, მხურვალე შემწედ გამოუჩნდი ოქროისათვის მოკუდინებულსა ვაჭარსა, მოისწრაფდა რაი თაყუანის–საცემად ნაწილთა შენთა, და აღადგინე საკვირველად, ხოლო ვეცხლისმოყუარეი მკულელი მისი ამხილე და აღძარ სინანულად, ეგრეთვე აწ ანგელოზთა მიერ განდევნე ჩუენგან ყოველი ბოროტი და ღირს გვყავ გალობად შენდა:

გიხაროდენ, ეკლესიისა მიერ აღრაცხულო შორის დიდმოწამეთაო; 

გიხაროდენ, წყალობათა შენთა სიტკბოებითა აღმავსებელო მორწმუნეთაო;

გიხაროდენ, აღმსარებლობისა ღუაწლსა შინა განმამტკიცებელო მრავალთაო;

გიხაროდენ, სრულიად აღმხოცველო სულთა წყლულებათაო;

გიხაროდენ, განმკურვნელო ხორცთა უკურნებელთა სალმობათაო;

გიხაროდენ, შემწეო დედათაო და შვილიერმყოფელო ბერწთაო;

გიხაროდენ, სიბილწისა და მანკიერებისაგან დამხსნელო ყრმათაო;

გიხაროდენ, აღმადგინებელო დავრდომილთა და საპყართაო;

გიხაროდენ, სასწაულთმოქმედო და მსწრაფლშემწეო, დიდმოწამეო მინა!

კონდაკი 10

ვაქებთ რაი სასწაულთა შენთა, წმიდაო მინა, მოვიხსენებთ ღმრთისმოყუარესა სოფიას, მიისწრაფდა რაი ტაძარსა შენსა, რამეთუ მისთვის პატივისაი ახდაი ეწადა მხედარსა, გარნა წარიტაცა იგი აღბორგებულმან ცხენმან, და დააგდო რაი წინაშე ტაძრისა შენისა, აღიარა ბოროტი განზრახვაი თვისი, და სინანულითა შეუვრდა საფლავსა შენსა, სადაცა უტყვი იგი და მკელობელი გევედრებოდენ შეწევნასა, და გამოეცხადე რაი კაცსა მას მკელობელსა, განკურნე უტყვისა ქალისა თანა საკვირველად, და მადლიერებითა გნატრიდენ და აქებდენ ზეცათა მეუფესა: ალილუია. 

იკოსი 10

ოდეს იხილა სასწაული შენი ვინმე ჰურიამან, ამხილე რაი ქრისტეანე მეგობარი მისი, რომელსაცა ეწადა მიტაცებაი ოქროისა მისისა, შეიწყნარა ქრისტეს სარწმუნოებაი, და სიყუარული მისი აღმობრწყინდა რაი გულსა შინა მისსა, მიიღო ნათლისღებაი, ხოლო უგუნურმან ქრისტეანემან, სინანულისა მიერ ცოდვათა ლხინებაი, აწ ჩუენცა ვსასოებთ შეწევნასა შენსა, რამეთუ არცა ვის განუტევებ შეუწევნელად, და აღმოვსთქუამთ ქებულებათა შენთა:

გიხაროდენ, უძლურთა უღონოებისა მტვირთველო;

გიხაროდენ, უსამართლოდ დევნულთა მწყალობელო;

გიხაროდენ, მიმძლავრებულთა მადლმოსილო შუამდგომელო და განწირულთა მფარველო;

გიხაროდენ, საზრდელო სიმართლისა მწყურნებთაო და გლახაკთა ნუგეშინისმცემელო; 

გიხაროდენ, ცოდვისმოყუარეთა კაცთათვის თავშეკავებისა სიტკბოებისა მასწავლელო;

გიხაროდენ, ბოროტისამოქმედთა სინანულად მომაქცეველო;

გიხაროდენ, კეთილმორწმუნეთა მთავრობათა და მხედრობათა მაკურთხეველო;

გიხაროდენ, მოღუაწეთა სამკაულო და კეთილად განკრძალულთა მღდელთა შემყვარებელო; 

გიხაროდენ, სასწაულთმოქმედო და მსწრაფლშემწეო, დიდმოწამეო მინა!

კონდაკი 11

ფრიად განითქუა რაი ღუაწლი შენი, ვითარცა ქრისტეს დიდებულისა მხედრისა და მარტვილისაი, მრავალთა ქალაქთა და დაბებთა აღაშენეს ტაძარნი და მონასტერნი სახელსა ზედა შენსა, და შეამკვეს რაი ხატთა შენთა მიერ და სიწმიდეთა, ურიცხვი ერი და სიმრავლეი მხედართაი შეგივრდებიან, ვითარცა მფარველსა მათსა, და აჰა, აწ ჩუენცა შეგვედრებთ საყუარელსა მამულსა ჩუენსა, რაითა ვიდრე აღსრულებადმდე საუკუნეთა დაგვიცვა მკვიდრნი მისნი, და აღგვძრა ქებად შენდა და გალობად ღმრთისა: ალილუია.

იკოსი 11

დიდებულისა სასწაულისა ნათლითა განანათლე გული ევტროპეისი, ვეცხლისმოყუარებითა დაბნელებული, ეწადა რაი სახლსა თვისსა დატევებაი ლანგრისა, ტაძარსა შენსა შესაწირად სახელდებულისა, და განრეცხდა რაი მსახური მისი გემბანისა კიდესა, აღმოიმართე შენ წყლისა სიღრმისაგან, წმიდაო მინა, და ჭურჭელი იგი წარსტაცე რაი მსახურსა, შთავარდა იგი ზღუასა, და ტირილითა ევედრებოდა რაი ევტროპი უფალსა და ითხოვდა გუამისა მისისა გამოჩინებასა, ჰოი, საკვირველი, იხილა იგი შენ მიერ სიკუდილისაგან გამოხსნილი ზღვის ნაპირსა, ხელთა შინა ლანგრითა, და შეინანა რაი ცოდვაი თვისი, მადლიერებითა გნატრიდა: 

გიხაროდენ, საჩინოო მოღუაწეო ქრისტეის ღმრთისაო, მადლისა მისისა შენ შორის დამტევნელო;

გიხაროდენ, სასწაულთა შენთა ღუარითა მორწმუნეთა დამარწყულებელო;

გიხაროდენ, ჭეშმარიტებისა მეძიებელთა გზასა მას საღმრთოთა მცნებათასა წარმმართებელო;

გიხაროდენ, ქრისტეს მცნებათა ნათლითა კერპთმსახურებისა წყუდიადისა განმანათლებელო;

გიხაროდენ, მრავალთა სულთა წარწყმედისაგან გამომხსნელო;

გიხაროდენ, განწირულთა სასოო და ხელისაღმპყრობელო;

გიხაროდენ, ზღუასა შინა და ხმელთა ზედა განსაცდელთაგან დამცველო;

გიხაროდენ, ნავთსაყუდელსა მას საუკუნოისა ცხორებისასა მშვიდობითა შემყუანებელო;

გიხაროდენ, სასწაულთმოქმედო და მსწრაფლშემწეო, დიდმოწამეო მინა!

კონდაკი 12

ოდეს განიზრახეს ჰერაკლიონისა მკვიდრთა თურქთა ქრისტიანეთაი აღწყვედაი ტაძარსა შენსა, სისხლისა წყურილითა აღგზებულნი  გარე–მოეწყუნენ აღდგომისა ღამესა, გარნა გამოჩნდი შენ, ახოვანი ეგე მხედარი ზე–აღმართულითა მახვილითა და განხდიდი რაი შეძრწუნებულთა უსჯულოთა, მიერითგან პატივსა გცემდენ შენ, წმიდაო, და მოგართუმევდენ ძღუენსა, ხოლო ქრისტეანეთა შეგრაცხეს მფარველად ქალაქისა, და მადლიერებისა შენდა შემწირველნი აქებდენ ღმერთსა, განმადიდებელსა შენსა: ალილუია.

იკოსი 12

ძლიერ უყუარდი შენ მამასა ნექტარიოსს, ხელი დაასხეს რაი ბერ–დიაკონად ტაძარსა შენსა, შთასრულსა კუნძულსა ეგინას, სადაცა დაამკვიდრა დედათა სავანეი, გამოუჩნდი საკვირველად, და  ამცნეს: „კუნძულსა ამას არს ყოველთაგან დატევებული მცირეი ტაძარი წმიდისა მინაისა“, და მოილოცა რაი დედათა თანა, წინაისწარმეტყველა აღორძინებაი სავანისაი, და თქმული მისი აღესრულა რაი შემდგომად ორმეოცისა წლისა, მუნ მოღუაწენი დედანი მარადის გიგალობენ და გაქებენ, ვითარცა მფარველსა თვისსა:

გიხაროდენ, ვნებათა შენთა კეთილ–კრძალულებითა მომხსენებელთა მფარველო;

გიხაროდენ, მსგავსად დავითისა უცხო–თესლთა დამცემელო;

გიხაროდენ, მტერთა ზედა–დასხმისა და სიკუდილისაგან გამომხსნელო;

გიხაროდენ, ბარბაროსთა ბოროტთა ზრახვათა განმაქარვებელო;

გიხაროდენ, ჭირთა მძვინვარეთა მსწრაფლ განმდევნელო;

გიხაროდენ, რამეთუ უმსჯავროდ დევნულსა წმიდასა ნექტარიოსს ნუგეშინისცემდი საუფლოითა ბჭობითა:

გიხაროდენ, რამეთუ გიხილეს დედათა ახოვანი ეგე მხედარი, თანა–მზრახვალი საყუარელისა წინამძღურისა თვისისა;

გიხაროდენ, რამეთუ ჰკითხვიდენ რაი ვინაობასა შენსა წმიდასა ნექტარიოს ეგინელსა, ეტყოდათ: `წმიდაი მინა არს~, და დიდითა სიმდაბლითა თვისითა ევედრებოდა დაფარვასა; 

გიხაროდენ, სასწაულთმოქმედო და მსწრაფლშემწეო, დიდმოწამეო მინა!

კონდაკი 13

ჰოი, წმიდაო და ყოვლად ქებულო დიდ–მოწამეო მინა, ახოვანო მხედარო ქრისტეის ღმრთისაო, შეიწირე კნინი ესე და უღირსი გალობაი ჩუენი, და მეოხ გუეყავ მისა მიმართ, დააცხროს რისხუაი ცოდვათათვის ჩუენთა, და აღგვაორძინოს სულიერითა და ხორციელითა კეთილითა, რაითა მშვიდობითა და ღმრთისმოსავობითა განვვლოთ დღენი ცხორებისა ჩუენისანი და ზეცისა სავანათა შინა ღირს ვიქმნნეთ ქებად და გალობად ღმრთისა: ალილუია. 

ეს კონდაკი 3-გზის, შემდეგ: 

იკოსი 1

მრჩობლი ღუაწლი აღასრულე ქუეყანასა ზედა ქრისტეისთვის, წმიდაო მინა, – ანგელოზებრივი – უდაბნოსა შინა, და მარტვილებრივი – სისხლთა დათხევითა, და მრჩობლთაცა გვირგვინთა ღირს იქმენ რაი მოღებად ღმრთისაგან, აწ ჩუენცა შეგვეწიე მისა მიმართ, წარჰმართოს ცხორებაი ჩუენი მცნებათა მიმართ მისთა, რაითა ყოველთა სათნოებათა შინა წარვემატოთ და ღირს ვიქმნნეთ შეწირვად შენდა გალობისა: 

გიხაროდენ, ნათელო შარავანდედო სიმართლისა მზისაო;

გიხაროდენ, მჭურეტელო სამბრწყინვალისა ღმრთისა დიდებისაო;

გიხაროდენ, მისგან მომღებელო დიდმოწამისა გვირგვინისაო;

გიხაროდენ, მაგალითო საღმრთოისა მხედრობისაო;

გიხაროდენ, მაჩვენებელო ღმრთისმოსავობისა ხატისაო;

გიხაროდენ, მოშურნეობითა დამცველო მართლსარწმუნოებისაო;

გიხაროდენ, უხრწნელთა ნაწილთა შენთა მიერ განმასულნელებელო ყოვლისა სოფლისაო;

გიხაროდენ, რჩეულო სამკაულო ქრისტეს წმიდისა ეკლესიისაო; 

გიხაროდენ, სასწაულთმოქმედო და მსწრაფლშემწეო, დიდმოწამეო მინა!

კონდაკი 1

ქებით შეგამკობთ, ვითარცა ქრისტეს ახოვანსა მხედარსა და მხნესა მოწამესა, და გევედრებით: შეგვაწყნარე სახიერებასა მისსა, რაითა წმიდა ჰყოს გულისსიტყუაი და სული ჩუენი, ნეტარო, და განსდევნოს წყუდიადი ცოდვათა და ვნებათა ჩუენთა, რაითა ვიხსნეთ ეშმაკის მახეთაგან და სავსენი მადლიერებითა ღირს ვიქმნეთ შესხმად და გალობად შენდა: გიხაროდენ, სასწაულთმოქმედო და მსწრაფლშემწეო, დიდმოწამეო მინა!

სავედრებელი ლოცვა

ჰოი, წმიდაო დიდო მოწამეო მინა, რჩეულო ღმრთისაო და მისთვის თავსმდებელო სიკუდილისაო; ეკლესიისა სიმტკიცეო და მფარველო და შემწეო ერთგულთა შვილთა მისთაო; ეგვიპტისა სიქადულო და მნათობო ყოვლისა სოფლისაო; მართლმადიდებელთა მხედართა შემწეო და დამთრგუნველო ბოროტებისაო; სიტყვიერთა სულთა შემწირველო ზეცისა მამისაო და დიდო მეოხო ჩუენო წინაშე მაცხოვრისა და ყოვლადწმიდისა დედისა მისისაო!

ჰოი, ჭეშმარიტად ნეტარო მოწამეო, ღუაწლისა–მძლეო მინა,  ქუეყანასა ზედა ღმრთისმოსავობისა ხატი აჩვენე რაი მორწმუნეთა, მარტვილებრივითა აღსასრულითა შენითა სარწმუნოებისა შენისა სიმტკიცეი დაამოწმე და დიდებისა უხრწნელი გვირგვინი მოიღე რაი ხელთაგან ქრისტეისა, აწ ზეცას იხარებ უხორცოთა და მარტვილთა თანა და გაქუს კადნიერებაი ღმრთისა მიმართ, რაითა მოგვანიჭოს მწყემსნი კეთილნი განსამტკიცებლად მართლისა სარწმუნოებისა, და განგვარინოს ცოდვათა და უძლურებათაგან სულთა და ხორცთაისა. მრავალშემძლებელითა ძალითა შენითა განაძლიერე მსახურებასა შინა უწმიდესი და უნეტარესი, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს–პატრიარქი, მცხეთა–თბილისის მთავარეპისკოპოსი და ბიჭვინთისა და ცხუმ–აფხაზეთის მიტროპოლიტი, მამაი ჩუენი ილია, ყოვლად–სამღდელონი მიტროპოლიტნი, მთავარეპისკოპოსნი და ეპისკოპოსნი და ყოველნი სამღდელონი და სამონოზნო წესნი. კეთილმორწმუნენი მხედართმთავარნი და ქალაქმთავარნი, და ყოველნი ქრისტესმოყუარე მხედრობაი და კეთილისმყოფლნი ჩუენნი, და ყოველნი მართლმადიდებელნი ქრისტიანენი.

ჰოი, მრავალვნებათა დამთმენელო, ქრისტეს ახოვანო მხედარო და მოწამეო მინა! სრბაი შენი ბრწყინვალედ აღასრულე და ძლევაშემოსილი წარსდეგ რაი წინაშე ღმრთისა, აწ ჩუენცა მეოხ გვექმენ მისა მიმართ, რაითა არა განგვსჯოს უსჯულოებათა ჩუენთაებრ, არამედ დაგვიფაროს სიყმილისაგან, სრვისა, ძრვისა, ცეცხლისა, მახვილისა, მტერთა ზედა–მოსლვისა, ძმათა–შორის ბრძოლისა, მოულოდებელისა სიკუდილისა და ყოვლისაგან ბოროტისა; მოგვმადლოს ნაყოფიერებაი მიწისაი, ქუეყნისა მშვიდობაი, და ქრისტეანული აღსასრული ცხორებისა ჩუენისაი, რაითა ჟამსა მას შინა განსჯისასა განგვერნეთ საუკუნეთა მათგან მწარეთა სატანჯველთა და ზეცისა სასუფეველსა შინა შენთანა ვადიდებდეთ მამასა, ძით და სულით წმიდითურთ, აწ და მარადის, და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ.

ღირს არს ჭეშმარიტად, რაითა გადიდებდეთ შენ, ღმრთისმშობელო, რომელი მარადის სანატრელ იქმენ, ყოვლად უბიწოდ და დედად ღმრთისა ჩუენისა, უპატიოსნესსა ქერუბიმთასა და აღმატებით უზესთაესსა სერაბინთასა, განუხრწნელად მშობელსა სიტყვისა ღმრთისასა, მხოლოსა ღმრთისმშობელსა გალობით გადიდებთ.

დიდებაი მამასა და ძესა და წმიდასა სულსა, აწ და მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამინ. 

უფალო შეგვიწყალენ (3-გზის).  

უფალო იესუ ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, ლოცვითა ყოვლადწმიდისა დედისა შენისაითა, წმიდისა დიდმოწამისა მინაისითა, და ყოველთა წმიდათაითა, შეგვიწყალენ ჩუენ, ამინ.

 

შეადგინა თინათინ მჭედლიშვილმა. 2025წ.

 

 

 

წმიდა დიდმოწამე მინა ეგვიპტელი იყო. იმპერატორების: დიოკლეტიანესა და მაქსიმიანეს (284-305) ზეობის ჟამს იგი მხედრად მსახურობდა ქალაქ კოტუანში. როცა თანამმართველებმა ქრისტიანთა სასტიკი დევნა დაიწყეს, წმიდანმა არ ისურვა მტარვალების ხელქვეითად ყოფნა, დატოვა სამსახური, მთებს მიაშურა და მარხვისა და ლოცვის ღვაწლს მიეცა. ერთხელ, ერთ-ერთი წარმართული დღესასწაულის დროს, მინა კვლავ ჩავიდა კოტუანში და საზეიმო სანახაობების საყურებლად შემოკრებილი ქალაქის მცხოვრებლების წინაშე იქადაგა ქრისტე მაცხოვრის სარწმუნოება.

უფლის რჩეული შეიპყრეს და მმართველ პიროსის სამსჯავროზე წარადგინეს. წარმართი მსაჯულის წინაშე მან გაბედულად განაცხადა – აქ იმისთვის ჩამოვედი, რომ ყველანი უსჯულოებაში მემხილებინეთო. მტარვალმა ვერ დაითანხმა წმიდანი ცრუღვთაებებისთვის მსხვერპლის შეწირვაზე, რის შემდეგაც იგი სასტიკად აწამეს, ბოლოს კი მახვილით განგმირეს (+304). უღმრთო ხელისუფალმა მარტვილის წმიდა ნეშტის დაწვა ბრძანა. როცა ცეცხლი ჩაიფერფლა, ქრისტიანებმა შეკრიბეს ქრისტეს ახოვანი მხედრის უვნებლად დარჩენილი ნაწილები. მართლმორწმუნეთა დევნის შეწყვეტის შემდეგ ეს სიწმიდე დიდმოწამე მინას მოწამეობრივი აღსასრულის ადგილას აგებულ ტაძარში იქნა დაბრძანებული.

„წმიდანთა ცხოვრება“, ტომი IV, თბილისი, 2003 წ.